Whisper of Deception (COMPLETE)

CHAPTER 16

"maraming salamat sa Friendly date mo ha".

"Xanthe-"

"sige pasok na ako-"

"Xanthe I didn't mean to hurt you. Di ko naman alam na may gusto ka pala saakin".

"oo tama ka nga"

"Xanthe-"

"Kahit ang isang misteryosong ganap ay madaling makuha ngunit ang pinaka mahirap na i solve ay kung talaga ngang mahal kita o nabubulag lang talaga ako sa mga maganda mong pinapakita". ngumiti ako ng mapait at tumalikod sa huling pagkakataon, hindi kuna hinintay pa ang kanyang sagot bagkos alam ko sa huli ay masasaktan parin ako ng ganto.

SA KAGITNAAN NG GABI, ang isip ko ay gising na gising parin  kaya naman lumabas ako upang magpahangin muna sandali...

"hay" huminga ako ng malalim at may narinig akong yabag ng paa.

"can't sleep?"

"Jenox?"

"yea its me, why are you still awake?"

"wala lang" mataray kung sagot.

"nag-enjoy ka ba?"

"saalin?"

"edi sa date niyo malamang"

"date pala yun?"

"bakit ano ba ang nangyari?" napakagat labi ako at magsasalita na sana ng halikan niya ang labi ko na ikinagulat ko.

"what the heck are you doing Jenox!" walang sabi-sabi binugbug niya sa muka si Jenox kaya agad ko naman silang inawat.

"tama na Cassian wala namang masanang nagawa si Jenox-"

"are you fucking sure!?, earlier you said you fucking like me now but now-" di niya na napatapos ang sasabihin niya at tumingin saakin "Xanthe, you are mine, and once you are mine, no one can take you away from me." tinignan ko ito ng nakakaloka sapagkat, sapag bigla niyang asal.

"akala ko ba hanggang kaibigan lang ako?" tanong ko, ngunit di ito agad naka salita. "kung wala kanaman pala sasabihin babalik nalang ako sa kwarto ko".  di ko na hinintay ang sasabihin niya at tumalikod at tumingin kay Jenox na agad na kumindat saakin.

isa patong loko-loko

•••

"ma'am pinapatawag na po kayo ni sir"

"paki sabi mamaya lang masakit ang puson ko" ngayong araw ay dumating ang kina-iniinisan ng mga kababaihan.

wala pang ilang segundo ay agad na bumukas ang pinto at iniluwal nun si Cassian dala ang sampung Chocate. " good morning".

"walang good sa araw ko

"sorry, want some chocolate?" di pa man ako nakasagot ay binuksan niya na ang isang chocolate at binigay saakin. "just tell me if you wan't or need something" he brush my hair gently, and i admit i like the way he did that but masama pa din ang loob ko.

"stop it!"

"sorry, do you need something?"

"just leave me alone" tumango naman siya at lumabas, kaya naman naka-hinga ako ng maluwag at humiga, namimilipit sa sakit.

"Xanthe" tumingin ako sa likod at andun parin si Cassian parang bata, kaya naman tinignan ko ito ng masama.

"ano!" lumapit siya at binigyan ako ng gamot.

"this will help you promise" tinignan ko ang gamot at pinag iisipan kung kukunin ko ba?, kaya kinuha ko agad ito dahil wala akong choice, at ininum
"now just relax" he massage my feet, and it was so good na parang matutulog ulit ako. "how's your feeling?".

"masakit parin" sagot ko sabay kagat ng choco bar. "bakit mo ginagawa 'to?"

"because i wan't to"

"ayun lang?"

"Xanthe" lumapit siya saakin ng kakaunti at " there is no specific answer with that" mas lalo pa itong lumapit saakin at may ibinulong "at least i did this to make you like me again, maybe?, as long as i wan't too, ill do it!" lumayo na ito sa wagas at hinalikan ako sa noo at ngumiti.

Ito naman, nagiging marupok naman tayo eh...

"sige na nga, ngunit maari ba kitang tanungin ng deretsohan?".

"of course" umupo ako ng matuwid at pinag-iisipan ang sasabihin ko.

"ano nga ba ako sayo?, hanggang kaibigan lang ba talaga ako?, eh ano tong pinapakita mong ka swetan?" kitang-kita ko ang lungkot sa mga mata nito at ngumiti.

"im sorry, if i feel you in that way Xanthe but ill admit to you that-