Daughters Of Draco Malfoy

H2 Lexa

"Goeiemorgee Lune" zei ik ook al weet ik dat ze me niet horen zou... Ik pak mijn mooiste kleding, een rood topje met een zwart leren jack erover, een zwarte skinny broek en tot slot mijn Zwarte enkel laarsjes met rode rits. En ik loop richting de gezamelijke douches.

Ik draai de kraan open, en laat het warme water over me glijden, ik doe mijn ogen dicht en denk twee minuten nergens aan totdat ik de bel hoor *pling, pling* ik stap de douche uit en kleed me aan en stap snel weg, ik ben niet fan van al die drukte in de douches. Ik ren naar beneden richting de eetzaal en begroet de vrouw van het koken. "Hallo" zeg ik terwijl ik een dienblad pak. "Hallo Lexa, wat wil je te eten lieverd?" Zegt ze. "Eeum het gebruikelijke voor zondag" antwoord  ik aarzelden terwijl ik mijn bord voor hield. "Hier een appel, eet het maar snel op voor de rest hier is, en hier is je broodje en je Melk." "Dankjewel", zeg ik beleefd. En peuzelde de helft van mijn appel op en bewaar de helft voor Lune. "Ik dacht dat we op elkaar zouden wachten?!" Hoor ik Lana's stem opeens wat een een beetje beledigt klinkt. "En ik dacht dat we vriendinnen waren maar dat je alles doorspeelt aan die andere twee bitches, we hebben het Allebij fout" zeg ik bod en duwde lana aan de kant. "Hey" hoor ik haar nog beledigt zeggen maar ik glip snel door de deur. Waar ik mijn broodje verder opeet...

