The Gay's Kisses (One-off Series #3)

Kiss 7

NAISUOT ko na yung dinala na upscale outfit ni Kiana and I am good to go. I am wearing a beige plunging v-neckline bodycon midi dress na may slit at pinarisan ko ng strap sandal heels. It seems so classy and elegant.

Pinasadahan ko ng tingin ang aking sarili sa full-length mirror and I am shocked to see myself looks so stunning. Hindi ko nakilala bigla yung sarili ko.

"Kung sana ikaw na lang talaga yung ikakasal kay kuya, edi magiging magkapatid na tayo---" naputol yung mangiyak-ngiyak na tugon ni Kiana dahil tumikhim si Francis. I looked at him pero agad rin akong umiwas.

"Pero may chance pa naman na maging part ka ng angkan namin kung ikakasal ka sa ibang LALAKING STRAIGHT AT SINGLE na relative ko." Napailing-iling ako sa sumunod na sinabi ni Kiana at parang may tinutumbok dahil dinidiinan niya ang salitang lalaking straight at single. Kung sana lalaking straight lang talaga si Francis? Yet, I can love him wholeheartedly naman kahit hindi siya tuwid---what am I talking about?

"You really looks so classy, bestie. In fairness may ibubuga din yang dibdib mo." Kiana giggled habang dinuro-duro yung dibdib ko. I am wearing v-neckline at nakikita yung cleavage ko. Yet, I don't feel unease.

"Oh wait, bestie. I'll just answer this call, sa labas lang ako maghihintay." And she left. Now, ako na lang at si Francis ang nasa loob ng kwarto.

Alangan naman na umalis ako ng hindi pa siya tapos sa pag-aayos, it's disrespectful para sa part niya. After all, he deserve credits dahil sa fabulous makeover ko.

Hindi ko namalayan na tapos na pala siya at halos isang metro lang ang lapit niya sa akin. I gulped when he walked towards me, I couldn't move and slowly close my eyes--- assuming ko masyado, I thought he'll do something pero may kinuha lang siyang wallet sa likuran ko dahil my back is facing the cabinet. Shit, kahiya.

I saw how he smirked and eyed me from head-to-foot, napansin ko rin na pumirmi yung mga mata niya ng saglit sa bandang dibdib ko and he gulped. Why does he look so manly pag gagalaw yung Adams's apple niya? Heck, no.

"You really look so radiant and lovely, mas nakakaganda pag iisipin mo rin na maganda ka talaga. You should note that," then, he walked outside.

Parang huminto yung oras at kahit pagtibok ng puso ko dahil sa sinabi niya. Why does he had that effect on me? Namula yung pisngi ko at parang nararamdaman ko talaga na maganda ako dahil sa mga tingin niya kanina na parang namamangha.

I FELT so awkward sa presence ni Francis, magkasabay kaming tatlo papunta sa venue kung saan gaganapin ang kasal. Pinapagitnaan naming dalawa ni Francis si Kiana and every time na lalayo si Kiana ay agad akong susunod para hindi ko makasabay si accla sa paglalakad.

I really need to distance myself from him, he brings no good to my heart and mind. Bakit ba kasi ang hilig niya manghalik at magpakilig kahit sa simpleng gestures niya lang? Nababaliw na talaga ako sa kakaisip kung bakit niya ba yun ginagawa, as if he likes me.

Hindi ko napansin yung bato sa daan kaya muntik na akong matapilok mabuti na lang at nahawakan ako ni Francis?! Shit.

"You're too preoccupied," mahinang ani niya habang hawak-hawak ako sa braso, agad naman akong lumayo sa kaniya at dumistansya dahil parang may kuryente na namang dumaloy sa balat ko.

Sa simpleng hawak niya lang parang tumitiklop ako. Ugh, I really need to stay away from him.

Nakarating na rin kami sa venue and I found it really romantic dahil ilang minuto na lang ay makikita na yung sunset at kasabay nito ang pagsisimula ng seremonyas. Yet, I still can't forget what happened earlier between Alexane and Francis. Matutuloy pa kaya yung kasal nila ni Kian? I bet yes.

Magkatabi kami ni Kiana while Francis sits sa kabilang row, he is undeniably handsome sa suot niyang white button-down shirt and brown chino pants na ngayon ko lang napansin dahil sobrang okupado yung isip ko patungkol sa kaniya. Lalaking-lalaki tignan si bading, my eyes widened nung nagtama ang mga tingin namin kaya agad akong umiwas.

I saw Kian together with his parents na naglakad sa gitna. Matutuloy nga ata yung kasal as I saw Alexane walked gracefully habang hawak-hawak yung bouquet ng white tulips parang hindi alintana sa kaniya yung kanina.

Nagsimula na ang kasal and the whole ceremony ay okupado lang yung isip ko sa iisang tao. I am wondering what if I tell him about my bloomed enamored feelings for him, would he accept it? Shit, I admit. I have this unexplainable feeling for him. He is gay and wala sa bokabularyo niya ang magkaroon ng girlfriend.

I saw him talking to the man beside him and I saw how he smiles widely habang kausap yung lalaki. I felt a prick in my heart, shit. Ito na nga yung ayaw na ayaw ko, ang masaktan.

Hindi ko maiwasang hindi tumingin sa kinaroroonan nila, they are still talking at si accla ay may patawa-tawa pang nalalaman. I should brace myself sa maaring mangyari, I know na masasaktan ako.

"My brother is finally married, maayos na rin para hindi na kami madalas magkita---"

"OA ka masyado, Nana. By the way, pwedeng hindi na ako pupunta ng reception. I felt unwell siguro dahil may konting tama pa rin ako ng hangover." Liar, masakit lang yung dibdib mo.

Syempre ikaw ba naman yung may makitang hindi maganda, my brain suddenly popped that thought. Ugh.

"Really? Ihahatid na kita sa room mo--"

"No, you should go. Ako na, naiihi na rin kasi ako." I lied again. Sorry bestie, OA lang talaga ako.

"Okay, just call me if you need something." Tumango lang ako at kumaway para magpaalam.

I saw Kian approaching my direction kaya huminto ako at hinintay siya na makalapt. I looked at her now wife, Alexane, na abala sa pakikipag-usap sa mga guest.

"Hello, congratulations. I am really happy for you," I genuinely said. Masaya naman talaga ako para sa kaniya kahit papaano. Even though he almost mess me, I mean he did. Yet, I need to forgive and try to forget.

"Thanks. You look so adorable," at tinignan niya ako mula ulo hanggang paa like he is examining an art sa isang exhibit. That shocked me, he complimented me for the first time.

"I am so sorry for being a douche to you back then, I sincerely apologize for everything---" I cut his words. Napansin ko na papalapit si Francis sa kinaroroonan namin and I don't know what to do, ayokong maging malapit kami as of the moment

"Let's just forget about that and start anew. I gotta go, I need to pee." And I hasten my pace. Mabilis kong tinahak ang daan papunta sa room ko.