A Young Heart's Promise

25

Author's Note:

Heto na! Heto na! Heto na! Tama na! Last chapter na'to.

K.
Bye.

AnakNgInay,

atsaheashram

Mikha

Napatingin ako sa aking likuran nang may tumikhim. Istorbo! When I thought I've finally found a good place in this hospital to breathe even just for a moment, saka naman nagpakita ang lalaking 'to.

I combed my hair and was about to leave when he suddenly speaks.

"Ano pa bang kailangan mo kay Maloi? Kailan mo ba siya titigilan?"

I clenched my fist. Ngayon na nga lang ako nainvolve ulit sa buhay ni Maloi! Ayos ah. "Do I have to explain to you anything? Wala akong natatandaang kahit anong obligasyon sa'yo!"

"Hindi mo ba gusto na makita siyang masaya?"

I snorted and glared at him. "Three years mo na siyang nakasama, bakit hindi ang sarili mo ang tanungin mo? Nakita mo ba siyang masaya?"

Napatiim bagang siya kasabay ng pagkuyom ng kanyang kamao. "Dahil sa'yo kaya hindi siya naging masaya!" Gigil niyang sabi.

I smirked and raised a brow. "What did I do?" Damn! Ayokong i-picture out kung paano niya nagawang angkinin si Maloi, dahil parang gusto ko siyang sakalin at the moment. How dare him! Maloi is mine! And no one— no one is allowed to touch her.

Inilang hakbang ko ang pagitan namin at bagamat alam kong doble ang lakas ng isang lalaki kompara sa isang babae, wala na kong pakialam. I wanted to hurt him so bad! "You fucking bastard!" Sinaklit ko ang kanyang damit at tinulak tulak siya. "You took advantage of her! Anong klase kang lalaki ha?! Anong klaseng pagmamahal ang meron ka para sa kanya kung sinamantala mo ang kahinaan nya? You're nothing but a piece of shit!"

Pakiramdam ko ngayon sasabog na ako at ang naipon kong galit from the past days gusto ng lumabas at eksaktong nasa harapan ko siya ngayon para mapagbuntunan ng lahat ng kinimkim ko sa aking dibdib.

"I'm sorry.."

Napahinto ako sa pagtulak sa kanya at nabitawan ko ang kanyang kwelyo dahil sa tinuran nya. Hindi siya makatingin ng derecho sa akin at napatungo na lamang.

"I don't know what's your role in Maloi's life before, but were you not aware of my existence? Didn't you had any idea of who am I in her life?"

He smiled bitterly. "I knew everything. She used to tell me everything about you." Sinalubong nya ang aking tingin. "How much she loves you, kung paanong kinikilig siya sa mga simple gestures mo, kung paano siya magselos sa mga babaeng napapalapit sa'yo ng sobra. Kahit hindi pa kita personal na nakikita noon, pero pakiramdam ko dahil sa mga kwento nya kilalang kilala ko na ang buong pagkatao mo!"

I bit my lip to suppress myself from crying.

"Do you know how much I envied your existence, Mikha Lim? How I wished na sana naging ako na lang ikaw. Tang ina! Maloi is the person that I've been dreaming of for so long. At kahit abot kamay ko lang siya— shit! Milya milya naman ang layo nya sa akin. Habang sa'yo siya nakatingin, there I was behind her— looking at her.. wishing for her to look back at me." He chuckled and tigthened his jaw.

"You're telling me these things after what you've done ha? Fuck you! Kung hindi mo sinamantala ang kahinaan nya noon, wala sana tayo sa sitwasyong ito ngayon! Hindi ka sana umeeksena sa relasyon namin!" Puno ng diin kong sabi.

Tumango tango siya. "Yeah. I wasn't thinking that time. Noong gabing sobrang lasing siya, I should have left her alone in that hotel room. But then— umasa ako. Maybe it was destiny's doing kung bakit ako nalagay sa sitwasyon na 'yon. I thought maybe after that, finally mapapansin nya na ako at baka mapagtuunan nya ng pansin ang pagmamahal ko."