I'm Done Being Your Best Friend (Çeviri)

85. BÜYÜ KULESİ

Oy verenler o kadar az ki uzun bir süre bölüm atmayacağım sanırım taşınma işlerimden dolayı vaktim olmayacak umarım oy sayısı biraz artar ben girene kadar.

Neyse keyfli okumalar.

* * *

Anlamamış gibi göründü, bu yüzden tekrar söyledim.

Duymamış gibi değildi, gerçekten anlamıyor olmalıydı. Daisy'nin ağzı farkında olmadan açık kalmıştı, yüzünde ki şaşkınlık okunuyordu.

Daha önce hiç böyle bir şey söylemediğim için miydi? Hayır. Daisy'ye ne zaman susmasını söylenmişti? Bunu hayatında ilk kez duyduğu için çok şaşırmış olmalı.

"Az önce ne dedin?"

"Anladığın halde neden anlamıyormuş gibi davranıyorsun? Sormayı bırak, Daisy. Çok fazla konuşmaktan yoruldum."

Nefret duygularımı bu şekilde göstermek istemedim. Yine de neden öfkelenmeyeyim ki? Şimdiye kadar buna katlanmakta iyi bir iş çıkardığımı düşünüyordum. En azından öfkeyle saçını tutmadım.

"Daisy. Beni nasıl gördüğünü zaten biliyorum. Sana gülünç görünüyorum. Artık hizmetçin olmadığımı gayet iyi biliyorsun, o zaman neden böyle davranmaya devam ediyorsun? Ha?"

"Sienna...! Sana ne zaman tepeden baktığımı sanıyorsun? Ve 'kapa çeneni'?... Nasıl bu kadar aşağılayıcı bir şey söyleyebilirsin?"

Daisy'nin göz kapakları titriyordu.

"Bunu öylece bırakıp gidemem. Hemen özür dilemeni istiyorum."

Daisy'yi öyle görünce güldüm. Gülümseyerek ve kalan azıcık sabrımla konuştum.

"Özür dilemesi gereken sensin. Benim hayatıma kimsin de karar veriyorsun? Daha önce senin istediğini takip etmiş olmamı halâ komik buluyorum. Bundan sonra kendi hayatımı yaşayacağım. Bu yüzden, şu zavallı nutuklarını bırak. Bu küstahlık."

Şimdi düşmanlığımı bu kadar açıkça ortaya koyduğumdan, beni tam bir düşman olarak görecekti.

Ama tahmin edin ne oldu? Ondan hoşlandığım zamanlarda bile o benden nefret ediyordu.

Artık ona söyleyecek hiçbir şeyim kalmamıştı. Çaydan bir yudum almadan kalktım.

Salondan çıkmak üzereyken arkamdan Daisy'nin sesini duydum.

"Siena."

Onun alçak, soğuk sesini duyunca arkamı döndüm ve bana buz gibi bir ifadeyle baktığını gördüm.

"Eğer bana böyle ters davranmaya devam edersen... bundan iyi bir şey çıkmayacak."

Ses tonu bunu bir uyarı gibi gösteriyordu. Ama korkulacak bir şey yoktu. Sakin bir şekilde cevap verdim.

"Sana biraz saçma gelmiyor mu? Sanki benden üstünmüşsün gibi konuşmayı bırak."

"Ne?"

"Bir markinin kızı olarak, senin karşına geçmem garip mi? Konuşmadan önce düşün. Senden aşağı değilim, değil mi? Kont'un kızı.

Daisy sonunda ağzını kapattı. Ona bakarak son bir kez gülümsedim ve odadan çıktım.

* * *

Leydi Thurman'a tartışmasız deliller hazırlayacağımı anlattıktan sonra Viskont Thurman'ın evinden ayrılıp Logan'ın tüccar loncasına döndüm.

Girişten içeri girdiğimde iki kadının aldıkları ürünleri çalışanlara sunduklarını gördüm.

"Burada üretildi."