Whisper of Deception (COMPLETE)

CHAPTER 30

Warning this Chapter content violence, read on your own risk.

"Welma. ayosin mo lahat ng mga gamit at mag-impake ng mga gamit namin ni Xanthe dahil aalis kami kasama ma. At ikaw namang babae ka...ayosin mo ang sarili mo...ayaw kung makita maraming luha ang mga mata mo di dahil sa ayaw kung nasasaktan ka, kundi ayaw ko mapahiya" sigaw nito saakin at sinipa ako papunta sa kwarto ko.

"WELMA!...ayusin mo nga yang babaeng yan!" sigaw nito sa labas at agad naman siyang sinunod ni Welma.

"saan tayo d-dalhin ni sir ma'am?" tanong niya.

"gusto niyang pumunta kami sa Pakistan kasama ka....kaya bago paman tayo maka-alis kailangan ko ng tulong mo" pag mamakaawa ko.

"susubukan ko ang makakaya ko...ano ba'yun?"

"pwede pahiram ng Cellphone mo...kailangan kung tawagan si Cassian" bulong ko.

"paano kung mahuli tayo?"

"wag kang mag ala-la basta bantayan mo lang ng maigi ang pinto at magbigay ka ng hudyat kung nan-dyan na siya" tumango naman ito at binantayan ang pinto...agad naman akong nag text kay Cassian.

Cassian, ako 'to si Xanthe...nag-mamakaawa akong iligtas mo ako sapagkat dadalhin ako ni Zeus sa Pakistan....

Text ko at sinend.

"ma'am padating na 'ho siya" agad ko namang tinago ang Celphone at inayos ang sarili.

"tapos na ba?"

"opo sir" agad naman akong kinaladkad ni Zeus sa loob ng sasakyan kasama ang mga gamit namin.

"wag ka ng umasang dadating ang mahal mo Xanthe" umupo nalamang ako sa tabi niya at di gumuwa ng ingay na ika-gagalit niya.

Cassian nag-mamakaawa ako iligtas mo ako...habulin mo ang sasakyan...

Pinagmasdan ko ang labas ng sasakyan at kahit anino manlang nito ay wala.

"ihanda mo na lahat dyan sapagkat di na makakalabas pa ang babaeng ito at makakalayo saakin"  saad nito sa kabilang linya...at nawalan narin ako ng pag-asang makakadating pa si Cassian upang iligtas ako.

knock... knock...

"ma'am...kailangan ni'yo pong kumain magagalit ho si Sir" saad ni Welma sa labas ng kwarto ko.

"aanhin kupang buhay na 'to kung di naman si Cassian ang makakatuluyan ko?"

"naiintindihan ko ang nararamdaman mo...'ngunut halos sampung araw ka ng di kumakain simula ng pumunta tayo dito sa Pakistan?"

"Welma hayaan muna ako gusto kong mapag-isa" pagmamakaawa ko habang humihikbi...simula ng pag-punta namin dito sa Pakistan ay nasa kwarto lang ako buong araw at buong gabi sapagkat naka luck ang pinto at maraming naka-bantay sa labas kaya di ako maka-takas.

"bullshit!...Xanthe kumain kana!" sigaw ni Zeus at sinipa ang pinto upang maka-pasok sa loob ng kwarto. "ang tigas-tigas ng ulo mo kumain kana!" sinubukan niyang pakainin ako 'ngunit umiwas ako. "bwisit buksan mo yang bibig mo kung ayaw mung saktan nanaman kita-".

"go ahead...hurt me until i die...wala namang kwenta ang buhay ko-" he slap mt face at nag-iwan ng pulang marka sa muka.

"wag kang sumagot kung ayaw 'mong totohanin ko 'ngunit no...di muna kita papatayin hanggat di kita natitikman" hinawakan niya ako ng mahigpit at hinalikan. sinipa ko ang pagka-lalaki niya dahilan upang sumigaw ito sa sakit. "Tangina...bwisit ka talaga...hali ka rito" He push me to bed and climb, hinawakan niya ang mag-kabilang kamay ko at hinalikan "wala na ang dating Cassian mo kaya wala naring k-kontrol sa kagustuhan ko sayo" ibinaba niya ang halik mula sa leeg ko papunta sa ibaba ko.

"nag-mamakaawa ako Zeus wag..."

pag-mamamkaawa ko ngunit di siya na kinig at dahan-dahang binuksan ang damit ko.

"manahimik ka kung ayaw mong patayin kita sa sarap!"

sinumula niyang i unluck ang zipper niya kaya kumuha ako ng chansang sipain siya.

"ouch!" daing niya...tumayo ako upang tumakas ngunit nahawakan niya ang buhok ko. "kaka-simula palang na'tin kaya wag kang umalis".

"bitawan mo ako Zeus!" sigaw ko ngunit niyakap niya ako ng mahigpit at ulit nilagay ako sa kama...ng biglang may tumakbo upang hampasin sa ulo so Zeus.

"Welma?"

"tumakbo ka na po ma'am" tumango ako pagkalabas ko wala ang mga guard.

"paano ikaw?" tanong ko.

"wag kang mag ala-la...pakisabi sa pamilya ko mahal ko sila kaya tumakbo ka na po!" masakit man saakin na iwan siya ngunit ito na ang chance ko.

Tumakbo ako hanggang sa makalabas sa empyernong bahay na'yon.

"help somebody help me" sigaw ko sa mga taong nakatingin saakin 'ngunit kahit isa walang tumangkang lumapit saakin upang iligtas ako. "Please!".

"XANTHE...BUMALIK KA DITO!" sigaw ni Zeus kasama ang pugot na ulo ni Welma...agad naman akong napahawak sa bibig ko habang pinipigilang umiyak. "KUNG AYAW MONG IKAW ANG ISUSUNOD KO" sigaw nito saakin 'ngunit tumakbo ako habang malayo pa siya saakin.

Hinihingal akong tumakbo habang siya naman ay kunti na lamang ay maabot niya na ako.

Cassian save me im begging you...please God save me from my cruel husband...

I prayed in my mind while running when he grab my hair.

"akala mo makakatakas kapa?" kinalad-kat niya ako gamit ang buhok ko papuntang sasakyan.

"bitiwan mo ako Zeus nasasaktan na ako!" ng susubukan niya na sanang itulak ako sa sasakyan ay biglang dumating si Cassian at sinapak ito sa muka si Zeus.

"let her go!" mahina 'ngunit seryosong saad ni Cassian kay Zeus "i know your secret Zeus kaya wala ka ng karapatan sakanya".

"tsk!...i'm her husband-"

"no...ang kasal niyo ay Peke lamang at ang nagpakilalang magulang umano ni Xanthe ay di niya totoong magulang. Palabas mo lamang 'yon!...lahat nang 'yon ay plano upang sirain kami ni Xanthe at mag kasabwat kayo ni Jay rito, am right?" napatingin ako kay Cassian at nagulat.

It's all a lie? Pero bakit kailangan kupa 'tong pag-daan ng walong taon.

"lier! wala ka namang ebidensiya!" di paman nito napapatapos ang sasabibin niya ay hinuli na siya ng mga police.

"Xanthe-" I slap him.

At umiyak sa harapan niya.

"bakit ngayon mo lang ako niligtas?...naghintay ako sayo ng matagal bakit ngayon lang?" niyakap niya ako ng mahigpit 'ngunit hinampas hampas ko ang matigas niyang katawan.

"It's not too late right?...don't worry your safe now...I miss you"

Hinalikan niya ang noo ko at unting-unti pumapatak ang ulan...