Fan Fin Foncu/ YARI TEXTİNG

nine

DEFNE POYRAZ

Delireceğim sanırım. Ne diye öptü ki? Gitti first kiss ya. Ama bende de var salaklık, neden ayrılmayı düşünmeyip devam ettirdim ki? Dengemi bozdu ya.

Doktorun yanına gidip evde bakılıp bakilmayacağını soracaktım. Evet, ben bakacaktim çünkü söz verdim. Kendi evimde bakardım büyük ihtimalle izin verilirse. Çünkü kardeşinin bildiğini sanmıyorum. Ama Uraz ile konuşup Ilgaz ile paylaşmam gerektiğini söylerim. Yoksa bu koca bebeğe hayatta kendim bakamam.

Doktorun yanına vardım. Odasına girmek için tıkladım kapıyı. Beş saniye gibi kısa bir süre içinde içeriden " Gel" komutu geldi. Yavaşça kapi kulpunu indirip kapıyı açtım. Beni gördüğü anda gülümseyen doktor "Buyur Defne" dedi. Ne ara bu kadar samimi olduk bu adamla. Anlamadım ama bozuntuya da vermedim.

"Doktor Bey, hemen sadede geleceğim. Uraz' i eve götürsem Bi sıkıntı olur mu? Yani burada sınırlarımı zorluyor biraz ve bu burada tartışılacak bir konu değil bu yüzden sizden müsaade istemeye gelmiştim."

"Ah, bu biraz ani oldu ama tabii ki sana yardımcı olacağım Defne. Ben sana yapman gerekenleri anlatırsam ve sende bunları uykulardan eve goturebilirsin Uraz'ı."

"Çok teşekkür ederim, size de rahatsızlık verdim ama."

"Ne demek, görevim bu benim. İyi günler."

Gülümseyip odadan çıktım.

"Of, mükemmel bir insanım sanırım. Doktoru da hallettiğime göre sıra Bay Salak'ta."

Bay Salak falan ayıp değil mi be Defne.
Hayir değil.

Etrafımdaki birkaç kişi bana bakmisti. Ne var ya, sizin iç sesiniz yok mu? Allah benim belamı verdi sanırım. Kesin Mira beddua okudu. Evet Mira beddua okudu çünkü ben onu 3 gündür aramıyorum.

Of ben cidden gerizekaliyim. Kesin sıçıcak ağzıma. Telefonum odada kaldı ama. Gidip onu alıp hemen Miraya yazmalıydim.

Odaya pat diye girince Uraz irkildi. Ay çok komik bir tipi vardi ya. Uykulu gözleri açılmış, burnu sismisti. Fotoğrafını çekmek isterdim ama vaktim yoktu Mirayı aramam lazımdı.

"Sen kapı tıklamayı bilmez misin be kadın? Belki üstümüzü değiştiriyoruz?"

"Benim için sıkıntı olmazdı be adam? Gördük zaten o kasları."

"Seni pis sapık."

"Sapık olduğum doğru. Ama sadece aşık olduğum insanlara. Yani sana değil Bay Salak."

"Defne, çok oluyorsun. Sustururum."

"Nasıl olacakmış o?"

"Gösterirdi-"

Kapı açıldı, içeri doktor girdi.

"Naber gençler, ne zaman çıkıyorsunuz hastaneden?"

"Ne çıkması be? Ne diyorsun abi?"

"Uraz ben burada bir doktorum. Sana abi deme demiştim."

"Defne öğrense bir şey olmaz ya boşver. Asıl önemli sırrımı bile biliyor, bunu bilmesi koymaz."