Survival Series 2: Midnight's Quest

Chapter 43

REIN

"Ohh" sabay pasa sa kanya nang isang prutas, kakatapos lang kasi namin mag training while waiting for Mari, ganito na kasi ang nakagawian namin pag may oras kaming bakante.

"Thank you your highness" umupo ako sa tabi niya at ginaya itong Sumandal sa punong sinasandalan niya.

"Naririndi na ako sa kaka-your highness niyo, alam niyo ba yun" hindi ako nakatanggap nang sagot mula dito, kaya sinulyapan ko ito, at nakitang nakapikit.

'tulog na ba to? Baka naman patay na?' akmang ichecheck ko kung humihinga pa ito nang bigla itong magmulat nang mata, bigla kong naibaba Ang kamay ko na akmang itatapat Sana sa ilong niya.

"Ehem..."

"What can I call you then?" Ngumiti ako sa kanya.

"Call me Davina or Rein, either of the two"

"Where do you most comfortable of?"

"Rein" yun na kasi ang nakasanayan kong itawag sakin, well kahit Ang totoo kung pangalan e Davina naman talaga, but I prefer the name Rein.

"It's Rein then" napangiti naman ulit ako dito.

"Thank you Heather" lumingon ito sa akin.

"Thank you for keeping this body safe, thank you for staying and chosing me as your elemental master" nang bumalik Ang alala ko nitong nakaraan, napag-alaman kong Ang tunay kong katawan e yung katawan ni Davina dito, at clone lang yung gamit namin sa earth, that experiment also helped us awakened our subconscious in both clone and our true bodies. Ang special vials rin ay nakatulong para maibalik kami sa tunay naming katawan, yun ang dahilan kaya kami nagising sa ibat-ibang kaharian kung saan pinapangalagaan sa aming mga spirit guardians.

"It is my honor to stay with you, to fight alongside with the Elemental guardians" aww na touch ako...

"Wait nga lang, bakit mo nga pala ako inaaway nung nasa Mighty/dragon kingdom pa tayo?" Nawala ang ngiti nitong tumingin sakin.

"To keep the attention of royalties away from  you, kung matutuloy ang engagement niyo nang prinsepe malalaman nilang buhay pa ang isa sa mga may hawak nang Elemental power" napalaki ang mga mata.

"You mean isa sila sa mga kalaban namin ngayon? Kaya pala hindi ko gusto ang pagmumukha nang lalaking yun" tukoy ko sa prinsepe. Tskk mabuti na lang at very sharp and observant ang isang to.

"Yes, as of now we only have a limited ideas about our enemies" inisa-isa ko sa utak ko ang alam naming makalaban namin. The dragon royalties, the kingdom of mortal Ashguard, as of now we only know that we had 2 kingdoms to fight with.

Habang nakatanaw lang sa kalawakan ay ninanamnam Ang lamig nang ihip ng hangin, biglang nagkaroon nang malakas na pagyanig dahilan nang pagmulat nang mata nang katabi ko.

"I guessed her highness already tamed her guardian beasts" napatango ako, unlike mine nang mapa amo ko ang guardian beast ko nag karon nang volcanic eruption, Mari on the other.hand influence the stability of nature causing an earthquake. As of now only Alex among us four Elemental guardians didn't tame her beast yet.

Makaraan ang isat-kalahating oras, dumating na nga ang dalawa, Ruwi is carrying Mari in a bridal style. Well it's understandable naman, dahil walang malay ang ate niyo girl, hindi siguro nakayanan nang katawan  niya ang sub-merging process. Even I, lose my conscious in that process.

Ruwi put down Mari in one of our bed that made of leaves.

"How's the process?" Tanong ni Alex nang maihiga na nang lalaki si Mari.

"She's stable now, though she will nauseous when she will wake up" napangiwi ako, isa pa yan sa epekto nang sub-merging sa katawan naming mga elemental guardians.

"That's good, I guessed" kahit si Clear din ay napangiwi, syempre she also experienced it. Tumalikod na ako at pumunta sa sinasandalan ko kanina, para mag pahinga. Tomorrow will be another day. And it's time for Alex to experience what we experienced and feel during the process.

'good like kay ate niyo girl haha'

As the sun rises from the east, we readied our belongings as we will continue our journey,but this time we will headed to lanai lake here in beasts kingdom.

"How do you feel?" Tanong ko nang mamataang nakaupo si Mari sa hinigaan nito. Nakatanggap naman ako nang masamang tingin, kaya naitaas ko pa ang dalawang kamay ko dito. Like what the hell did I do?

"Tsk, you two didn't even warned me" ha??

"What do you mean?"

"It's hurt like hell until now" agad ko namang na gets ang sinasabi nito.

"Edi wala nang thrill pag sinabi namin yun, atsaka ano ka ba, trust the process lang naman ang kailangan mo, during sub-merging diba" inirapan na naman ako nito.

"Isa pa yang spirit guardian ko, asan na ba yang si Ruwi" maktol nito, nginisihan ko naman ito sa mga tantrums niya.

"What?" Tanong nito nang makita ang pagngisi ko sa kanya.

"Why are finding him?"

"Tsk, chismosa ka rin e no, akala ko tinrayidor na ako nito" napakunot naman ang noo ko.

"Bago kasi ako mawalan nang malay kagabi, narinig ko pa ang sinabi niyang I'm sorry, that's why akala ko May ginawa siyang masama sa akin para nga mawalan ako nang malay"

"Alam mo tamang hinala ka din no, our Spirit Guardians can't do that, they can't harm or even kill us,  because if they do, they will share the same pain with us"....

Dahil nga papunta kami sa lanai lake, we use heather us our mode of transportation para makarating kami don nang buo, alam niyo naman ang epekto nang sub-merging kay Mari diba.

Well aside of course kay clear at sa Spirit guardian nito dahil nga silang fae o kilala sa earth bilang fairy, ginamit nila ang mga pakpak nila.

Hindi pa masyadong masakit Ang araw kaya naman Malaya pa kaming nakaksay kay heather as she transformed herself into a dragon.

"I'm scared, to think that sub-merging is painful" napalingon ako kay Alex, kausap nito si Oceania.

"Don't worry Alex, though that process is unbearable, just think of it to save our world, to save our loved ones, that's the most effective medicine to that" Oceania is right, kahit na Ang dami naming napagdaan na sakit at hirap, isipin lang namin na para Ang lahat nang ito sa Mundo at saga mahal namin sa buhay, kakayanin at kakayanin namin ang lahat even it will cost our lives....

Charrr, walang dapat mamamatay no, kung meron man dapat Ang mga kalaban namin yun.