De ramen zijn dicht
toch komt de tocht binnen
deze eeuwige strijd valt niet te winnen
geen nieuwe zinnen
vol excuses die nog nooit eerder zijn gedicht
kou van de tocht raakt me keer op keer in het gezicht
De deur is nog gesloten
het handvat afgebroken
de weg gaat alleen nog maar vooruit,
dat is al afgesproken
het verleden is iets waar niemand aan zal komen
Alle mensen blijven buiten
ik kan mijn succes al zien
bijna ruiken
maar ik zie het wegduiken
de dichte luiken blokkeren mijn zicht
Binnen deze kamers met vuisten naar het licht gebogen
YOU ARE READING
Passionate poems
PoetryJust short poems about all kinds of stuff ❤️ This is also how i learned to write so you'll see that later poems are a bit longer and stuff, dw ab it :D --------------------------------------------------------------- Feel free to comment suggestions...
