Deja Vu _BL Non-Fic_ [Ongoing]

‼️පස්වන දිගහැරුම‼️

පසුගිය කොටස

"සමරතුංගට කියනවා වාහනේ ලෑස්ති කරන්න කියලා. අපි අදම මෙහෙන් පිටත් වෙන්න ඕනේ"

"ඒත් සර් අපි ආපු වැඩේ තාම ඉවර උනේ නෑනේ. හෙට විතර වෙද්දී ඉවර කර ගන්න පුළුවන් වෙයි. අපිට හෙටම පිටත් වෙන්න පුළුවන් සර්"

"කියපු වැඩේ කරනවා මිනිහෝ"

"ඒත් සර් මේ බිස්නස් එක ගොඩක්..."

"ඒත් මේත් නෙවේ මිනිහෝ, මගේ යකා අවුස්සන්නේ නැතුව කියපු වැඩේ කරනවා."ඔහු කෝපයෙන් කෑ ගසා සිටියා.

"හරි සර්"

"මටම මේක ගැන දැන් බලන්න වෙනවා"

__________________________

උද්‍යානයේ නා ගස යට ගලින් තනන ලඳ බංකුවේ වාඩි වී කල්පනාවක ගිලී සිටි අදිස් කල්පනා ලොවෙන් මිදුනේ දුරකථනය නාද වීම නිසායි. ඔහු දුරකථනය දෙස බලා කතා කරන පුද්ගලයා කවුරුන්දැයි දුටු විට ඔහු දුරකතනයෙන් දෙනෙත් ඉවතට ගත්තා. දුරකතනය නාද වීම නතර වුණා. ඔහු දිගු සුසුමක් පිට කළා. ඔහු හඬන්නට සැරසෙන අහස දෙස හිස් හැඟීමකින් ඔහේ බලා උන්නා. නමුත් දුරකතනය ඔහුට නැවතත් බාධා කළා. ඔහු දුරකතනය දෙස නෙත් යොමු කළේ අපුලෙනි. ඔහු දිගින් දිගටම පැමිණෙන දුරකතන ඇමතුම මගහැර සිටියා. 

අදිස් මතක මංපෙත ඔස්සේ අතීතයට ඇවිද ගියා.

+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

වසර 15කට පෙර 

පහලොස් වියැති නව යොවුන්වියේ පසු වූ අදිස් විශාල වලව්ව තුල අයෙකු සොයමින් ඒ මේ අත ගියා.

“අප්පූ…..”

“මේ එනවා ලොකු බේබී”

“කියන්න ලොකු බේබි. මොනාද ලොකු බේබිට ඕනැ?”