"Orta! ULAN ORTAYA ÇEKSENE AYAĞINA SIÇAYIM ZAHA SENİN!"
Elini kaldırıp ekrana onu duyacakmış gibi saydırırken elini saçına atıp çekiştirdi. Her maçta sinirden kafasını duvarlara vuracak kıvama geliyordu ama bir türlü bırakamıyordu bu illeti.
"Orta bomboş amına koyayım aradan çekeceksin pasını Mertense, açı da var saplayacak o da sol direğe."
Maç devam ederken karşı koltukta gevşekçe yayılmış kardeşi sırıtarak onu izliyordu. Fenerli olduğu için abisinin asla kardeş yerine koymadığı bir yaratıktı.
Ekrandan saniyelik gözlerini ayırıp kardeşine baktı Alper. Bakmaz olaydı sırıtışını gördüğü an yandan aldığı cips dolu tabağı kafasını hedef alarak attı.
Neyse ki kardeşi refleks olarak kaldırdığı minderi miğfer niyetine kullanarak son anda kaçmayı başardı.
"Ne sırıtıyorsun lan ibne gibi?"
Duvara gelip parçalara ayrılan tabak kırıklarının arasından sırıtmaya devam ederek bi cips alıp ağzına attı Efe.
Abisi sabır dilenir gibi kafasını iki yana çevirip ekrana baktı tekrar. İlk yarı düdüğü çaldığında sakalını sıvazlayıp koltukta arkaya yaslandı.
"İkinci yarı başlamadan siktir git bira falan al dilimiz damağımız kurudu."
"Bana ne ya. Hem senin gibi kardeşim yok diyorsun hem ayak işlerini yaptırıyorsun."
"Efe bak zaten sinirliyim.."
"Hadi abisi hadi. Bir hava alırsın, sinirini de atarsın iyi gelir."
Alper daha fazla uğraşmak istemediği için yüzüne ölümcül bakışlar atıp odadan çıktı. Montunu almayı es geçerek dış kapıya ilerleyip botlarını giydi.
Merdivenlerden inerken saatine baktı. İkinci yarıya geç kalmamak adına hızlı adımlarla dışarı attı kendini.
Marketle evlerinin arasında fazla mesafe yoktu. Bir eli cebinde diğer elinde arkadaşından çaldığı tesbih vardı. Yapısız parmaklarında tesbihi çevirirken maçı düşünüyordu.
"Senin gibi hakemin de yolunu yordamını sikeyim.."
Bir yandan da söylenirken fazla büyük olmayan markete girdi. Direkt içecek dolaplarına ilerlerken kulağına asla duymaması gereken şeyler dolmuştu.
"İtalyan hakemleri satın alamayınca nasıl da yarrama benziyorlar ama.."
Kafasını eğip gözlerini kapattı ve dişlerini sıkarak derin bir nefes aldı.
'Sabır,Alper sabır.' içinden birkaç kere tekrar edip tam bir adım atmıştı ki gülme sesleri kulağına geldi.
"Yarraksaraylılara sabır ver sen Allah'ım!"
Kulağına dolan amin nidalarına aldırmadan hızla sesin sahibine, matadora ilerleyen boğa misali yürüyordu.
Yanındaki iki gençle gülmeye devam ederken reyonlara bakan çocuk Alperi fark ettiğinde gülüşü yavaşça soldu. Bakışları ve sıkılı yumruklarını fark ettiğinde yüzüne aldığı darbeyle yere serilmesi birkaç saniye içinde olmuştu.
"Ananısikiiiim."
"Ouyyyy."
Yanda duran ikili şokla bakıp bir yandan insan dışı sesler çıkarırken onlara aldırmadan hedefi olan yerde yatan kişinin üzerine çıktı. Kaşları çatık genç anlamayan bakışlarla yüzüne baktığı sırada bi yumruk daha yedi.
"Yarrak.." bir yumruk daha "..saray ha!?"
bir tane daha.
En sonunda şoktan çıkmış arkadaşları kollarından tutarak biraz kaldırdığında alttaki karnına bir tekme savurdu.
Kollarını kurtarıp tekrar üzerine atıldığı sırada bir iki market görevlisi de araya girmişti.
"Bırakın tamam! Lan tamam bırak!"
Kendini tutan kollardan kurtulup karşısında anlamayan ve sinirli bakışlarla kendisine bakan gençten gözlerini alıp saatine baktı. İkinci yarının başlamasına beş dakika kadar az bir süre kalmıştı.
"Sen kimsin amına koyayım!?"
Karşısında nefes nefese dağılmış halde kişinin yüksek sesle sorduğu soruyu es geçip nefes nefese kafasını sallarken aynı zamanda işaret parmağını da tehdit eder gibi salladı.
"Bu iş burada bitmedi oğlum."
Cevap beklemeden arkasını dönüp hızlı adımlarla marketten çıktığında arkasında hâlâ olayın şaşkınlığını yavaş yavaş atlatan Emir, üzerini silkeliyordu.
"Kanka yalnız fena geçirdi."
"Bıraksak yarına selasını dinlerdik."
Yanda konuşan arkadaşlarına dişlerini sıkarak bakarken sinirle iç çekti.
kurgu fenerlilerin dayak yediği, aç bırakılıp hor görüldüğü ve galatasaray taraftarına taptığı ha bir de fenerlilerin götten verdiği bi evrende geçmektedir.
özellikle şikebahçelilerin okuması tavsiye edilir✨
