Hem

36. Afsluitfeest

'Lysander.' Ik schrok wakker van een hand op mijn schouder. Ik opende mijn ogen en de zon scheen al fel door de slaapzaal heen. Ik zag Jack bij mijn bed staan en ik ging vermoeid recht op zitten.

'Kom je even mee?' Ik trok een verdwaald t-shirt aan en een paar badslippers. Daarna volgde ik Jack naar de stafkamer. Ik voelde de kater van gisteren naar boven komen en ik legde mijn hoofd vermoeid op de tafel. Opeens hoorde ik het geluid van een mok die op tafel gezet werd. Ik keek op en zag Rachel een glas thee voor me neer zette met een aspirientje. Ze aaide over mijn bol.

'Pechvogeltje toch.' Ze liet haar vingers over mijn gezicht glijden en ik ademde scherp in door mijn wonden. 

'Ik hoop dat dit helpt.' Ze stopte wat haar achter mijn oor en verliet de ruimte toen.

'Ik heb met je ouders gebeld Lysander. En als je wilt, dan komen ze je vandaag ophalen.' Ik keek Jack aan en dacht aan vorig jaar. Toen werd ik ook bijna opgehaald. Maar toen wist ik het te voorkomen. Daardoor won ik Andreas terug...

'Vandaag, als in straks?' Mijn stem klonk schor en Jack knikte.

'Ik heb ze niet verteld wat er aan de hand is, alleen dat je je onwel voelt.' Ik knikte. Meer hoeven ze ook niet te weten...
Het was beter zo.

'Het is misschien een wat onlogische vraag maar, wil je naar huis Lysander?' Die woorden klonken zo vertrouwd in mijn oren. Naar huis, ik wilde naar huis. Maar wie weet kon die ene dag hier nog een verschil maken. Misschien moest ik gewoon nog heel even doorbijten. Ik haalde diep adem.

'Ik blijf tot het einde. Morgen vallen mijn wonden minder op. Ik wil niet dat mijn ouders me zo zien.' Jack keek me treurig aan.

'Misschien zijn ze morgen juist nog erger-'

'Ik blijf. Ik wil weten wie er wint.' Ik stond op en liep weg. Jack keek me bezorgd na. Maar het kon toch niet erger worden dan dit. Daarvan was ik heilig overtuigd. Toen ik de stafkamer verliet zag ik net Andreas van de trap af komen lopen. We keken elkaar aan. Allebei onze gezichten waren verpest. 

'Ik ga morgen.' Zei ik toen zacht. Iets in mij zei dat Jack iets van dit alles met Andreas had gedeeld.

'Al zou jij willen dat het vandaag was.' Mompelde ik nors terwijl ik hem voorbij liep. Ik schrok toen ik zag dat de tafels en banken binnen stonden. Buiten regende het keihard en ik zag mijn teamleden al aan tafel zitten. Ik liep naar ze toe en nam plaats.

'Jezus, Lysander, wat is er met je gezicht gebeurd?!' Vroeg Esmee geschrokken. Ik zat naast Jessie maar ik negeerde hem, zodra ik terug dacht aan wat hij gisteren zei. 

'Heb je met iemand gevochten?' Vroeg Maya maar ik negeerde ze beide. Met een kwade blik op mijn kop begon ik aan het smeren van mijn boterham. Uiteindelijk zuchtte Esmee en richtte ze haar aandacht op iets anders.

'Denken jullie dat we gaan winnen?' Vroeg ze toen. Ik antwoordde niet maar dacht wel na over wat ze zei. Ik hoopte dat we zouden winnen, ook al was dat waarschijnlijk niet zo.

'Ja, sowieso, ik bedoel we hebben de meeste spellen best wel goed gespeeld, toch?' Vroeg Jessie en ik staarde naar buiten waar de regen hard neer kletterde. Zou het afsluitfeest wel door gaan als het heel de dag bleef regenen?
Kon mij het schelen.

We hadden net met zijn allen avond gegeten en ik stond net zoals een paar andere jongens onder de douche. Ik verveelde me. Ik stond daar maar, onder de hete stralen van het water, op zoek naar een reden om nog langer te kunnen blijven. Waarom deed ik mezelf dit aan? Vorig jaar zat ik op een bankje in het park met Leon te praten. Nog even en het was de tijd dat de muziek zou startten, rond die tijd kwam ik terug gerend. Andreas had nog even.
Ik stapte de douche uit en liep naar de slaapzaal om de rest van mijn kleren aan te doen. Ik zag Nils parfum op spuiten en Jessie zat tussen twee van zijn shirts te kiezen.

'Oké, welke van deze zegt meer: Rosie, Andreas is gay, kies mij.' Nils grinnikte door wat Jessie zei ik ging neerzitten op mijn bed om mijn sokken aan te doen.

'Ga je serieus Rosie proberen te stelen van Andreas?' Vroeg Nils, en Jessie knikte vaag.

'Houd jij je nou maar met Jude bezig.' Nadat ik mijn veters gestrikt had ging ik languit op mijn bed liggen.

