UNMASKED

Chapter 8- Bad Lie, Elora

Chapter 8

Mabilis akong pumunta sa 13th floor dahil nandoon daw si Traze according to Carol. Matapos kasi akong bigyan ng boss ko ng almost 50k for my bonus daw ay dali dali ko iyong naconvert sa peso.

However, I was trying to transfer it to my personal bank account pero hindi naman nagpupush through. I needed to find her dahil siya lang ang makakatulong sa akin. Hindi na kasi ito bumalik after siyang utusan ng boss ko.

Syempre, excited akong makuha yung 50k. 50k yun eh! Kaya naman nang makarating ako sa 13th floor ay hinanap ko siya agad. Sa totoo lang, first time ko makakaakyat dito sa 13th floor, malawak iyon at halos walang gamit na anything na high-technology.

Walang tao o kahit ano pa man dito. Humakbang ako at halos marinig ko ang echo ng aking footsteps habang nagtitingin tingin sa paligid. Ngunit, para lang iyong isang studio, very minimalist at walang kahit anong design sa floor na ito. Ginagamit ba 'tong 13th floor?

Nang makarating ako sa pinaka dulo, ay nakakita ako ng isa room. It's a very strange door, na may nakasulat. My eyes were drawn to a small, inconspicuous sign posted on the door. It bore a stark warning in bold, red letters: "Restricted Access - Authorized Personnel Only." My brow furrowed in confusion. So off-limits pala dito?

"Anong meron dito?" mahinang bulong ko sa sarili ko.

Alam kong mali kung papasok ako rito, but Carol said Traze was in here, at kailangan ko siyang makausap. At sa totoo lang, may kung anong bumubulong sa akin na pasukin ang room na ito. Kumatok ako ng tatlong beses pero walang sumasagot.

Sinubukan kong itapat ang tenga ko sa pinto, pero wala akong ibang marinig. Something is here and I need to know kung ano man iyon. Baka may kinalaman iyon sa dapat kong malamang sikreto ng company na ito.

Nagpadaig ako sa curiosity ko at wala na akong pakialam kung mapagalitan pa ako. Kaya naman dahang dahang binuksan ko na iyon habang pigil ang hininga.

Pero pagkabukas ko ay nakahinga rin agad ako ng maluwag ng makita kong book shelves lang ang nandoon. More about Science book. May pinto rin doon na puti.

Lumapit ako ng unti unti roon, maingat ang aking mga hakbang na parang may gagawing krimen. Hindi rin ako lumikha ng kahit ano mang ingay. At nang makatapat na ako sa puti g pinto ay napatitig ako sa door knob.

I hesitated, my hand hovering inches away from the doorknob as I pondered the implications of the sign I've read earlier. Pero nananaig pa rin yung curiosity ko.

With a cautious exhale, I pushed open the door, the faint creak echoing as I stepped inside. Nakaramdam akong pananakit ng ulo for some reason. Para akong nastress sa ginagawa ko ngayon.

Pero bigla ring napalitan ang stress ng gulat ng makita kong may nakatayo— si Felix! Nakatalikod ito sa akin. May hawak itong syringe sa kaliwang kamay, at vial naman sa kanan.

Nakaharap ito sa isang napakalaking kulungan kung saan nakakulong ang Python ng boss ko. Kitang kita at rinig na rinig ko ang pagtangis ng isang maliit na baboy habang nililingkis ni Ignis.

"Damn!" bulong ko sa sarili ko. Ayoko ng nakakakita ng ganito. Naaawa ako sa baboy! Napalingon ulit ako kay Felix na mukhang hindi ako napapansin.

My heart pounded in my chest as I took in the scene before me. This wasn't right. Parang isang glitched movie na nag flashback sa akin yung panaginip ko. A mysterious person with a vial and a syringe. Dahil doon ay lalo akong nakaramdam ng di maipaliwanag na pagkahilo. Napapikit ako ng mariin.