Hayvansal Aşk / Barış Alper Yılmaz

"utanmaz arlanmaz"

Bu bölümü hiç beğenmedim ama sizi daha bekletmek istemiyorum. Bir sonraki bölüm hem daha uzun hemde daha güzel olacak 🥺

yorum sınırı: 100

.

"Yüzüklerimiz ne kadar güzel ya!" Barış'ın otuzuncu kez tekrarladığı cümle ile gülmüş ve elbisemin iplerini açması için ona yaklaşmıştım. Barış ise o sırada elini kaldırmış parmağındaki yüzüğe dikmişti gözlerini.

"Umarım yüzünü yıkarken lavaboya düşürmezsin Barış." önüne oturmuşken Barış dalgayla karışık güldü.

"Gözümden sakınacağıma emin olabilirsin." ellerini sırtımda hissetmiştim. "Kim bağladı bunu? Komplo kurmuşlar sana."

"Sare bağladı." Derken o ipleri çekiştiriyordu. "Yavaş olsana koparacaksın."

"Hain baldız bana pusu kurmuş." Demesiyle kahkahayı patlatmıştım. Sare gerçekten bunu düşünüp üst üste düğüm atmış olabilirdi. "Yavrum kessek olmuyor mu? Çözülmez bu." Konuşurken hala ipleri çözmeye çalıştığını hissediyordum.

"Ama elbise bozulur o zaman." Omzuma bir öpücük bırakmış ardından yanağını yaslamıştı. "İstanbul'a döndüğümüzde terziye veririz. Hiçbir şeycik olmaz." İstemeye istemeye başımı sallamıştım.

"Böyle asacaksan suratını otururum sabaha kadar uğraşırım bu iplerle." Gülümseyerek yüzümü ona döndüm. Boynundan sarılıp kulağına doğru yaklaştım. "Sabaha kadar daha eğlenceli şeyler yapmayı yeğlerim." Cümlemin bitmesi ile Barış derin bir nefes almış göğsü inip kalkmıştı.

"Yorulmadın mı?" demişti kısık bir sesle. Bir eliyle saçlarımı bir omzuma birleştirmiş diğer omzuma ise başını yaslamıştı. "Yoruldum." Dedim aynı onun gibi sessizce. Boynuma doğru bir nefes verip dudaklarını değdirmişti.

"Yorgunluğunu almak için sabırsızlanıyorum." Dudakları boynuma ufak öpücükler bırakırken gıdıklandığım için gülmeye başlamıştım. Sırtım yatakla buluştuğunda zorda olsa Barış'ı kendimden ayırıp o bal rengi gözlerine baktım.

"İpleri kesmedin." Demiştim muzipçe. Barış gülerek üstümden kalkmış ve çekmeceden makas almıştı. "Dikkat et kumaşı kesme." Yataktan kalkıp onun önünde dikildim. Önünde durduğumuz boy aynası sebebi ile Barış'ın yüzünü net bir şekilde görebiliyordum.

"Sen demesen boydan girecektim elbiseye." demiş ardından düğümü kesmişti.

"Fazla beceriklisin yaparsın onu da." İpleri iyice gevşetip elbisenin üstümden düşmesini sağlamıştı. Çıplak kalan vücudumu her zaman yaptığı gibi uzunca incelemişti. Soğuk elleriyle belimi kavramış beni kendine yaslamıştı. Hala ıslak olan kıyafetleri vücudumun buz kesmesine sebep olmuştu.

"Bütün becerilerimi göstereceğim sana."

.

"Barış herkesin tebrik mesajlarına cevap veriyorsun dimi." Şezlonglarda uzanmış bütün gelen mesajlara cevap veriyor atılan storyleri tekrar paylaşıyorduk. Ama Barış bu olaydan çok sıkıldığı için sürekli oflayıp pufluyordu.

"Hepsine aynı cevabı yazdım. Sorun olmaz herhalde."

"İş bitiriciliğine hayranım sevgilim." Gözlüğünü kaldırıp bana göz kırpmıştı. "Başka nelerime hayransın?" elimin altındaki havluyu hemen yüzüne fırlatmıştım.

"Utanmaz arlanmaz." Gülerek elindeki havluyla ayaklanmıştı. Havluyu kenara bırakmış ardından eğilip dudaklarımdan öpmüştü. "Karşımda sen varken nasıl arlanmamı beklersin ki." Yattığım yerden doğrulup onu da çekip yanıma oturtmuştum.