Just A Fanboy [KaiYeol/ChanKai] MYANMAR

Prologue

Prologue

အတန္​ငယ္​က်ယ္​​ေသာ တစ္​​ေယာက္​စာ အသက္​အိပ္​ခန္​ေလးထဲ႐ွဴသံ​တို႔က ျပည္​့ႏွက္​လ်က္​၊ ခပ္​တိုးတိုး ​ေရရြတ္​သံကလည္​း ပိုစတာ၊ ဓာတ္​ပံု၊ sticker ​ေတြနဲ႔ျပည္​့​ေနတဲ့ နံရံ​ေတြကို ပဲ့တင္​႐ိုက္​ခတ္​​ေနသည္​။ အခန္​းထဲ႐ွိ တစ္​ခုတည္​း​ေသာ အိပ္​ရာ​နားက ​ေရရြတ္​သံ​ေတြကလည္​း ထပ္​တလဲလဲနဲ႔ မၿပီးမဆံုးႏိုင္​​ေတာ့။

"Andwe... Andwe. မျဖစ္​ဘူး။ မျဖစ္​ဘူး။ မနမ္​းနဲ႔... မလုပ္​ပါနဲ႔။ မလုပ္​နဲ႔​ေနာ္​။"

ခပ္​​ဩဩအသံ​ေလးက အဆက္​မျပတ္​ ထြက္​​ေပၚ​ေနသည္​။ ​အသံထြက္​​ေပၚလာရာ​ေနရာက အိပ္​ရာ​ေလး​ေပၚက ျဖစ္​သည္​။

"မျဖစ္​သင္​့ဘူး။ မလုပ္​... မလုပ္​သင္​့.. အား!!!"

​​ေကာင္​​ေလးတစ္​​ေယာက္​ရဲ႕ ​ေအာ္​သံအက်ယ္​ႀကီးက အခန္​းထဲ ျပည္​့လွ်ံသြားသည္​။

​ေအာ္​သံၾကားတာနဲ႔ အျပင္​ဘက္​က ​ေလွကားထစ္​​ေပၚ အျမန္​​ေျပးတက္​လာတဲ့ အသံ​ေတြကို ၾကားရသည္​။ ​ေနာက္​​ေတာ့ အိပ္​ခန္​းတံခါးပြင္​့သြားတဲ့ အသံႏွင္​့အတူ ​ေကာင္​မ​ေလးတစ္​​ေယာက္​က အခန္​းထဲ ​ေခါင္​းျပဴလာ​ေလသည္​။

"Chan Yeol... Wae? ဘာျဖစ္​တာလဲဟယ္​... အလန္​႔တၾကားနဲ႔။"

အသံခ်ိဳခ်ိဳကိုၾကား​ေတာ့ အိပ္​ရာ​​ေပၚမွာ တင္​ပလႅင္​​ေခြထိုင္​ရင္​း Laptop ကို ​ေပါင္​​ေပၚတင္​ထားတဲ့ ​ေကာင္​​ေလးက အခန္​းတံခါးဆီ လွမ္​းၾကည္​့သည္​။ ​ေခြ​ေခြလိမ္​လိမ္​ ဆံပင္​တို​႔​က ရႈပ္​ဖြထားသလို ပြရြလ်က္​၊ သူ႔ရဲ႕ နားၾကပ္​အျပာ​ေရာင္​​ေလးက လည္​ပင္​းမွာ တြဲလြဲခိုကာ ​​ေကာင္​​ေလးရဲ႕ ​ေမး​ေစ့တစ္​​ေလွ်ာက္​က်လာတဲ့ မ်က္​ရည္​စက္​​ေတြကို ​ေမာ့​ၾကည္​့​ေန​ေလသည္​။ ​ေကာင​္​​ေလးက သူ႔အစ္​မကိုၾကည္​့ၿပီးတဲ့​ေနာက္​ မ်က္​မွန္​​​ကိုခြၽတ္​ကာ ​ေဘးနားမွာခ်ထားတဲ့ တစ္​ရႈးဘူးကို ​ေကာက္​ကိုင္​ရင္​း ျပန္​ငို​ေတာ့သည္​။

"အား...! မျဖစ္​သင့္​ဘူး။ ဒါလက္​မခံသင္​့တဲ့အရာပဲ... Waaaa..."

​ေ႐ွ႕ခုႏွစ္​အိမ္​ ​ေနာက္​ခုႏွစ္​အိမ္​ကို သူငိုတာသိ​ေအာင္​ ​ေၾကညာ​ေနသလား မွတ္​ရ​​ေသာ ​ေမာင္​​ေတာ္​ဘုရားကို ၾကည္​့ကာ Park Yura တစ္​​ေယာက္​ ဦး​ေႏွာက္​စားသြားရသည္​။ နံရံ​ေပၚက မ်က္​ႏွာ​ေတြ၊ ကိုယ္​လံုး​ေပၚပိုစတာ​ေတြကို ၾကည္​့ကာ ရြံ႕တြန္​႔တြန္​႔နဲ႔ပဲ အခန္​းထဲ​ေျခခ်လိုက္​ရသည္​။ ဘယ္​့ႏွယ္​ နံရံ​ေပၚက​ေန စိုက္​ၾကည္​့​ေနတဲ့ မ်က္​​လံုး​ေပါင္​းစံုၾကား ​ေက်ာမလံုလိုက္​တာ...