Το Σκοτεινό Αύριο Του Ονείρου!

~Το τέλος έφτασε!~

Ένιωθε να σβήνει η ψυχή που κανείς δεν γνώρισε..
Ένιωθε μάταιη την ύπαρξη της..
Έβαλε το τελευταίο τραγούδι, με αυτό θα έκανε το φινάλε της..

Φόρεσε τα μαύρα της, άφησε το σπίτι της, άφησε μέσα κλειδωμένα τα όνειρα της και αντί να κατέβει τα σκαλιά της εισόδου, άρχισε να ανεβαίνει προς τα επάνω μέχρι που βγήκε στην ταράτσα..
Κοίταξε τον ουρανό που ήταν γεμάτο με αστέρια και ύστερα κοίταξε κάτω, πόσο ψηλά ήταν..
Πέρασε τα προστατευτικά κάγκελα και στάθηκε εκεί στην άκρη, έκατσε με τα πόδια της να κρέμονται στον αέρα, κοιτούσε μία τον ουρανό με τα'στρα και μια το μεγάλο κενό...

Το τελευταίο τραγούδι έφτανε στο τέλος του και η ψυχή έπρεπε να αποφασίσει, θα πάρει δρόμο για το μεγάλο ταξίδι προς τον ουρανό και τα αστεριαυ ή προς το κενό και το πάτο του δρόμου;

Δεν βαριέσαι, αυτή είναι η ζωή, μια απόφαση, ή θα πετάξεις ψηλά ή θα πέσεις με φορά.. όμως όπως και να το κάνεις πρέπει να πάρεις φορά και να δοκιμάσεις.. ή θα πετάξεις ή θα πέσεις!
Τώρα αν με ρωτάς για το αν ισχύει αυτό που λένε πως αν θα πέσεις πρέπει να σηκωθείς πραγματικά εν τέλει δεν ξέρω.. ίσως να μας το λένε για να έχουμε μια ελπίδα λίγο πριν το θάνατο και να το τολμήσουμε χωρίς τελικά να υπολογίζουμε σε αυτόν, ξέρεις, σαν μια ουτοπία για να πιστεύουμε και έτσι να το τολμάμε άσχετα αν τελικά πέσουμε.. και ίσως τελικά αν πέσουμε να μην πεθάνουμε και ίσως να μην σπάσουμε τίποτα, ούτε γρατζουνιά ούτε τίποτα, ίσως και να μπορούμε να σηκωθούμε και να περπατήσουμε πάλι, και μόνοι μας να ξανά ανέβουμε τα σκαλιά μέχρι την ταράτσα και πάλι να κάνουμε μια δεύτερη προσπάθεια, μια ακόμη βουτιά στο κενό με μια ουτοπική ελπίδα πως ίσως αυτή την φορά να πετάξουμε αντί για να πέσουμε...

Η ψυχή άκουγε τα τελευταία δευτερόλεπτα του τραγουδιού καθώς κοίταξε για τελευταία φορά τον ουρανό, στο τέλος του του τραγουδιού έκανε μια απότομη κίνηση..

..τελικά πέταξε ή έπεσε;

~Πρόωρο τέλος~

Υ.Γ: Ίσως μια μέρα να μάθουμε..

~Το τελευταίο τραγούδι~

(12/4/2024)
~Μάρω Jackson~