🔥 မှောင်ရီပျိုး 🔥 [ Completed ]

part 52 ( Unicode )

🔥မှောင်ရီပျိုး🔥

part 52

မြတ်သော နိုးလာတော့ ဘေးတွင်မြင်လိုက်ရတော့ ကျန်ရစ်မောင် ကြောင့် မျက်လုံးပင်ပြူးသွားရကာ ဆေးပိုက်တန်းလန်းဖြင့်ကြောက်အားလန့်အားထထိုင်လိုက်ပီး ကျန်ရစ်မောင် အားသေချာစိုက်ကြည့်လိုက်ရင်း

ငါမသေဘူးလား ဘာလို့ဆေးရုံရောက်နေတာလဲ ကိုကို နဲ့ အတူရှိတော့မယ်ထင်နေတာလေ...

ကျန်ရစ်မောင် မျက်လုံးပွင့်လာတော့ သူ့အား မြတ်သောကအချိန်ကြာကြာစိုက်ကြည့်နေသည်မို့

"မင်း..မင်းဘာလို့ငါ့ကိုစိုက်ကြည့်နေတာလဲမြတ်သော"

မြတ်သော တွေးနေရင်းမှ ရန်စကားဆိုလာသည့်ကျန်ရစ်မောင်ဆီအကြည့်ပြန်ရောက်ကာ

"မင်းကိုအားယားပီးဘယ်သူမှလိုက်ကြည့်မ‌နေဘူး ပီးတော့ မင်းကဘယ်လိုဖြစ်တာလဲ ဒဏ်ရာဒဏ်ချက်တွေနဲ့ မင်းမိန်းမရိုက်လိုက်တာလား"

သူ့အားခနဲ့သလိုပြောလာသည့်မြတ်သောအားဒေါသထွက်ကာကျန်ရစ်မောင် ထမည်လုပ်တော့ အနာအရှိန်ကြောင့်နာနေတာနဲ့ ဒေါသအားလျော့ကာ

"ဘာဖြစ်ဖြစ်မင်းအပူပါလား"

"ငါ့အပူမပါလို့ပြောနေတာပေါ့ မင်းကိုလဲအံ့ဩတယ် မိန်းမရှိရဲ့နဲ့ ငါတို့ပျိုးကိုကစားရဲ...."

ကျွီ....

တံခါးသံကြောင့် သူတို့နှစ်ဦးအကြည့်ဟာတံ‌ခါးပေါက်ဆီရောက်သွား၏ ။ ပျိုး ကတော့ သူတို့နှစ်ယောက်ကိုကြည့်ပီး

"မင်းတို့သတိရပီလား"

"အင်း"

"မင်းကဘယ်လိုဖြစ်လို့အိပ်ဆေးတွေသောက်ရတာလဲ ။ ဝေယံမင်းသော်ကိုမေ့မရသေးဘူးလား"

"ငါ...."

"နှောင်း ဘက်ကိုလဲမင်းကြည့်ပေးသင့်တယ် ပီးတော့ ငါဒီစကားပြောလို့စာနာစိတ်မရှိဘူးလို့မင်းထင်ချင်ထင်နေလိမ့်မယ် ။ ဝေယံမင်းသော် ကသေသွားပီကွာ မင်းသူ့ကိုလွမ်းနေလို့ရတယ် သတိရလို့လဲရတယ် မတားဘူး ။ ငါမင်းကိုအစကနေပြန်စစေချင်တယ် အချစ်သစ်နဲ့တွေ့စေချင်တယ် မင်းခံစားနေရတာလဲငါမမြင်ရက်တော့ဘူး... မင်းဒီလိုမပျော်မရွှင်ဖြစ်နေတာ ဝေယံမင်းသော်သေတာနဲ့တန်လို့လား"