"Unutamadın, değil mi?"
Sözlerim yüzünde beklediğim afallamaya sebep olurken, irileşen gözlerine baktım.
Aşık olduğum gözlerine..
"Değil mi, tilki?"
Sessiz kaldı.
Saniyeler geçti, dakikalar birbiri ardını kovaladı. O sustu, ben sustum.
O yere ba...
Hızlı adımlarla Jeongin'in attığı konuma doğru ilerlerken, Güneş çoktan batmış ve yerini Ay'a bırakmıştı. Yollar sakinliyordu, herkes evine doğru yol alıyordu.
Ben hariç.
Nihayet Tilki'nin bana attığı konuma ulaştığımda, vardığım yerin ufak bir park olduğunu farkettim. Az ileride iki salıncak, bir kaydırak ve birkaç da bank vardı. Park içinde gözlerim etrafı tarayarak ilerlerken, onu bulmam fazla uzun sürmemişti.
"Tilki.."
Hızlıca vardım başı eğik şekilde oturduğu salıncağa doğru, onun ise yavaştan kalkmıştı başı bana doğru.
"Hei Ryung.."
Ne yapacağımı fazla bilemeden dikildim önünde, gözlerinde gördüğüm pırıltılar mutluluk pırıltısı değildi bugün..
Acı acı parlıyorlardı sanki..
"Tilki, ne oldu? Söyle bana.."
Kısık bir nefes kaçtı ağzından o anda, elleri sıktı salıncak demirlerini sıkıca. Ağlamamak için zorladığı gözleri dinlemedi onu, ve yavaştan yol aldı gözyaşları yanaklarında.
İçim parçalanıyordu..
"Haneul.. Haneul terk etti beni Ryung.."
"..Canım çok yanıyor.."
Sözleri ok gibi saplanırken yüreğime, sertçe yutkundum istemsizce. Sevdiğin insanın bir başka insan için karşında ağlaması, ne kadar acıymış meğerse..
Ne yaralayıcıymış..
O an dayanamadım daha fazla, ve sardım kollarımı etrafına. O ise anında karşılık verdi sarılmama, sanki bu anı bekliyormuş gibi.
O gece yarısı Tilki ağladı kollarım arasında, ben ise sessizce eşlik ettim ağlamasına. Ben dinledim onun ağlamasını, sessizce aktı gözyaşlarım.
Onun ise haberi olmadı..
⋇⋆✦⋆⋇
Merhaba, ben Yūgen.
Nasılsınız?
Umarım iyisinizdir.
Lütfen oy ve yorumlarınızı eksik etmeyin.~
Yūgen iyi günler/geceler diler.
Kendinize iyi bakın.
❤
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