"Hey jij weer" hoor ik de jongen van gister zeggen. -waar ik letterlijk twee millimeter voor stopte en van mijn tekening af keek- Een tekening van Lune en mij met onze 'ouders', nouja waarom zouden ze ons anders hier dumpen. "Mooie tekening" zij die jongen, tot ik me herinnerde dat ik zijn naam niet weet. "Eeum dankje, en ik ben Lexa" zei ik terwijl ik mijn hand uitstak. "Schorpius" hij pakt mijn hand vast en schudde het. "Maar ik moet gaan, mijn tekening inleveren" zei ik en liep in de richting brievenbus, "wacht ik loop mee" hoorde ik Schorpius roepen. Ik stop gelijk en wachtte tot Schorpius bij mij is, "ja, eum... Moet je niet naar je ouders, of moeten hun dit niet weten" zei ik. "Mhaw ik bel ze wel". Zei hij terwijl hij zijn phone uit zijn zak pakt. "Cool, dat heb ik niet... Ik ben niet zo rijk" zei ik beschaamt. "Mhaw... Het is voor mij normaal" zei hij. "Ik was... totdat ik gedumpt werd op mijn eerste verjaardag... Ik zag hem met medeleven kijken. "Schorpius, wat ga je doen" hoorde ik een stem zeggen, ik schrok en dat zag schorpius. "This me vader... hij is niet eng" fluisterde hij. "Je was vergeten te bellen" zei ik terwijl ik me lach probeerde in te houden. "Oeps" zegt hij droog. Dat was de druppel, ik begon gewoon midden op staat te lachen -iets wat ik al 9 jaar niet meer gedaan heb-. Hij grinnikt. "Nog nooit een meisje zien lachen?!" Vroeg ik verbaast. "Jawel maar nooit midden op straat, En/Of door mij" zegt hij, terwijl hij naar zijn voeten kijkt. "Voor alles een eerste keer toch" zeg ik als ik opgehouden met lachen ben. "Ja voor alles een eerste keer" mompelt hij. "Broertjee... Ik zie de Brievenbus!" Gilde ik als een meisje van 5. Hij haalt echt het goede in mij naar boven. "Broertje?" Zei hij vragend. "Grapje" zei ik. -jammer genoeg, mij lijkt dat wel een coole broer- "vraagje, ben jij enigs kind" vroeg ik uit het niks. "Ja, vroeger niet" zei hij terwijl hij probeerde zijn tranen in bedwang te houden. "Oow, wil je der over praten" vroeg ik en hij schudde zijn hoofd. "Ok... AAAH!" Gilde ik. "Wat is er" vroeg hij, met een tikkeltje bezorgdheid. "Ik, ik..." Ik begon te huilen, ik zag mijn 'ouders'... Met een dochter van 12 schat ik. "Heey, this goed... Als er wat gebeurd ik ben bij je" zei hij terwijl hij me in een knuffel trok. "Aah heeft miss Gothic een vriendje... Jongen toch, je kan beter met mij Daten dan met die griet." Zei de bakakte stem van Nadia. "Nee ik date niet met barbiepoppen zoals jij, en we Daten niet... Ik liep gewoon mee" zei hij rustig. "Mhhf, ik spreek jou nog wel Lexa" zei ze en liep weg. "Wie was die barbiepop?" Vroeg hij. Ik grinikte "hu is er wat te lachen want ik snap hem niet" zei hij. "Nee ik doen dr ook altijd zo... En die barbie heet Nadia" zei ik en toen zag ik dat Schorpius ook een grinnik probeerde te onderdrukken... Maar het lukte niet. "Hu wat is er te lachen want ik snap hem niet" zei ik Schorpius na-apend. "Kom hier jij na-aper" riep Schorpius dus ik begon te rennen, handig van een goede conditie. Alleen heb ik niet ingeschat dat Schorpius een betere conditie heeft. "Hoe Dé je dat!?" Vroeg ik verbaast. "Magic" zei hij mysterieus. "Nee echt, hoe" zei ik vragend, ik wil ook zo snel zijn. "Jongens verklappen nooit hun trucjes aan meiden" zei hei, ik snapte bedroeft weg, nouja ik toneel speel, dat ik verdrietig ben. "Hu, Lexa wacht! Ik zeg het maar wees please niet boos op me" zei hij. "Best, zeg maar" zei ik. "Eerst zacht renne en dan steeds harder. Dan inshatten wat korter is want jij rende om in rende tussen het pad bij de bomen door" zei hij... "Dankje" zei ik en gaf hem een knuffel. Hij schrok maar knuffelt gelijk terug. 'Hij is zo schattig' zei een stem in mijn hoofd maar ik negeerde het... Ookal moest ik de stem gelijk geven. "Je bloost" zei hij, ik keek snel weg... Oeps. "Oeps" zei ik verlegen... "Haha, this toch schattig" zei hij terwijl hij zijn handen voor zijn mond slaat. "Haha, nu bloos jij ook" zeg ik terwijl ik hem meesleur naar de brievenbus -waar we nog steeds niet langs zijn geweest-. Ineens hoorde ik de klok een keer gaan... En ik keek naar de klok. "Shit het is een uur... Dat word dus geen middag eten, terwijl we vandaag patat eten" zei ik terwijl ik op de stoep ging zitten. Ik voelde een traan langs mijn wang glijden... En hoezo ik huil... We eten eens per jaar Patat. Dus dit is echt super stom... "Hey, gaat het, huil je nou omdat je geen eten krijg!?" Vraagt hij. "Jha, want wij eten vadaag Patat en we eten dat eens per jaar, dus..." Zei ik, en hij veegt de traan uit mijn gezicht. 'Hij is zo cute' zei die stem weer. 'Eug als ik je gelijk geeft hou je dan je smoel' zei ik tegen dat stemmentje. 'Jah' 'ik geef je gelijk hub weg nu' "Lexa, je viel weg" hoorde ik Schorpius bezorgt zeggen. "Eum, echt... Maarja ik ga dan weer" zei ik. Terwijl ik weg stapte. "Wacht" zei schorpius en pakte mijn hand. "Kom ik ga zo bij de Snackbar patat halen... Dus wat wil je?" Vroeg hij. "Eeum wat neem jij!?" Vraag ik. "Een grote patat en een frikandel. "Eeum mag ik het zelfde". Vraag ik. "Oke loop je mee" vraagt hij en ik knik... "Meneer mag ik twee grote patat en twee Fikandel" zei Schorpius. "Mayo er bij?" Vroeg de werknemer van de snack corner. "Oke een grote mayo. Ik bak graag" zei Schorpius en rekende af.