The Wrong Mate

Hoofdstuk 24

Hoofdstuk 24

" ik ga naar mijn ouders " Het is het eerste dat ik de volgende ochtend tegen Luke zeg. Ik moet ze zien. Ik moet met hen praten en hopelijk luisteren ze naar me. " Dan ga ik met je mee " Een kreun verlaat mijn mond. Mag ik echt niet één ding zonder hem doen? " Nee, jij gaat niet mee. Stuur desnoods iemand anders mee, het maakt me niet uit. Alleen ga jij niet mee " Ik sla mijn armen over elkaar en kijk hem koppig aan.

Hij geeft een korte knik, als toestemming en ik vlieg hem op de hals. " Maar ik stuur er 2 mee. En ik breng je naar daar " Ik rol met mijn ogen. Hij moet toch altijd het laatste woord hebben.

Gelukkig houdt hij zich toch aan de afspraak. Mijn 2 bodyguards, ik en Luke zitten in de auto. Perfect op de grens stopt hij en laat hij ons uitstappen. " Binnen 2 uur sta ik terug hier, oke? Je krijgt 2 uur van me. Als je niet op tijd kunt komen laat het me dan weten " Hij duwt zijn lippen op de mijne, voor hij weer wegrijdt.

Het voelt raar om terug te gaan naar de plaats waar je bent opgegroeid. Eens was dit mijn thuis. Maar nu is het een herinnering. Snel loop ik naar mijn huis toe. De meeste wolven die ik tegenkom kijken me raar aan als ze me zien, zeker met die 2 bodyguards. Bij mijn huis word ik tegengehouden. Ik herken Joshua meteen. " Liv? Is alles goed met je? " Hij komt naar me toe en geeft me een knuffel, ook al zijn mijn 2 compagnons daar niet zo blij mee. " ik kom voor mijn ouders. Zijn ze er? " Joshua knikt en neemt me mee naar binnen.

Mijn moeder is de eerste die ik zie. Ze rent naar me toe en geeft me een dikke knuffel. " Ik heb je zo gemist " huilt ze. Ik probeer haar wat te troosten door over haar rug te wrijven. " Ik heb jou ook gemist mam " We laten mekaar los en ze veegt enkele tranen weg. " hoe lang blijf je? Dan kook ik mee voor jou " Ik schud mijn hoofd. " Ik heb maar 2 uur gekregen van Luke. Hij is nogal bezorgd "

" Daar zal Luke dan toch naar mogen fluiten " Mijn vader's stem galmt door de kamer. Ik draai me omdat ik hem kan aankijken. " pap " zeg ik. Ik loop naar hem toe en wil hem knuffelen maar twee andere wolven pakken me vast. Mijn twee bodyguards komen meteen in actie, maar er komen meer en meer wolven de kamer in. Ik zie nog net hoe ze allebei op de grond beland als ik de kamer uitgetrokken word. Mijn vader loopt voor me. " waar brengen jullie me naartoe? " vraag ik. Ik probeer me los te trekken, maar ze zijn te sterk.

" Ik ga Luke's roedel overnemen. Hij moet boeten omdat hij je van me wil afpakken " De enige manier waarop een alfa een roedel kan overnemen is door de alfa te vermoorden. " Doe het niet! Je doet mij ook pijn, pap! Ik hou van hem ! " Mijn vader geeft me een mep op mijn wang en ik ben meteen stil. Hoe is dit ooit kunnen gebeuren?

-------------------------------------

A/N: Volgens mij had niemand dit zien aankomen. 

Gisteren twee hoofdstukken bijgeschreven op een kapot toetsenbord. Dat verdiend toch wel veel votes hé haha :p Wat ik allemaal niet overheb voor jullie ;)

Vote/Comment/Follow