My Baby girl is my flashlight ✨

part 1🍓

ဒီနေ့တော့ မိုးတေ အတော်သဲတဲ့နေ့ဘဲ။busစီးပီး အိမ်ပြန်လာခံတယ်။ထီးလဲမပါလာဘူး။မိုးရွာတိုင်း ရတဲ့ မြေသင်းနံ့ကို ပန်းရနံ့တေထပ် မြက်နိုးရတယ်။မိုးရွာတိုင်း ရေကျတယ်ဆိုရင်‌ောတင် မရိုးနိုင်သော မိုးဘဲ။မိုးချိန်းသံတေ ကြောက်စရာကောင်းပေမယ့် ကောင်းကင်ကိုကြည့်လိုက်တဲ့အခါ အရောင်တေတလက်လက်နဲ့ သိပ်လှတာပေါ့။ထီးမပါပေမယ့် ပျော်နေမိတယ်။မိုးကို သဘောကျလို့ထင်တယ်။

“သမီးရေ ပြန်ရ‌ောက်ပီလား”

“ဟုတ် အန်တီ”

“ပြိက်ဆံ အဆင်ပြေရဲ့လားသမီး”

“အော် ဟုတ်သားဘဲ ပြေလာပီ အန်တီ။သမီးပီးရင် အောက်ဆင်းလာခဲ့မယ် အန်တီ။”

“အေးအေး သမီး”

မို့စိုနေတော့ ရေချိုးခန်းထဲတန်းဝင်ပီး မြန်မြန်ဘဲရေချိုးလိုက်တယ်။

နန်းက မိဘတေမရှိတော့ပါဘူး။မိဘတေကနအလုပ်တည်တကျမရှိ အိမ်ငှားပီး နေတာဆိုတော့ အိမ်ပိုင်မရှိ နေရာနှံရောက်ဘူပါတယ်။နန်း15နှစ်ရောက်တော့ ကားအက်စီးဒန့် ကြောင့် နန်းတယောက်ဘဲ အသက်ရှင်ခဲ့တယ်။တရားခွင် ရင်ဆျုင်ရပေမယ့် ဟိုဘက်က ငွေနဲ့နိုင်ခဲ့တယ် လျော်ကြေးပေးခဲ့တယ်။နန်းလျော်ကြေးကို လူံးဝမထိပါ။ဒါမဲ့ တီလေးနဲ့နေတော့ အဆင်မပြေခဲ့ပါ။ဒါကြောင့် လျော်ကြေးယူပီး အိမ်ပေါ်ကဆင်းလာခဲ့သည်။တမလွန်က မေမေတို့စိတ်ဖြောင့်ဖို့ဆို ဘဝကိုဘဝနဲ့တူအောင်ရှင်သန်မှဖစ်တော့မည်။သိုပေမယ့် မသူံရက် မထိရက်ပါ။နန်းတွေ့ခဲ့တဲ့ တိုက်ခန်းလေးတခုရှိသည်။သူံးထပ်တိုက်ဖစ်ပီး အောက်ဆုံးထပ်တွင် ပိုင်ရှင်များနေသည်။အပေါ်ထပ်မိားတွင် ငှားသူများရှိသည်။အပေါ်ဆူံခေါင်းမိူတွင် လူတယောက်စာ ငှားလို့အဆင်ပြေမဲ့ ထပ်ခိုးလိုတြွေသည်။အဲ့အခန်းငှာူပီးနေဖစ်သည်။နန်းအတွက်ကြီးဖို့မလို အခုလိုနေလို့ရရင်လုံလောက်ပါပီ။ကုတင်ရှိသည်။စာ‌ေရး စာ‌ပွဲခုံရှိသည်။ အိမ်သာက အပြင်မှာရှိသည်။ရေချိုးခန်းက အထဲမှာရှိသည်။ချက်ပြုတ်စရာနေရာ ကျယ်ကျယ်ဝန်းဝန်မဟုတ်ပေမယ့် နန်းနဲ့အဆင်ပြေ‌ေသာတိုက်ခန်းလေးဖစ်သည်။