KADER AĞLARI//CünZey

"KARANLIK"

Oy vermeyi unutmayınız

Yazım yanlışları olabilir kusura bakmayın anlamadığınız yerde sormanız yeterli olacaktır.

Bölüm şarkısı:woest-nightfall

Bismillahirrahmanirrahim diyerek başlıyoruz.

İyi okumalar diliyorum.

Yazar'dan

Zeynep korku dolu gözleriyle etrafa bakarken,akan yaşlar onun görmesine ve etrafını tanımasına engel oluyordu.

Korkuyordu,bu da hatasını anlayıp kendine fazlasıyla kızmasına neden oluyordu.

Kocasından uzaklaşıp onu gözden kaçırmasıyla birlikte başına gelmeyen kalmamış,hem fiziksel hemde zihinsel acılar içinde zaman geçirmek mecburiyetinde kalmıştı.

Gözünden akan yaşlar artık tuzuyla gözlerini yakarken,kapatıp açtığında yaşlar tıpkı bir nehir misali akmıştı.

Derin soluklar alıyor,karşısında duran kapının ardında olan kişinin yüzünü bile düşünmek içini ürpertiyordu.

İçerdekinin,caniden de uzak çok cesaretli olduğunu anlamıştı kız.Sonuçta koskoca Cüneyd Efendi'nin zevcesinin kılına bile zarar vermek büyük yürek isterdi.

Gerçi buradan kurtulabilirse ve üstüne üstlük oraya,yani o eve giderse artık zevcesi olmamaktan korkuyordu.

Biliyordu şuan sırası değildi lakin düşünmeden de edemedi.

Bu kadar mı çok bağlanmış,sevmişti onu.?

Sonuçta daha bir iki ay önce evlenmemek için ağlarken şimdide resmen ayrılacakları için ağlıyordu.

Evet,annesine Cüneyd'den ilk baştan beri korkmadığını söylemişti lakin bu tamamen uydurmaydı.

Evet,evlenmekten ölesiye korkuyordu,ama birkaç gün önce ona bağırıp çağıran biriyle evlenmek elbette onu daha da fazla korkutmuştu.

Fakat bu korkusu,oyun oynama fikrinden sonra birazda olsa yok olmuşken,yataktaki hareketinden sonra fazlalaşması beklenirken tamamiyle yok olmuştu.

Sevmişti işte,ilk defa kavuşabileceğini sanarak sevmişti hemde.Şimdide onsuzluğun acısını çekmek zorunda kalıyordu.

Bu acı belki de oturduğu tahta sandalyedende olabilirdi.

Karşısında oturan çocuk ona doğru döndüğünde,kızın yüzünde gördüğü korku ifadesiyle zevkin doruklarına çıkıyordu.

İğrenç gülüşleriyle kıza doğru yaklaşırken kız korkuyla yüzünü geri çekti,gözleri kendiliğinden bu olaylara dayanamadan kapandı.

1 saat önce

Zeynep karşısındaki tahmini yaşıtı gence yaşlı gözleriyle bakıyordu.Arada arkasına dönüp Cüneyd'in onu bulup bulamama ihtimalini düşünüyordu.

Genç Zeynep'e yaklaştı ve elini omzuna atmak istedi.Lakin Zeynep istemez şekilde geriye çekildiğinde havada kalan elini sıkmış ve geri indirmişti.

Meraklı çıkmasını istediği sesiyle karşısında ki güzeller güzeli kaybolmuş kıza sordu.

E:iyi misiniz.?

Zeynep hızlıca salladığı kafasıyla birlikte çocuğun solundan geçip gitmek istedi,lakin bu girişimini durduran koluna aniden değen eldi.

Hızlıca kolunu geriye çektiğinde içinden dualar etmeye başladı.Yüzü kasılmaya başladığında gözündeki yaşlar tıpkı bir baruta dönmüştü.

Çocuk yüzünü utanıp sıkılan bir ifadeye sokarak elini göğsüne götürdü.Başını eğdi ve aklına çoktandır kazıdığı bilgileri bir bir söylemeye başladı.

E:kusuruma bakmayın hanımanne,sizi böylesine korkulu görünce endişelendim, mahzur görün.Sizi Cüneyd Efendi'ye götürebilirim.Az önce buralarda aranırken görmüştüm.

Zeynep'in bir anlık boşluğuna denk gelen çocuk,onu ikna etmiş ve biraz öteye doğru yürütmeye başladı.

Biraz ilerledikten sonra koluna yapıştı kızın, tuttuğu kolu sıkıca sardığında kız onu sertçe itti.

Çocuk pekte gerilemesede ufaktan uzaklaştığında sinirlenmiş ve kızın kolunu mor edecek şekilde sıkarak onu yere doğru atmıştı.

Tek kaşını kaldırıp işaret parmağını ona doğru uzattığında sinirli çıkan sesiyle anlamsız,daha doğrusu Zeynep için anlamsız şeyler söylemeye başlamıştı.

E:ben kaç aydır bu anı bekliyorum,bunu mahvetmene izin vermeyeceğim güzelim.

Zeynep'in kararan gözleri burnuna aldığı koku ile olmuştu.

Tek bildiği Cüneyd'in onu bulup karşısında ki çocuğa ciddi manada zarar vereceğiydi.E tabii birde korkusu vardı.

Gerisi ise karanlık..

-_-_-_-_-_-_-_-_-_--_-_-_-_-_-_-_-_--_-_-_-_-_--_-_-_-_-_-_--

Oy vermeyi unutmayınız

Sizleri seviyorum kendinize çok dikkat edin.

İstediğiniz bir sahne varsa yazabilir ve uygulayacağıma emin olabilirsiniz.