နန်းက ကို့အတွက်အရာရာဖစ်လာသည်။နန်းသာမရှိရင် ကို့ ရဲ့ညတေဟာ ဝိညဉ်လွှင့်သူ လို့ ခြောက်ခြားစရာရပ်ဝန်းထဲမီးအိမ်မပါဘဲသွားေိသလိုပါဘဲ။အသက်နုတ်ခဲ့ဘူးတဲ့လူတေက ကို့ အနား မှာ အမြဲရှိနေသလြိ ကလဲ့စားတခုလို အိမ်မက်စိုးလို့ပါဘဲ။ရွေးစရာမရှိခဲ့တာက ဘယ်လူသားကမျာူဒီလိုဘဝနဲ့ရှင်သန်ချင်မလဲ။ကြိုက်ရာအပစ်ပေူပါ။ဒါမဲ့ နန်းကိုတော့ ဘာမှမဖစ်စေခ်ျုပါ။မဟုတ်ရင် ကို ရှူးသွပ်သွားနိုင်သည်။
“ကို နိုးပီလား”
“ဟုတ် ဘာလုပ်နေတာလဲ”
“နံနက်စာအပြင်ပေးနေတာ”
“အာ မပြင်တော့နဲ့ ကိုယ် အလုပ်သွားတော့မှာ”
“ဟင်”
“ချစ်တယ်နော်”
“ရေရောချိုးး”
“အကုန်လုပ်ပီးပီ”
“ောနက်ကျအုန်းမှာလား”
“မသိသေးဘူး အချစ်ကလေးရဲ့”
“အင်းပါ”
ကိုက လှည့်တောင်မကြည့်ဘဲထွက်သွာူသည်။ကို့အတွက်ပြင်ပေူထားသော မနက်စာကို ဒီတိုင်းဘဲထာလိုက်ပီး ဝရံတာထွက်ကြည့်နေသည်။ကို့ ကိုတွေ့သည်။ ဆိုင်ကယ်နံအမြန်သွားသည်။ကိုက နန်းကို အလုပ်နဲ့ပက်သက်ပီးလဲသေချာမပြောပြဘူးပါ။
............
ဒီနေ့လဲနန်းတယောက်ထဲပါ။
ညရောက်တော့ နန်း အိပ်ချင်လာသည်။က်ု ပြန်မလာသေးပါ။စိတ်လဲပူလာသည်။အပြင်ထွက်ပီး စောင့်ဖို့ဆုံးဖြတ်လိုက်သည်။
“ဟူးးးခုထိလဲပြန်မလာသေးဘူး”
.......
ညပိုနက်လာသည်။ဆောင်းလေကလဲ အေးစိမ့်လာသည်။အဆင်မှပြေရဲ့လားမသိ။
ဟိုလျှောက်ဒီလျှေယက်နဲ့ ကို့ ဆိုင်ကယ် လေး မောင်းလာသည်။ပျော်ရွှင့်မှုများ တဟုန်ထိုးတက်
“ကို ဘာလိုအရမ်းျနယက်ကျတာလဲ”
“ဟူးးးးဘာဆင်းလုပ်တာလဲ နေမကောင်စတာကို”
“ဟင် ကို့ကို စိတ်..”
“တကယ်ဘဲ လာတော့”
“ဟုတ်”
YOU ARE READING
My Baby girl is my flashlight ✨
Romanceဒုစရိုက်သမားမို့ မင်းချစ်နိုင်ပါ့မလား နန်း...??