'Oké, Lysa, welk shirt.' Ik keek naar de twee drastisch verschillende t-shirts en dacht na.

'Die gestreepte.' Jessie keek goedkeurend naar het shirt en trok het ding over zijn hoofd. Nils kamde met zijn vingers door zijn haren heen en keek mij toen aan.

'Lysander zit het goed?' Ik knikte vermoeiend.

'Ja, geweldig. Zijn jullie nu klaar?' Nils en Jessie stonden naast elkaar en keken me aan.

'Ga jij zo naar het afsluitfeest?' Ik bekeek mijn korte broek en rode gympen. Het oude bandshirt van mijn vader en het domme haar elastiekje van Andreas om mijn pols. Vervolgens bekeek ik Jessie en Nils, die er allebei op hun netste uitzagen.

'Ja.' Mompelde ik. 'Iets mis mee?' Vervolgde ik. Ze keken elkaar aan en schudde hun hoofden toen.

'Nee, als jij zo wilt gaan, dan ga je zo.' Ik knikte en stond op van mijn bed. De muziek begon en we liepen naar de grote hal. De dj-set was binnen neergezet en er waren al een hoop kinderen met elkaar aan het praten. Er was genoeg ruimte gemaakt om te dansen en de ramen waren geblindeerd zodat het licht van buiten de discolichten niet zouden verpesten. Ik beet op mijn lip, dit was wel het laatste wat ik nodig had.
Ik zag uiteindelijk een bar staan met flesjes bier en frisdrank. Wie weet zou drank dit nog interessant kunnen maken. 

'Wow vet! Dit is nog gaver dan vorig jaar. En nu kan ik alles meemaken omdat we niet naar jou hoeven te zoeken.' Jessie sloeg zijn arm om me heen en ik dacht na over wat Andreas zei. Dat Jessie voor me gezocht zou hebben. 

'Ja, ik ook.' Mompelde ik maar blij was ik er niet mee. Misschien wilde ik heel dit feest wel niet eens meemaken. Alle meiden kwamen na een half uur ook eindelijk opdagen. Ze hadden allemaal hun mooiste jurk aan en make-up was geen vreemden voor hun. Ik kuchte een paar keer toen ik alle parfum begon te ruiken. Jessie en Nils waren door het dolle heen van hoe anders iedereen er uit zag maar ik had er weinig plezier in. Ik zag Maya en Tom samen lopen en Otis en Esmee. Ik zag Nils voorzichtig contact maken met Jude en Jessie liep op Sem en Lana af, om zijn nieuwe beste vriendin te complimenteren op haar jurk en de manier waarop haar haren gevlochten waren. Ik had voor een tijd niet eens door dat ik alleen stond, doordat ik iedereen aan het observeren stond. En ik was blij voor hun, oprecht blij, al kon je dat waarschijnlijk niet van mijn gezicht aflezen. Door hoeveel pijn het me deed dat ik nu alleen was. 

Nadat iedereen elkaar gezien had ging de muziek harder en kwam de dj, ik herkende hem van vorig jaar. Toen ik hem bruut onderbrak om Andreas te roepen. Ik wachtte geduldig, want op dit precieze moment kwam ik terug voor Andreas, maar hij leek nergens te bekennen. Moest ik hem ook gaan zoeken? Zat hij nog op zijn kamer. Opeens zag ik hem samen met Rosie dansen. Ik beet op mijn lip en liep naar de bar waar ik mezelf trakteerde op een biertje. Als ik zat genoeg zou zijn dan kon ik misschien doen alsof ik het hier naar mijn zin had. Het duurde niet lang of ik was lichtelijk aangeschoten en begon te dansen. In mijn eentje, ogen dicht, op de muziek. 

'Lysa!' Sem schreeuwde over de muziek uit en ik keek haar aan, tijdens het dansen door.

'Hee!' Riep ik enthousiast.

'Wat zie je er mooi uit!' Sem glimlachte.

'Dank je! Maar daarvoor ben ik hier niet.' Ik keek haar vragend aan.

'Wat is er?' Ze begon te schreeuwen in mijn oor. 

'Ik denk dat ik Lana leuk vind.' Ik keek haar verbaasd aan.

'Wat?!' 

'Ik denk dat ik Lana leuk vind!' Riep ze nu hard. Voor een bepaalde reden moest ik even nadenken over wat dat nu precies betekende. 

'Als in verliefd?!' Ze knikte enthousiast. Ik begon te grijnzen.

'Maar ik weet niet of ze, meisjes leuk vind. Ik weet niet of ze mij leuk vind.' Ik haalde mijn schouders op.

'Hoe kwamen jij en Andreas daarachter?' Ik keek achter Sem langs en zag Andreas daar met Rosie praten.

'Ik weet niet, het ging gewoon vanzelf. Ik denk dat je het gewoon door moet hebben!' Ze knikte.

'Oké! Dankjewel!' Ik knikte nu ook en ze liep er weer van door. Daarom vond ze Jessie dus niet leuk...