I will save you

geçecek gibi görünmüyordu

Taehyung'un anlatımıyla

Yavaşça gözlerimi açmıştım. Işık bir anda gözüme hücum ettiğinde gözümü tekrar kapatmıştım. Uzun bir aradan sonra gözümü açmayı başardığımda hızla etrafa bakmıştım.

Siktir! Burası benim odamdı. Peki benim yaşadığım şeyler...
Gözlerim hızla büyürken hemen oturur pozisyona gelmiştim. Sikeyim ben buraya nasıl gelmiştim! Yaşadığım şeyler en ufak ayrıntısına kadar beynime hücum ettiğinde dehşetle etrafa bakmaya başlamıştım.

Ne yani bunların hepsi bir rüyamıydı. Sikerim lan ben böyle rüyayı!!
Üstüme baktığımda hala doktor üstü vardı. Odamdaki koltukta uyanmıştım. Her yerim uyuşmuştu.

Hızla ayağa kalkmıştım. Koşar adımlarla kapıyı açıp dışarı çıktığımda birine çarpmıştım. Bu Chan'dı.

"önene baksana aptal!" diye bağırıp koşarak üst kata çıkmaya başlamıştım. Chan arkamdan bağırıp bir şeyler söylüyordu ama benim pek onu dinlediğim söylenemezdi.

Saçım başım hepsi dağılmıştı.
Giydiğim doktor elbisesi göğsüme kadar açıktı. Şu an çok dağınık görünüyordum.

Aynı zamanda çok da terlemiştim. Sonunda onun odasına vardığımda hızla kapıyı açıp içeri girmiştim. içeri de iki hemşire onun serumunu tazeliyordu.

İçeri daldığım için ikisi de kocaman gözlerle bana bakmaya başlamıştı. İçlerinden biri hızla "hocam iyi misiniz?" demişti. Onları önemsemeyip hızla duvara bakmıştım yoktu! Sikeyim sikeyim yoktu! İz yazı hiç bir şey yoktu!! hızla o iki hemşireye dönmüştüm.

" Nerede lanet olsun nerede?!"

" Ne nerede hocam siz gerçekten iyi görünmüyorsunuz?"

" Nerede diyorum bu duvarda yazılan yazılar siz mi sildiniz?" ikisi de önce birbirine garip garip bakıp, sonra bana dönüp "hocam duvarı da yazı falan yoktu ki?"

Sıktığım dişlerim arasında "vardı diyorum! yalan mı söyleyeceğim siktiğimin yazısını kendi gözlerimle gördüm!!" Derin bir nefes almıştım.

"Çıkın dışarı!"

" Ama hocam daha işimiz bitmemiş-"
"Çıkın diyorum laftan anlamıyor musunuz siz!" İkisi de başını olumlu anlamda sallayıp koşar adımlarla çıkmıştı. Odada hızla onun yanına gelmiştim.

Hala uyuyordu. Hemen koluna bakmıştım. Benim yaptığım sargı yok olmuştu. Kolunda hiç bir iz yoktu. Elimi yumruk yapmıştım. Hayal mi görmüştüm ben! Yani siktir bir dakika sırtı çocuğun sırtında acaba o yaralar, o yazılar var mıydı?

Hızla üstündeki şeyi çıkarmıştım. Çocuğun arkasını dönmesini sağlayıp sırtına bakmıştım ama yoktu çocuğun sırtında da hiç bir iz yoktu. Bitmişti işte ben sadece hayal görmüştüm. Dün yaşadığım hiç bir şey gerçek değildi.

Koltuğa oturup ellerimi saçlarıma geçirip gözlerimi sımsıkı kapatmıştım. Düşünmeye ihtiyacım vardı. Bu gördüğüm şeyleri neden gördüğümle ilgili düşünmeye ihtiyacım vardı...

Ne kadar böyle kalmıştım bilmiyordum ama artık sırtım ağrımıştı. Yavaşça doğrulup cama bakmıştım. saat 8'di büyük ihtimalle...

Etrafa bakarken bir şey fark etmiştim. Odanın ortasındaki ayna siyahtı ama dün burada bir ayna var mıydı ki?
Hayır yoktu! Siktir burada ayna yoktu. Üstelik siyah bir ayna hiç yoktu.

Gözlerim hızla çocuğun yattığı yatağı bulmuştu. Uyanmıştı. Yine boncuk gözleriyle beni izliyordu. Hızla baş ucuna gelip "hatırlıyor musun dün olan şeyleri hatırlıyor musun?"
diye sormuştum ama o bana dediklerinden hiç bir şey anlamıyorum gibi bakıyordu.