Michael mój przyjaciel, a może ktoś więcej?

~Rozdział 5 ~

𝕄𝕚𝕔𝕙𝕒𝕖𝕝

Jak Caroline znikneła za  drzwiami mojej toalety to przejrzałem się w lustrze. Mam na sobie czerwone spodnie od garnituru, białą lekko rozpiętą koszulkę, czarne buty, czarny płaszcz, pasek z złotą klarą, męską biżuterię, czarne przeciw słoneczne okulary i włosy zrobione na żel. A to wszystko wybrał mój kwiatuszek. Boże jak myślę o niej to po prostu mam motyle w brzuchu. Tylko że ona uważa mnie za przyjaciela a ja jestem w niej zakochany od początku naszej znajomości.

𝙱𝚢ł𝚎𝚖 𝚠 𝚝𝚛𝚣𝚎𝚌𝚒𝚎𝚓 𝚔𝚕𝚊𝚜𝚒𝚎 𝚜𝚣𝚔𝚘ł𝚢 𝚙𝚘𝚍𝚜𝚝𝚊𝚠𝚘𝚠𝚎𝚓 𝚋𝚢ł𝚘 𝚍𝚣𝚒𝚎𝚗́ 𝚙𝚘 𝚛𝚘𝚣𝚙𝚘𝚌𝚣𝚎̨𝚌𝚒𝚞 𝚛𝚘𝚔𝚞 𝚜𝚣𝚔𝚘𝚕𝚗𝚎𝚐𝚘. 