Whisper of Deception (COMPLETE)

CHAPTER 10

"if that is your final choich wala akong magagawa Cassian, napakagaling mo pa naman"

Pagkadating na pagkadating ko bumungad saakin ang pinag uusapan ni sir at Cassian.

Iiwan niya na ako?...hindi maari

"Cassian wag kang umalis please!" pagmamakaawa ko kay Cassian at inagaw ang gamit niya dahilan upang mahulog ito. "ops sorry!" isa-isa kung pinulot ang gamit ng makita ko ang isang larawan...ko?

"a-anong..."

"did your parents teach you manners?"

"bakit nasayo ang larawan ko?" tanong ko sabay pakita ng larawan.

"i dont know, what are you talking about woman!"

"wag ka ng mag maang maangan pa!" napabuntong hininga itong inagaw sa kamay ko ang larawan. "nakita ko lang sa beach maybe you lost it in your wallet".

"tama ka...ngunit ang tanong ko naman ngayon ay bat ka nag resign?"

"It's not your problem"

"bakit ano ba ang problema mo?"

"can you stop asking me some stupid Question?...i already make a choice i quit!"

"then sasama ako sayo" nabigla ito sa sinagot ko pati narin si sir ngumit gaya nga ng sinabi niya nakapag desisyon na ako.

"no...you won't and never..." kinuha nito ang gamit niya at naunang umalis kaya sinundan ko ito. "Xanthe leave!"

"ayoko"

"Xanthe..."

"ayoko nga sabi eh" pagmamatigas ko.

"Xanthe Meave Monroe Marino"

"ayok-...ano?" ginuguluhan kung tanong na nagpatawa sakanya.

Shit!...may dimple pala siya! Ngayon  ko lang nakita, ang gwapo niya na at ang cute pa!

"ahem..." pag agaw niya ng Attention saakin "Xanthe wag kang umalis ng padalos dalos i know there a better partner that you deserve-"

"no Cassian, ikaw lang ang gusto ko"

"gusto mo ako?" tinignan ko ito ng natagal at na realize ko ng unti-unti ang aking sinabi.

"i-i mean gusto ko ikaw lang ang partner ko sapag sulba ng iba pang kaso. Gusto ko ikaw lang at ako"

"mh...i understant"

"so ibig sabihin ba?..."

"fine come on"

"hoy wala ng bawian to ha...Thank you!"

"you dont have to think me...ngayon din sasama kana saakin at lahat ng inuutos ko ay susundin mo".tumango naman ako bilang sagot sakanya. "Good girl mh..." I saw him smirking.

Ano kaya ang pinaplano ng lalaking to?

.•••

"pasok ka Cassian, wag kang mahiya" pinapapasok ko sa loob ng aking munting bahay...'kahit maliit ay maganda parin.

"i liked your house" he commented, napangiti naman naman ako.

"salamat" inayos ko ang mga gamit ko at hinanap ang maleta.

"where's your parents?"

"wala...di ko alam"

"what do you mean?"

"di ko kilala ang parents ko simula ng bata pa ako, mag-isa nalang ako sa buhay. Walang pamilya, kamag anak manlang, o grandparents, wala na talagang na tira"

"im sorry" paghihingi niya ng tawad.

"ano kaba...bakit ka humihingi ng patawad di naman ikaw ang nang iwan"

"your right but, how do you fight your loneliness?"

"simple lang...ini-imagine ko na kasama ko sila" ngumiti ako ng mapait habang inaalala ang mga araw na mag isa ako. "ngunit minsan tinatanong ko kung bat kailangan pa nilang mawala sa piling ko pero wag nanating isipin yun sanay naman ako eh...sanay akong maiwan at masaktan-"

"what if ill tell you that someone secretly loving you?"

"huh?...imposible bayun sino naman ang magkakagusto sa isang tulad ko, ikaw?"

"i dunno...just continue of what your doing" hinayaan ko siyang gawin ang gusto niya...inikot-ikot niya ang ulo niya upang tignan ang kabuunang muka ng aking bahay. "you know im hungry...why dont we order a food?"

"gandang edeya nun" nag dial siya sa phone niya at umorder.

"what food do you want me to order?"

"kahit ano"

"okay" pumili na ito ng makakain namin at pinakita nayun ang kakainin namin kaya tumango ako, habang busy siya sapag pili pa ng iba ay inayos ko ang table namin "5 munites the food is here all we have to do is wait".

"sige...mamaya tapos narin ako dito sa isa"

AFTER 5 munites nakarating na ang order namin...hinanap ko ang wallet ko at babayad na sana ngunit pinigilan niya ako. "ill paid our bills dont worry about it".

"eh nakakahiya kaya!"

"bakit ka naman mahihiya?...libre ko to sayo"

"yun nga ang point!, hay sige na nga kumain nalang tayo"

"good girl" umirap ako saka naunang binuksan ang pagkain.