ΑΡΙΑΔΝΗ ΤΟ ΦΩΣ ΣΤΟ ΣΚΟΤΑΔΙ

Κεφάλαιο 18

Όταν ο γιατρός βγήκε από την σκηνή που βρισκόταν η Αριάδνη ο Μάξιμος έτρεξε κοντά του: "Πώς είναι;"

Ο μεγάλος άντρας κούνησε το κεφάλι του, χαιδεύοντας το μικρό άσπρο μούσι του: " Δεν κινδυνεύει η ζωή της. Θα συνέλθει σύντομα".

Ο Μάξιμος  ανάσανε ανακουφισμένος. Όση ώρα περίμενε μέσα στην αγωνία, ο χρόνος περνούσε βασανιστικά αργά. Μπήκε βιαστικά στην σκηνή με τον Δαμιανό να τον ακολουθεί. Η Μάρθα ήταν καθισμένη στο έδαφος, δίπλα από το κρεβάτι κρατώντας το χέρι της Αριάδνης. Το πρόσωπό της φανέρωνε πως αισθανόταν τύψεις, όπως και ο ίδιος. Έσυρε μια καρέκλα κοντά στο κρεβάτι για να καθίσει ενώ τα μάτια του δεν έφυγαν στιγμή από το κατάχλωμο πρόσωπο της Αριάδνης. Ρώτησε την Μάρθα αυστηρά: " Γιατί ήρθατε εδώ;"

Εκείνη τον κοίταξε με θάρρος : " Δεν θα έπρεπε στρατηγέ να γνωρίζεις εσύ την απάντηση καλύτερα από εμένα; Ξαφνικά η Αριάδνη αποφάσισε να έρθει να σε βρει κρυφά, χωρίς να λογαριάζει τίποτα".

Ο Μάξιμος δεν μπόρεσε να μην αισθανθεί χαρά ακούγοντας τα λόγια της. Η Μάρθα ουσιαστικά του έλεγε πως η Αριάδνη ενδιαφερόταν για εκείνον. 

"Ο στρατηγός Φίλιππος;" 

"Ο στρατηγός δεν επέστρεψε ακόμη στην πρωτεύουσα".

"Η Αριάδνη σου είπε για ποιον λόγο αποφάσισε να έρθει να έρθει τώρα; " Το ένστικτό του του έλεγε πως υπήρχε κάποιος άλλος λόγος πέρα από τα αισθήματα της Αριάδνης για εκείνον, που την οδήγησαν εκεί.  

"Μην πιέζεις την Μάρθα. Αν έχεις απορίες θα σου τις λύσω εγώ". Η αδύναμη φωνή της Αριάδνης  έκανε και τους τρεις να στραφούν προς το μέρος της. Αμέσως ο Μάξιμος έσκυψε πάνω της για να πιάσει τα παγωμένα της χέρια.

"Γιατί το έκανες αυτό; Γιατί ήρθες εδώ τόσο βιαστικά; Γιατί τώρα;". 

Η Μάρθα και ο Δαμιανός αποσύρθηκαν διακριτικά από την σκηνή αφήνοντάς τους μόνους. Ο Μάξιμος κάθισε στο κρεβάτι δίπλα της, ενώ τα μάτια του περιεργαζόταν το πρόσωπό της. Μπορεί να ήταν ελάχιστος ο χρόνος που ήταν χωριστά, αλλά η παρουσία της εκεί του έδινε μεγάλη χαρά. Ήθελε να την σφίξει στην αγκαλιά του και θα το έκανε αν δεν φοβόταν το τραύμα της.

"Μου έλειψες... και αφού έλειπε ο πατέρας μου ήταν μια πολύ καλή ευκαιρία να έρθω. Άλλωστε η απόσταση δεν είναι μεγάλη".

Εκείνος την κοίταζε καχύποπτα: " Μήπως υπάρχει κάτι άλλο που δεν μου λες; Όσο ήμουν στην πρωτεύουσα, δεν εκδήλωσες ποτέ τα αισθήματά σου. Τι έγινε ξαφνικά;" Μπορούσε να αισθανθεί πως κάτι του έκρυβε όσο και αν ήθελε να πιστέψει την εξήγησή της.