Waves And Light

Chapter 25

Zayden

I can't believe this how i can even go to that stupid portal. Well maybe i need to find answers from dad first.

Alam kong mali ang gagawin ko at pwedeng makaapekto nanaman iyon sa emosyon ni dad. The fact na sinisisi nya si Chantelle sa pagkamatay ni mom, doon palang nagtataka na ako.

Mom died because of cancer when i was 15 that was 10 years ago. Mom is diagnosed nagpapachemo but unfortunately hindi na kinaya ng katawan nya.

But why he need to blame that to Chantelle. Yes i know she's not a human pero ano ang kinalaman nya dito.

connected kaya yun sa mga diwata na sinasabi ni Mang Andy?......

"Inigo wake up". Tinapik ko ang balikat ni Inigo tulog na tulog ito at halatang nagpakalulong sa alak kagabi.

"Five minutes bro". As expected he will say that madaling araw na nga umuwi tong kumag na to eh buti nalang hindi nagdala ng babae.

Umiling iling nalang ako bago nagtungo sa kwarto ni Chris. Ngayon ko na kasi balak bumalik ng Manila because i need to talk to dad as soon as possible.

"Hey fucker wake up...uuwi na tayo". Binato ko ng unan si Chris. Nahimasmasan ito bago dumilat at tiningnan ako ng masama.

"Problema mo?". He asked sinipa kolang ang sakong nya.

"Arghhh!!". He groaned and after that binato ako ng unan pabalik. He's being childish again hindi nakakatulong ang hangover nya.

"We need to go home now". I said im serious tone.

"Wait what? Akala ko ba ilang araw tayo dito?". He said pero umiling lang ako.

"I need to talk to dad". Napakamot ako sa ulo bago nagindian seat sa dulo ng kama paharap sa kanya.

"Again? Remember he beaten you up ni hindi panga magaling yang sugat mo eh tapos maguusap nanaman kayo? pakalmahin mo muna yang si Mr. Cornelle". Mahabang lintanya nya.

Napabuga ako ng malakas sa hangin pero bago pa ako ulit magsalita tinakpan naman ni Chris ang ilong nya na parang nangaasar.

"Fuck bro ang baho ah hahahahaha". He said.

Like what the fuck nag toothbrush kaya ako. Tiningnan ko sya ng masama bago itapat ang kamay ko sa bibig ko at hiningahan ito.

Damn amoy menthol tsk tsk.....

"Gago baka ikaw yun amoy na amoy pa alak mo dito magtoothbrush ka nga". Nilayasan ko na sya sa kwarto at dumiretso sa kusina.

Narinig ko pang tumawa ito ng malakas kaya napailing ako. I only make some coffee and french toast for us and while making it I can't help but to think Chantelle.

how is she?......

Hours past at nakarating narin kami sa Manila. Tanghali na at naghiwahiwalay na kaming tatlo. Inigo went to the company while Chris is somewhere I don't know maybe to his girl nanaman na hindi pa namin kilala at baka daw mabati.

Agad akong sumakay sa Mercedes Benz at nagdrive papunta sa Mansion ni dad. Nang makarating ako ay sinalubong ako ng mga maids tinanguan ko lang sila at itinuro nila ang second floor doon sa office ni dad.

Dito ako lumaki at mala hacienda ang lugar na ito. Malaki ang garden at hindi nawawala ang paintings at mga wooden cabinets na hindi na tinangkang palitan ni dad dahil si mom ang bumili ng mga iyon.

Hindi na ako nag abalang kumatok sa opisina ni dad. Binuksan ko na ang pinto at naabutan ko syang nagbabasa ng isang international book.

Nakaupo ito sa kanyang lamesa habang sumisimsim ng kape. Dad is my older version halos ang buong muka ko ay sa kanya ko nakuha maliban nalang sa mata kong kulay brown at kilay na galing naman kay mom.

Tumikhim ako bago pumasok. Mukang naramdaman nya ang presensya ko at seryoso itong nag angat ng tingin.

"Oh Son what comes into your mind at naparito ka?". Malamig na sabi nya bago isara ang librong hawak nya at hinarap ako.

"I need to ask you something dad". Seryosong sabi ko bago prenteng umupo sa couch.

"Iyan ba ang dapat unang sinasabi ng isang anak sa kanyang ama?". Tumawa ito ng sarkastiko

"Ni hindi mo lang ba ako babatiin?". He said at napayukom ako ng kamao.

I'm trying to be nice here pero sinisimulan nanaman nya ako. Alam ko na ang sunod na sasabihin nito puro tungkol nanaman sa companya.

"Not now dad this is very important". i said habang pinipigilan na magtaas ng boses.

Huminga ito ng malalim at humigop ulit ng kape. "Spill son". He said at nagsimula na akong magsalita.

"Do you know about the past of Cornelle Beach dad?". i asked at nakita kong natigilan sya.

"And why are you interested on that Zayden?". Nandilim ang awra nya and that's the sign, he knows everything.

"Totoo ba ang mga diwata dad?". I asked umiwas ito ng tingin.

"Hindi na ako magpapaligoy ligoy pa. I need to know the history of our beach". I said bago tumayo at marahan na lumapit sa kanya.

Nakita ko ang tensyon sa katawan nya at mukang ayaw nya itong pagusapan. Base on his body language, it seems that this topic is very sensitive for him.

"Please dad!". My emotion burst naramdaman korin ang pagtulo ng luha ko.

Nakita ko na nilingon ulit ako ni dad at nakita korin ang kakaibang emosyon sa kanya. For the first time in years ngayon lang ulit ako umiyak sa harapan nya at mukang nagulat sya doon.

"Dad please i need to find her". I said at piangsaklob ang kamao ko.

"Please tell me everything dad". I said at nakita ko ang pagdaloy ng luha sa mga mata nya.

Agad nya ito pinunasan bago tumango. Pinakalma ko muna ang sarili ko bago bumalik sa couch at nagsimulang makinig sa sasabihin nya.

"Yes son they are real." He confirmed at napatulala ako sa kanya.

"But where are they now?". I asked.

"I don't know..but i met them before". He said.

"And why do you know Chantelle?". I asked again at huminga ito ng malalim.

"I also met her before when you was a kid". Kumunot ang noo nya.

"Just straight to the point dad, bakit galit na galit ka sa kanya?". I asked again at medyo tumaas ang boses ko.

Ng mapagtanto ko iyon ay muli kong pinakama ang sarili.

"As i was said Zayden she is the reason about your mom's death". He said bago yumuko.

Agad akong nakaramdam ng inis sa sinabi nya. Paanong si Chantelle ang magiging dahilan kung gayon ay cancer ang ikinamatay ni mom.

Mukang nabasa ni dad ang nasa isipan ko at nagsalita muli.

"You don't understand son... hindi lang sya normal na diwata". He said at napataas ako ng kilay.

"What do you mean dad?"

"She is the king's daughter......... and they are mad at me".

- Cressida Orla