“ဒေါက် ဒေါက်”
“ဘယ်သူပါလိမ့် ဒီချနိကြီး”
“...”
“အန်..ဘယ်သူ...”
“အင့် မင်းအတွက် အိမ်ထဲဝင်ပီနော္်”
“အော် ဟိုး..ညက”
မမှတ်မိလောက်အောင် အရမ်းခန့်ညားလှသော အမျိုးသမိးဖစ်သည်။နန်းထပ် အရပ်ခေါင်းတလုံးလောက်ရှည်သည်။ဖြူဖွေးနေသော အသာရည်လေးများက သွေးကျောစိမ်းစိမ်လေးများ ဖောက်မြင်ေိရသည်။လက်ချောင်းလေးတေ သွယ်လှပေမယ့် ကြမ်းတမ်းသော လက်ပီပီ သွေးကျောများ ထောင်နေသည်။ညိုညက်ညက် နှုတ်ခမ်းက ဆွဲဆောင်မှုအပြည့် ။ဖြောင့်ဆင်းရှည်လျားသေယ ဆံပင်များအား တခုမကျန်သိမ်းဆည်းထားပီ ကျော့ရှင့်သော သွင်ပြင်ကိုပေါ်လင်စေသည်။အနက်ရောင် ရှေ့ကြယ်သီး အကျိ အောက်ကလဲ အနက်ရောက် ဘောင်းဘီအပျော့သား အကျီကို ဘောင်းဘီထဲထာ့်ထားပီး ကော်လံကိုလှဲထားသည်။ြဖူဖွေးသော ရင်ဘတ်အား မမြင်တမြင်။အပေါ်က ကုတ်အရှည်ထပ်ဝတ်ထားသည်။
“ဝါး လှလိုက်တာ”
ပန်းဆည်းလေးနဲ့ လက်ဆောင်တခုဖစ်သည်။ဘာလက်ဆောင်လဲမမြင်ရပါ။
“ကြိုက်ရဲ့လား နှင်းဆီနဲ့ ကြယ်တာရာ နည်းနည်းတောင်နွမ်းနေပီ”
“ဝါးးကြိုက်တာေ့ါ့”
“ဘာအဓိပ္ပါယ်လဲသိလား”
“မသိဘူးလေ”
“ဟားဟား”
နန်းခေါင်းလေကိုဖွဖွးလေးပုပ်သွားသည်။
“တို့နာမည်က သက်ထားကိုကိုပါ။ ကိုကိုလို့ခေါ်နိုင်တယ်နော်”
“အာ အဲ့လိုဘဲခေါိကြတာလာူ”
“မင်းအတွက်သိးသန့်။လူတေခေါ်ကျတာက ကြေးစားလူသတ်သမားလေ”
“ဟမ် ”
“မကြောက်ပါနဲ့ ကို လို့ခေါ်ပါ။ဘာ်သူမှတော့ ဒီလိုမခေါ်ဘူးဘူး။မင်းနာမည်ကရော”
“နန်းဆက်သွင်ပါ”
“လှသားဘဲ လူလိုဘဲ။ရှမ်းလား”
“အဖေကရှမ်းပါ”
“အိုးရိးးးရှမ်မလေးပေါ့”
YOU ARE READING
My Baby girl is my flashlight ✨
Romanceဒုစရိုက်သမားမို့ မင်းချစ်နိုင်ပါ့မလား နန်း...??
