KADER AĞLARI//CünZey

"MÜSAADE"

Oy vermeyi unutmayınız

Yazım yanlışları olabilir kusura bakmayın anlamadığınız yerde sormanız yeterli olacaktır.

İyi okumalar diliyorum

Yazar'dan

Meryem korkuyordu.Korkmasının sebebi ise az önce Naim'in güle oynaya kızının evleneceğini annesine söylemesiydi.

Korkuyordu,hem kendi yapamaz hemde kızı bunu başaramazdı.Üstelik başaramamayı geç istemiyordu bile.Kızının bir kez yaşayacağı şeyi nefretle yaşasın istemiyordu,buna izin veremezdi.

Naim:senin istediğin mühim değil,efendiler uygun görmüş kapat şu meseleyi.

Son laflarınıda söyleyerek baba demeye utanılacak o adam evden çıkmıştı.Hava hafiften karanlıklaşmıştı.

Meryem kararlıydı,belki bir ümit fikrinin değişmesini bekliyordu efendinin.

En büyüğe gidemeyeceğini biliyordu.Bu yüzden dolaylı yoldan olayın içindeki muhatabı buldu,
Cüneyd Efendi..

Naim'in evden çıkmasını fırsat bilerek aldı çantasını tuttu kütüphanenin yolunu.Hızlı yürüyordu,belkide sadece Naim'le karşılaşmak ve de görevini başaramamaktan korkuyordu.

Dahada hızlandı ve sonunda istediğini başararak kimseye göz ucunu bile değdirmeden vardı kütüphanenin yamacına.

Kapıya vurmaya başladı lakin habersiz olduğu bir husus vardı.İçeride uyuyordu masum Cüneyd..

Yakındı,yakındı..belki affedeni olmazdı fakat kızını kurtarabilirdi.Bu ihtimal bile onu bu eyleme sürüklüyordu.

Meryem:biliyorum yaptığım günahtır,fakat neyse cezam çekerim,yeter ki kızım iyi olsun.

İstediği şeyi elde ettiğini düşünürken arkadan ona doğru koşan Naim'i gördü Meryem.Geri çekilemeden geldi yanı başına,çekti kadını.
Resmen sürükleyerek eve doğru yürütmeye başladı.

Naim:yüzsüz.!

Naim:işimize taş koyacaksın aklı sıra,akılsız.!

Konuşa konuşa yolu ev edince Zeynep açtı kapıyı annesine ve babasına.Fakat yüzlerindeki o ifade Zeynep'i tedirgin etmişti.Büyüklere birşey mi olmuştu.?

Zeynep:baba nedir bu hâl.? Efendilere birşey mi oldu.?

Naim:yok kızım içeri git sen

Zeynep:baba ne oldu.?

Naim kızının laflarına baş yormak istemedi,
tuttu kolundan götürdü en yakın odaya kapattı üstüne kapıyı.

Meryem'in yanına yaklaşlaştığında Meryem yakındı.

Meryem:ben yapamam,Zeynep daha küçücük

Naim:neyi yapamazsın ha neyi

Hemen arkasındanki dolaba döndü.Bir fotoğraf çıkardı.Yaşlı başlı babası yaşında bir adamdı karşısındaki fotoğrafta duran..

Naim:bu kim biliyor musun ha.?

Meryem ağlamaya devam etti.

Naim:memleketten kızını istedi senin.Sen korkacaksan bundan kork bundan.Hele sen bu işe taş koy,bizi utandır.VAllahi veririm kızı.

Zeynep herşeyi duymuştu.Korkarak geri çekildiği vakit babası ayağı kalkmış yere koyduğu poşetleri kollarına takmıştı.

Zeynep'in olduğu odaya girdi hızlıca,Zeynep'e baktı,ellerindeki poşetleri koltuğun üzerine bırakıp yüzüne bakmadan konuştu kızıyla.