Daughters Of Draco Malfoy

H3 Lexa

*dong ding* hoorde ik mijn wekker, ik viel onhandig uit bed en liep naar mijn kast. Ik pakte een zwart hemdje met rode dipdey, en een rood broekje met zwarte dipdey, en kleden me om. Ik liep rustig naar de Ontbijt zaal en begroetten de kokkin. "Goeiedag" zei ik beleeft terwijl ik mijn bord voor hield. "Hay Lexa, vroege vogel van me" zei ze lachend en ik glimlachte terug. Zei was een van de aardigste mensen hier. "Wat wil je eten?" Vroeg ze terwijl ze wat eten liet zien. "Eeum maakt u er maar wat van" zei ik en ik liep door naar het einde. "Hier, eet het maar snel op voor de andere er aan komen" ik pakte het bord aan en liep naar de eerste tafel en ad mijn eten snel op. "Heeft het gesmaakt?" Vroeg ze. "Ja het was super lekker het was zonde om de rest nog op te eten zo lekker was het" zei ik en bracht mijn bord naar achter en spoelde het af. De kook vrouw glimlachte naar mij en ik liep door de gang naar de deur de post eruit halen.

Ik pakte de post van de deur en bladerde er door.
'Voor Lexa' stond op een brief en later ook nog voor Lune. Bijde met rood kauwgom dicht geplakt. Ik liep richting de moeder van dit huis om het te brengen. "Hallo Lexa, heb je de post?" Vroeg ze. Ik knikte en overhandigde het haar. "Is dat alles" vroeg ze ik knikte. "Wat heb je daar dan vast" vroeg ze boos. Ik overhandigde het haar en zij schrok. "Ik neem dit in beslag Lexa, jij hoefd de post niet meer te halen ik doe dat voortaan wel" zei ze terwijl ze de brieven in het haardvuur gooide. "M m maar" zei ik dit was de eerste keer in vier jaar dat ik weer post kreeg. "Niks te maren Lexa en nu naar je kamer en ik wil niet meer zien dat jij met die blonde jongen staat te kletsen jongens van buitenaf horen hier niet begrepen!" Ik knikte en snelde weg naar het tuintje voor het weeshuis. Ik pakte mijn teken spullen uit een zak in de boom en ging zitten tekenen. Ik tekende een klein meisje met een grote broer. Lachend met een bal spelend. "Wat teken je?" Hoorde ik de stem van schorpius zeggen. "Twee kinderen" zei ik afwezig. "Wat is er?" Vroeg hij verbaast zonder dat ik het merkte liep er een traan over mijn wang. "Wat is er nou Lexa?" Zei hij terwijk hij met zijn duim mijn traan weg veegde. "De bazin van dit weeshuis heeft me verboden met jou te praten en jou te zien" zei ik. "Ow, dus... Wij mogen geen contact meer hebben... Ja, nou sorry dat ik je dan stoor" zei hij en liep naar de uitgang. "Wacht zei ik nog en hij stopte ik rende naar hem toe en gaf hem een knuffel. "Als dit echt de laatste keer is dat we elkaar zien wil ik een knuffel een afscheidt's knuffel" mompelde ik in zijn shirt, die echt naar Schorpius rook. Hij trok zijn t-shirt uit en gaf hem aam mij, het eerste wat mij opviel is dat hij een sixpack had. "Bevalt je het uitzicht?" Vroeg Schorpius ik kwam weer terug in de echte wereld. "Nou hier heb je mijn t-shirt. Dan denk je aan me" zei Schorpius... Ik doe mijn armband af "hier, dan denk je ook aan mij, ik heb het al mijn halve leven al nog nooit af gedaan" zei ik en ik trok het t-shirt over mijn hoofd. "Iets te groot?" Zei Schorpius lachend ik knikte en pakte een elastiekje van mijn enkel, en bond het aan mijn het uiteinde van het t-shirt  zodat het at kleiner en korter werd. "Goeie oplossing, maar tot ooit Lexa" zei hij en hij verdween. "Tot ziens" zei ik nog zacht.

