I will save you

kokarcanın hikayesini bilir misin?

Ben geldim aslında bölümü Wattpad açılınca atıcaktım ama sanırım açılmayacak ve elimden hiç bir şey gelmiyor çok kötü

Yazarın anlatımıyla

Taehyung bir anda başında hıçkırarak ağlayıp bağıran çocukla sıçrayarak uyanmıştı.

Yatağında gördüğü manzara onu dehşete düşürürken "şş hey Bebeğim neden ağlıyorsun?" demişti panikle... hızla yattığı yerden doğrulup oturur pozisyona gelmişti.

Vakit kaybetmeden jungkookun belinden tuttuğu gibi kucağına çekip bileklerinden tutup daha fazla kendisine vurmasını engellemişti.

Jungkook hala çok şiddetli bir şekilde ağlarken, aynı zamanda "sus, susmuyor" gibi şeylerde söylüyordu.

Taehyung ne yapacağını pek bilmesede küçük çocuğun bir kriz geçirdiğini anlamıştı.

peki bu krizi geçirmesine ne sebep olmuş olabilirdi ki? Yoksa gördüğü korkunç bir rüyadan dolayı mı böyle olmuştu.

Jungkook ağlamaktan konuşamazken hıçkırıkları boğazına düğümleniyordu. Nefes almak bu kadar zor olur muydu? konuşmak bu kadar zor muydu? boğazının düğümlenip hiç bir şeyi anlatamamak... Tüm yangını tüm cehennemi içinde yaşamak, hayatı boyunca kimseye güvenmemek, sürekli şüpheyle, kuşkuyla yaşamak en fazla ne kadar zor olurdu onun için öyle değil mi?

Taehyung jungkookun saçlarını okşayıp öperken "miniğim neden ağlıyorsun? hmm neden, sorun ne bir şey mi oldu? biri bir şey mi dedi? Kötü bir rüyamı gördün?"

Jungkook yanağından akan yaşı önemsemeden hıçkırıkları arasında "neden susmuyor?" demişti dolu olan gözlerini Taehyunga çıkartırken..

Taehyung pür dikkat minik bebeğini dinlerlen "ne susmuyor bebeğim?"

Jungkook küçük elleriyle göz yaşını silip "neden susmuyor Taehyung? neden beni aşağılamayı bu kadar çok seviyor? Neden onun için sadece bir zavallıdan ibaretim. Ben ona bir şey yapmadım ki? Çok fazla aşağılıyor.. sürekli söylüyor sürekli... kendimi o kadar iğrenç hissediyorum ki" demişti.

Taehyung duyduğu şeylerle sinirlendiğini hissetmişti. kim söyleyebilirdi! Onun oğluna, kim böyle şeyler söyleyebilirdi ki? öfke bildiğin Taehyungun tüm vücudunu ele geçirirken...

Taehyung yine de sakinliğinin son kıvılcım damlalarını kullanarak "kim! sana bunları söyleyen kim" demişti sakin olmaya çalıştığı belli olan bir ses tonuyla...

Ama Jungkook kollarını birbirine bağlayıp isyan eder bir şekilde "iç sesim.." demişti "sürekli benimle konuşuyor. Sürekli beni aşağılıyor çok ayıp değil mi? ben onun efendisiyim bir kere.. insan hiç kendini kötüler mi ben o olmuyor muyum? sürekli bir sürü sesler duyuyorum. Çok fazla ve o sesler bana hiç güzel bir şey söylemiyor.. hep kızıyor! benden... benden hep lanetli iğrenç bir şeymişim gibi bahsediyor." demişti minik dudaklarını daha da büzerken....

Bu laflar taehyungun yüzünde geniş bir gülümseme oluşturmuştu. Yavaşça küçük bebeğinin yüzünü avuçlayıp "o kadar masumsun ki Jungkook. Hiç hak etmiyorsun minik bebeğim. Seni sana zarar verecek her şeyden koruyacağım... kendinden bile... o iç sesine söyle benim tepemi attırmasın? terbiyesize bak sen! o önce kendisine baksın" demişti hafif kıkırdayarak bu laflar Jungkooku güldürmüştü.

şirince ellerini çırpmıştı "sen ona kızar mısın?" diye sormuştu. kocaman gözlerini açıp heyecanla Taehyungun cevabını beklerken...

Taehyung hemen "tabi ki kızarım söyle ona eğer bir daha miniğimi böyle ağlatırsa onu mahvederim" demişti gülmemeye çalışırken "ya ama çok fazlalar Taehyung. böyle çok fazlalar çok korkunçlar, acımasızlar sanki adamları var, ya baş edemezsen" demişti aslında jungkookun dolaylı yoldan Taehyunga bir mesaj vermeye çalıştığını kim bilebilirdi ki?