Ayçiçeğinin Kalbi

Şaka!

MERVENİN ANLATIMIYLA

Her zaman ki gibi pastaneye gelmiş- tim.

Kapıyı açmak için anahtarımı çıkarıp kapıyı açacaktım ki anahtarlığım yere düştü.

"Eyvah anahtarlığım" anahtarlığa bakmadan elimi uzattım "lütfen kırıl- mamış ol lütfen" elime gelen cam par- çasının üstüne bir damla göz yaşı dö- küldü.

Cam kırılmıştı kızımın o gün benim sarı papatyalı tacımdan kopardığı sarı  çiçe- ği bir cam bilyenin içine koymuştum onu anahtarlık olarak kullanıyordum.

Saat 8.30 benim öldüğüm dakika kızımın bende koptuğu güneşimin sön- düğü dakika ateşin kıvılcımlarının son kez çıtırdadığı dakikaydı.

Kapıdan gelen  tıkırdamayla başımı kaldırdım.

GÜNEŞİN ANLATIMIYLA

    Sabah gözümü açtığımda sıcacık hissediyordum kendi evimde açmıştım gözlerimi kendi başıma açmıştım.

Ayağa kalkıp banyoya girdim sıcak bir duş aldıktan sonra üzerime sarı bir ti- şört geçirip  altıma bej bir eşofman geçirdim.

salondaki anahtarımı almaya çalışıyor- dum "sabit dur artık" sonunda almayı başaracağım tabii koltuğun arasından çıkarsa.

Anahtarı elimle kavradığımda derin bir nefes bıraktım "oh Sonunda!"

Otobüsü kaçırmamak için hızla koştum "ahh Ayağım" Lanet olsun  ya sadece evden çıkmak istemiştim.

Ayakkabımı geçirip

Güç bela evden çıktım bu kadar enerji kalbim için yeterliydi.

Son anda yetiştiği otobüse kendimi atıp bir koltuğa oturmuştum.

Otobüs durağa yaklaşınca hızla indim bir saattir süren o bebek ağlamaları susmayan telefonlar sabahtan beri başı- ma gelmeyen kalmamıştı.

Pastanenin kapısını itip içeri girdim.

Ama hala nefes alıyordum o belki şuan almıyordu kapının zili yankılandı kulağımda.

"Ben geldim Allah'a şükür 8.30 a kadar ölmeden gelebildim" o neşeli sesim o- nun göz yaşlarına boğuldu.

Lanet olsun

"Merve abla iyimisin, yani bende aptal gibi sordumda sen berbatsın" yere yı- ğılmıştı göz yaşlarına kan bulaşmıştı kesik cam parçaları etrafa saçılmıştı.

Sarı saçları terden sırılsıklam olmuştu
mavi gözleri kan çanağına dönmüştü korkunç görünüyordu.

"Kızım" son sözünü bana adamıştı mavi gözleri usulca kapanmıştı.

Telefonumu titreyen ellerimle çıkarıp 112 yi tuşladım bir ambulans gönderir- misiniz?

beykoza boğuk çıkan sesim pastane de yankılandı çaresizliğim bile ellerimden kayıyordu.

2 saat sonra 

Hastanenin duvarından aşağı doğru kaydım sanki canımdan can gitmiş gibi hissediyordum bana kızım demesi bana annem sanki karşımdaymış gibi his- settiriyorudu.

Koridordan gelen adım seslerine doğru çevirdim başımı Ateşi görünce kan do- laşamım hızlandı.

Yanıma gelip ani bir hareketle önüme çömdü saçlar havada savruldu yeşil gözleri gözlerimi buldu omuzlarımdan tutup beni metal hastane koltuğuna o- turtu.