𝚂𝚣ł𝚎𝚖 𝚜𝚘𝚋𝚒𝚎 𝚔𝚘𝚛𝚢𝚝𝚊𝚣̇𝚎𝚖 𝚣 𝚔𝚘𝚕𝚎𝚐𝚊𝚖𝚒 𝚣 𝚔𝚕𝚊𝚜𝚢 𝚒 𝚃𝚑𝚘𝚖𝚊𝚜𝚎𝚖 𝚣𝚊𝚠𝚜𝚣𝚎 𝚖𝚘́𝚠𝚒ł𝚎𝚖 𝚍𝚘 𝚕𝚞𝚍𝚣𝚒 𝚋𝚎𝚣 𝚣𝚍𝚛𝚘𝚋𝚗𝚒𝚎𝚗́ 𝚝𝚊𝚔 𝚜𝚊𝚖𝚘 𝚗𝚒𝚔𝚝 𝚗𝚒𝚎 𝚣𝚠𝚛𝚊𝚌𝚊ł 𝚜𝚒𝚎̨ 𝚍𝚘 𝚖𝚗𝚒𝚎 𝚣𝚍𝚛𝚘𝚋𝚗𝚒𝚊𝚕𝚎 𝚋𝚘 𝚝𝚎𝚐𝚘 𝚗𝚒𝚎 𝚕𝚞𝚋𝚒ł𝚎𝚖. 𝙽𝚊𝚐𝚕𝚎 𝚣𝚊𝚙ł𝚊𝚔𝚊𝚗𝚊, 𝚙𝚒𝚎̨𝚔𝚗𝚊, 𝚍𝚛𝚘𝚋𝚗𝚊 𝚋𝚛𝚞𝚗𝚎𝚝𝚔𝚊 𝚣𝚍𝚊𝚣̇𝚢ł𝚊 𝚜𝚒𝚎̨ 𝚣 𝚖𝚘𝚒𝚖 𝚝𝚘𝚛𝚜𝚎𝚖.
- 𝙷𝚎𝚓 𝚌𝚘 𝚜𝚒𝚎̨ 𝚜𝚝𝚊ł𝚘 - 𝚙𝚘𝚠𝚒𝚎𝚍𝚣𝚒𝚊ł𝚎𝚖 𝚍𝚎𝚕𝚒𝚔𝚊𝚝𝚗𝚢𝚖 𝚐ł𝚘𝚜𝚎𝚖
- 𝙷-𝚑-𝚑𝚎𝚓 𝚗-𝚗-𝚗𝚒𝚌 - 𝚘𝚍𝚛𝚣𝚎𝚔ł𝚊
- 𝙲𝚑ł𝚘𝚙𝚊𝚔𝚒 𝚣𝚘𝚜𝚝𝚊𝚠𝚒𝚌𝚒𝚎 𝚗𝚊𝚜 𝚜𝚊𝚖𝚢𝚌𝚑? -𝚜𝚙𝚢𝚝𝚊ł𝚎𝚖 𝚌𝚑ł𝚘𝚙𝚊𝚔𝚘́𝚠
- 𝙹𝚊𝚜𝚗𝚎- 𝚘𝚍𝚛𝚣𝚎𝚔𝚕𝚒 𝚒 𝚣𝚗𝚒𝚔𝚗𝚎̨𝚕𝚒 𝚣𝚊 𝚛𝚘𝚐𝚒𝚎𝚖
- 𝚃𝚘 𝚝𝚎𝚛𝚊𝚣 𝚖𝚒 𝚙𝚘𝚠𝚒𝚎𝚜𝚣 𝚌𝚘 𝚜𝚒𝚎̨ 𝚜𝚝𝚊ł𝚘? 𝙲𝚣𝚎𝚖𝚞 𝚙ł𝚊𝚌𝚣𝚎𝚜𝚣?
- 𝙱𝚘 𝚋𝚘 - 𝚓𝚊̨𝚔𝚊ł𝚊 𝚜𝚒𝚎̨ 𝚒 𝚋𝚢ł𝚊 𝚙𝚛𝚣𝚎𝚜𝚝𝚛𝚊𝚜𝚣𝚘𝚗𝚊
- 𝙲𝚜́𝚒 - 𝚝𝚛𝚣𝚢𝚖𝚊ł𝚎𝚖 𝚓𝚊̨ 𝚣𝚊 𝚛𝚊𝚖𝚒𝚘𝚗𝚊.
𝙽𝚊𝚐𝚕𝚎 𝚣𝚛𝚘𝚋𝚒ł𝚊 𝚌𝚘𝚜́ 𝚌𝚣𝚎𝚐𝚘 𝚜𝚒𝚎̨ 𝚗𝚒𝚎 𝚜𝚙𝚘𝚍𝚣𝚒𝚎𝚠𝚊ł𝚎𝚖. 𝙱𝚛𝚞𝚗𝚎𝚝𝚔𝚊 𝚖𝚗𝚒𝚎 𝚙𝚛𝚣𝚢𝚝𝚞𝚕𝚒ł𝚊 𝚓𝚞𝚣̇ 𝚠𝚝𝚎𝚍𝚢 𝚜𝚒𝚎̨ 𝚠 𝚗𝚒𝚎𝚓 𝚣𝚊𝚞𝚛𝚘𝚌𝚣𝚢ł𝚎𝚖 𝚊 𝚝𝚘 𝚞𝚌𝚣𝚞𝚌𝚒𝚎 𝚛𝚘𝚜́𝚗𝚒𝚎 𝚒 𝚛𝚘𝚜ł𝚘 𝚣 𝚋𝚒𝚎𝚐𝚒𝚎𝚖 𝚕𝚊𝚝.
- 𝙹𝚊𝚔 𝚖𝚊𝚜𝚣 𝚗𝚊 𝚒𝚖𝚒𝚎̨?
- 𝙲𝚊𝚛𝚘𝚕𝚒𝚗𝚎
- 𝙳𝚘𝚋𝚛𝚣𝚎 𝚓𝚊 𝚖𝚊𝚖 𝚗𝚊 𝚒𝚖𝚒𝚎̨ 𝙼𝚒𝚌𝚑𝚊𝚎𝚕
