♣BU KIZ MAFYA♣ (ARA VERİLDİ)

♣️ECRİN KRİZİ♣️

MEDYADA: NEFESİN GİYDİĞİ KIYAFET

Hava iyice karadığında mahalleye gelebilmiştik. Ve bir manyak gibi gülüyoruz. Ben o crayz dance dan iner inmez kusmaya oda gülmeye başladı. Eee nedemiş atalarımız 'gülme komşuna gelir başına'. Aklıma geldikce hala gülüyorum. Çarpışan arabalara isteksiz ve zorla bindirildim.

Ne zaman biri bana çarpsa kızıp birini dövmeye kalkıyordum. Bu çocukluğumdan beri var. Her neyse Erese gülme sebebim bana çarpmaya çalışıp çarpamaması ve benim onu aniden çarpmamla yere düşmesi. Evimin önüne geldiğimde, gülmekten gözlerimde ki yaşlar yüzünden görünüşüm bulanıktı bu nedenle evimin basamağına takılıp düşecekken Eres beni tuttu.

Ah! Yinemi. Mahsus yaptığımı düşünecek. Ah yine göz gözeyiz. Bakmak istemiyorum. Fakat engel olamıyorum, dudaklarım feci kurudu... Yok artık şimdi ıslak, fazlasıyla ıslak. ' canım bunun sebebi seni öpüyor olması. Öf benden izin var öp öp gitsin '
Saçmalama ben öpüşmeyi bilmem ki.

"Nefes ben kendimi tu-"
Evet sözünü dudaklarım kesti beynim çook israr etti dayanamadım.
Anlını anlıma dayadı ve iki eliyle yanaklarımı yumuşacık avucunun içine hapis etti.

"Nefes. Ben seni kos koca iki yıl sonra böyle gülerken, utanırken, mutluktan ağlarken gördüm"
Diyerek bi basamak aşağıya indi.

"Senden uzak durmayı, kaçmayı denedim ama olmuyor. Senin o dünyalar güzeli ela gözlerin, kalbime bir ok gibi saplanan o kirpiklerin, tavrın duruşun buna hep engel oldu... Nefes artık bu yükü kalbim kaldırmıyor."
Diye ekledi. Anlamayan gözlerle ağlayan gözlerine baktım. Evet Eres şuan ağlıyor.

"Anlasana Nefes seni seviyorum sana aşığım!!!"
Kullaklarımı sağır edecek şekilde bağırarak aşkını bana itiraf etti.
Ama bilmiyor ki benim nasıl bir kız olduğumu. Normal bir kız değilim ki MAFYA yım. Ah! Lanet olsun.
Boğazımı yutkunarak temizlemeye çalıştım. Derin bir nefesi içime alarak

"Eres... yapma.. nolurr. Ben.."
İşte tahmin ettiğim gibi sesim acınası titrek çıkmıştı. Eğer biraz daha burada kalırsam ağlayacaktım. Evet lanet olsun ki, bir çocuk gibi, hıçkıra hıçkıra ağlayacaktım. Zar zor kapıyı açıp içeri kendimi attım. Delikten baktığımda Eres yere çökmüş ağlıyordu.

"NEFES! BURAYA YAZIYORUM BİR GÜN GELECEK SEN BENİM OLACAKSIN. SONSUZA DEK!! HEMDE KENDİ RIZANLA!"
Geri zekalı! Ben öyle bağırsam ses tellerim hiç birleşmiyecek şekilde kopardı. ALLAHım aşık olmamam gerek. Babamın intikamını alana dek.

"Eres nolur git. Nolursun GİT!"
Evet şuan ağlıyorum. Telefonumun titremesiyle elimi cebime atıp zorlukla telefonumu çıkardım. Mesaj gelmişti, Ecrinden gelmişti.

Kimden: Ecrin

Nefes nerdesin ya. Şirketteki hisseler yarı yarıya düşmeye başladı. Çabuk dön işinin başına.

Kime: Ecrin

Tamam yarın evdeyim.

En iyisi 1 hafta buraya dönmemek. Telefonum titremeye başladığında arayanın Fazıl olduğunu gördüm.

"Ne var Fazıl"

"İlerleme kaydetik. Emir ATEŞ in doktoru elimizde."

"İşte bu iyi haber. Neyse yarın ordayım nasıl olsa. Sakın doktora zarar vermeyin. Adı ne bu doktorun?"

"Hasan TEKİN"

Hasan Tekin. Bu isim hiç yabancı gelmedi bana neyse.

"Sizi yarın alalım mı?"