Ik liep bedroeft naar mijn kamer en lied me op bed vallen. Wat kan het leven toch moeilijk zijn. Ik pakte mijn ipad -ooit gewonnen- en ging op wattpad, ik had het eergisteren gedownload en ik heb een heleboel reacties meegekregen dat het een leuke app is. Ik starte het op en maakte een account aan. Ik begon met lezen van een boek, hoe heet het ook alweer. Nouja boeie. Opeens ging de deur open. "Wat doe je?" Vroeg Lune. "En app Wattpad" zei ik en las verder. "Omg die heb ik ook!" Riep ze en kwam naast me zitten en pakte haar Ipad. "We kunnen ook samen een account maken!" Zeiden ik en Lune te gelijk. "Ja met de naam... Een een... The..."zei ik en Lune maakte me af "dreamwriters!" "Nee wat denk je van _Thedreamwriters_" zei ik. Lune knikte.

~na het aanmaken~

"Beste idee eveeer" zei Lune ik grinnikte. "Wat je grinninkt omg!" Riep lune in mijn oor. Ik knikte. "Bedankt voor het doof maken van een oor!" Schreewde ik. "Graag gedaan!!" En zo ging het nog een tijd door. Toen ging de deur open. "Wat moet je!" Zeiden Lune en ik tegelijk. "Niks laat maar even controleren!" Zei Maya een dochter van de baas. -ik mag haar wel ze is alleen sleimerig en vertelt alles door- ze sloot de deur, ik pakte mijn pinpas. "Wat ga je doen?!" Vroeg Lune. "Teken spullen kopen!" Riep ik en ik sloot ook de deur. Ik liep nog slangs de kokin en die gaf me het middageten. Een plakje brood en een glas bruine melk (choco!) "danku" ze knikte en ik nam het mee, ik liep naar de balie en zij "ik ben voor twee uurtjes weg, nieuwe teken spullen halen, is dat oke?" Ze knikte en opende de deur. "Danku" zei ik nig wn ik liep naar het dorp.

~toen ik aanwam bij de teken winkel~

Ik keek rond. Duizenden schiften, top model boeken, pennen, poltloden, stiften. Zelf zooi uit china! Ik liep langs het rek heen en pakte een chinees boek. De eerste honderd bladzijde waren wit, de tweede honderd bladzijde waaren stickers en de derde honderd bladzijde waren mensen. "Dat heet manga waar je nu naar kijkt" hoorde ik een stem zeggen. Ik knikte en liep door. Ik pakte een stapel stiften, een van de fijnste die er waren! En ik liep naar de wedstrijd afdeling. Ik pakte van alle wedstrijden er een en toen betaalde ik het. "Dat is dan 50 pond mevrouw" (i dont know is dat duur of goedkoop) pinde het en liep terug. Ik kwam langs de snackbar en haalde nog even een kleine patat met mayo. O wat hou ik van die zooi. Ik betaalde het en at het onderweg op. En net toen ik bij het weeshuis aankwam had ik het op en pleurde het in de bosjes. Ik stapte naar binnen en liep regelrecht door naar mijn kamer. Ik ging tekenen en toen ik later weer op de klok keek was het half 6. Ik liep naar de eetzaal en schap wat op.

~na het eten~

Ik liep naar boven, "kijk uit waar je loopt!" Schreeuwde 'moeder' ik liep snel door en ging op bed lichten en ik viel meteen in slaap

Mense bedankt voor de 1,1K reads op mijn boek dochter van potter! Ben jullie zo dankbaar... Hopelijk gebeurd dit ook met dit boek!!!"
Ps vergeet niet bij het vorrige hoofdstuk vragen achter te laten voor de Q&A voor de personen (iedereen dus ook schorpius (familie) de kids uit het weeshuis. Lana en lana en die andere losers en voor ons de zusjes!!! 

-lots of love Lexa (Esmee)