Bu bölümde rabianın hamileliği konu alınacak. İyi okumalar
.
.
.
.
.
.
Rabia.
3 ay sonra
.
.Gece rüyama giren şey ile dudaklarımı yalayarak uyandım.
4 aylık hamileydim ve aşermelerim had safadaydı.
Hafif belirginleşen karnımı okşadım, ve yanımda sadece boxer ile uyuyan kocama baktım.
Evet aşermiştim.
Kocamı...
"Yağız kalk. " anında gözlerini açtı.
"Neyin var. Sancın mı var. Hastaneye gidelim. " hemen doğrulduğunda pürüssüz, biçimli göğsü ve karın kasları görüş açıma girdi.
"Bir şeyim yok, sadece aşerdim. "
"Ne aşerdin. Söyle gidip alayım. "
"Alabileceğin bir şey değil, verebileceğin bir şey. " anlamadığı belliydi.
"Ne aşerdin güzelim. " diye sorduğunda yorganı üzerimden atıp kucağına çıkmıştım.
"Seni aşerdim kocam. Sevişelim mi. " diye sorduğumda siyah sütyenimden, hemilelik sebebi ile büyüyen göğüslerime baktı.
"Olabilir, ama doktor ne dedi. " derken gözleri sadece iç çamaşırların örttüğü bedenimde geziyordu.
"Doktor artık bir sakınca yok, hatta yapmanız doğum için daha sağlıklı olur dedi ama sınırlı. "
"Anladım, o zaman nasıl istersen. "
Doğrulup dudaklarımızı birleştirdiğinde hızlı ve aceleci bir şekilde karşılık verdim.
*
Ertesi gün.
Kusura bakmayın, zihnim izin vermiyor yazmama. Psikokojim berbat.
.
.
.Kahvaltı masasında otururken kocam ocağın başındaydı.
Menemenin altını kapatıp önüme koyarken kızımızın mamasını vermişti.
"Canım kocam. " derken ona aşkla bakmış olmalıyım ki uzanıp saçlarımı öptü.
Portakal suyumu önüme koyup yerine oturduğunda, önce bukrenin mamasını yedirdi, ardından benim karnımı doyurdu.
Canım kocam.
"Bugün randevu var. " derken elini karnıma koymuştu.
"Cinsiyetini öğreneceğiz. " demiştim bende.
Heyecanlıydık, ama bir yandan hislerimize güveniyorduk.
Erkek olacaktı, ama emin olmak ve teyit etmek istiyorduk.
"Düzgünce ye, sonra çıkalım. " derken gülümsüyordu.
"Tamam. Ama ya kız olursa. O zaman ne olacak. "
"Ne demek ne olacak. Benim kızım olacak yine. Erkek olmayacak diye hevesim kırılacak değil. Ayrıca, bukrede tadamadıklarımı bir umut, onda tadarım. "
Buruk tebessümü dudaklarına kuruluyken kendini toparladı.
"Hadi, ye yemeğini. Gidelim sonra. " başımı sallarken yemeğime dönmüştüm.
...
"Evet, heyecanlı mısınız. " doktor karnıma jeli surerken ultrason cihazının aletini karnımda gezdirmeye başladı.
Yağız ve bukre heyecanlı bir şekilde ekrana bakıyordu.
"Evet, heyecanlıyız. " derken bile gülümsüyordu. Hızla dudaklarını bukrenin tombul yanağına bastırdı.

ŞİMDİ OKUDUĞUN
benim ailem vatanımdır
Randomaile kurgusudur klasik bir şey yazıyorum umarım beğenirsiniz İlk bölümler biraz saçma oldu. Mantık hataları var. Finalden sonra düzenlemeye alacağım. 2. Sezonda olayların akışı değişiyor. İyi okumalar