𝙳𝚣𝚒𝚎𝚠𝚌𝚣𝚢𝚗𝚊 𝚜𝚒𝚎̨ 𝚞𝚜́𝚖𝚒𝚎𝚌𝚑𝚗𝚎ł𝚊 𝚒 𝚙𝚊𝚌𝚑𝚗𝚒𝚊ł𝚊 𝚔𝚠𝚒𝚊𝚝𝚊𝚖𝚒.
- 𝙼𝚒𝚔𝚒 𝚖𝚘𝚐𝚎̨ 𝙲𝚒 𝚣𝚊𝚞𝚏𝚊𝚌́? - 𝚣𝚊𝚙𝚢𝚝𝚊ł𝚊 𝚣 𝚣𝚊𝚠𝚊𝚌𝚑𝚊𝚗𝚒𝚎𝚖
-𝙾𝚌𝚣𝚢𝚠𝚒𝚜́𝚌𝚒𝚎 𝚔𝚠𝚒𝚊𝚝𝚞𝚜𝚣𝚔𝚞. 𝙰 𝚓𝚊 𝚖𝚘𝚐𝚎̨ 𝚣𝚊𝚞𝚏𝚊𝚌́ 𝚝𝚘𝚋𝚒𝚎?
- 𝚃𝚊𝚔 𝚖𝚘𝚣̇𝚎𝚜𝚣- 𝚣𝚗𝚘𝚠𝚞 𝚜𝚒𝚎̨ 𝚞𝚜́𝚖𝚒𝚎𝚌𝚑𝚗𝚎ł𝚊. 𝚃𝚘 𝚣̇𝚎 𝚜𝚒𝚎̨ 𝚙𝚛𝚣𝚢𝚝𝚞𝚕𝚊𝚕𝚒𝚜́𝚖𝚢 𝚒 𝚖𝚘́𝚠𝚒ł𝚊 𝚍𝚘 𝚖𝚗𝚒𝚎 𝚣𝚍𝚛𝚘𝚋𝚗𝚒𝚎𝚗𝚒𝚎𝚖 𝚖𝚒 𝚗𝚒𝚎 𝚙𝚛𝚣𝚎𝚜𝚣𝚔𝚊𝚍𝚣𝚊ł𝚘. 𝙹𝚊𝚔 𝚍𝚘𝚝𝚢𝚔  𝚒𝚗𝚗𝚢𝚌𝚑 𝚕𝚞𝚍𝚣𝚒. 𝚉𝚊𝚞𝚠𝚊𝚣̇𝚢ł𝚎𝚖 𝚣̇𝚎 𝚖𝚊 𝚙𝚎ł𝚗𝚘 𝚜𝚒𝚗𝚒𝚊𝚔𝚘́𝚠 𝚗𝚊 𝚛𝚎̨𝚔𝚊𝚌𝚑 𝚒 𝚜𝚒𝚗𝚎 𝚜́𝚕𝚊𝚍𝚢 𝚛𝚎̨𝚔𝚒 𝚗𝚊 𝚗𝚊𝚍𝚐𝚊𝚛𝚜𝚝𝚔𝚞
- 𝙲𝚘 𝚜𝚒𝚎̨ 𝚜𝚝𝚊 𝚙𝚘 𝚘 𝚠 𝚛𝚎̨𝚔𝚎̨ 𝚔𝚠𝚒𝚊𝚝𝚞𝚜𝚣𝚔𝚞?
- 𝙻-𝚕𝚎𝚘 𝚘-𝚘𝚗 𝚖𝚗𝚒𝚎 𝚣 𝚌𝚒𝚜𝚗𝚊̨ 𝚣𝚊 𝚛𝚎̨𝚔𝚎̨ 𝚒 𝚒 𝚠𝚛𝚣𝚞𝚌𝚒ł 𝚠 𝚔𝚛𝚣𝚊𝚔𝚒 - 𝚣𝚊𝚌𝚣𝚎̨ł𝚊 𝚙ł𝚊𝚔𝚊𝚌́. 𝙰 𝚓𝚊 𝚋𝚎𝚣 𝚗𝚊𝚓𝚖𝚗𝚒𝚎𝚓𝚜𝚣𝚎𝚐𝚘 𝚣𝚊𝚠𝚊𝚌𝚑𝚊𝚗𝚒𝚊 𝚓𝚊̨ 𝚙𝚛𝚣𝚢𝚝𝚞𝚕𝚒ł𝚎𝚖
- 𝙲𝚜́𝚒. 𝙹𝚊𝚔𝚒 𝙻𝚎𝚘?
- 𝙳𝚒𝚊𝚖𝚘𝚗𝚍 𝚣 𝚌𝚣𝚠𝚊𝚛𝚝𝚎𝚓 𝚔𝚕𝚊𝚜𝚢
- 𝙰 𝚝𝚢 𝚓𝚎𝚜𝚝𝚎𝚜́ 𝚠 𝚔𝚝𝚘́𝚛𝚎𝚓?
- 𝚆 𝚍𝚛𝚞𝚐𝚒𝚎𝚓. 𝙰 𝚝𝚢?
- 𝚃𝚛𝚣𝚎𝚌𝚒𝚎𝚓 - 𝚞𝚜́𝚖𝚒𝚎𝚌𝚑𝚗𝚎ł𝚊 𝚜𝚒𝚎̨ . 𝙾𝚍𝚠𝚣𝚊𝚓𝚎𝚖𝚗𝚒ł𝚎𝚖 𝚞𝚜́𝚖𝚒𝚎𝚌𝚑.

Tak oto poznałem Car. Mojego kwiatuszka.