♣BU KIZ MAFYA♣ (ARA VERİLDİ)

♣YENİ BAŞLANGIÇLAR♣

MEDYA: BATIN TEKİN

Çalan telefon melodisi yüzünden gözlerim kapalı bir şekilde elimle komidinin üzerini yokladım. Telefonum burada değildi. Gözlerimi aralayıp yatakta doğrulduğumda üzerimde hiç bir kıyafetimin olmadığını gördüm. Gözlerim irileştiğinde hızla sol tarafıma baktım.
Biz dün gece ne yaptık! Telefonun yeniden çalmasıyla nerede olduğunu buldum. Ama telefon benim değildi.
Arayanın kim olduğunu görmemle gerçekler tekrardan tokat gibi çarpmıştı yüzüme. Sedef arıyordu. Karısı. Telefonu sessize alıp hızla yataktan kalktım. Yatağın bir tarafına atılı olan elbisemi üzerime geçirip ayakkabılarımı elime aldım. Yerde duran telefonumuda alıp odadan çıktım. Zar zor yürüyerek kendi odama ulaştığımda telefon kabımın arkasındaki kartı çıkarıp kapıyı açtım.

Kapıyı kapatır kapatmaz öylece durdum. Elimdekileri atıp hızla banyoya girdiğimde aynada gördüğüm manzara içler acısıydı. Elim istemsizce vücudumda gezdirdiğimde dizlerimin bağı çözülmüştü. Olduğum yere yığılmıştım.
Niye tutamadım kendimi. Buna nasıl izin verdim. Aptal kafam! Sen miydin serhoş olan! Hayır hayır. Ben bu savaşı kaybedemem. Kendimi toparlayıp hızla duşakabinin içine daldım. Üzerimdeki elbiseyi çıkarıp soğuk duşun altında öylece bekledim.
Dün gecenin aklıma gelmesi... Yüreğimde bıraktığı izler yetmiyormuş gibi şimdi bütün bedenim o kaplıydı sanki...
Dün gece diye bir şey yok Nefes! Bu Eresin rüyası senin kâbusundu. Hiç bir şey olmadı. Hiç bir şey yaşanmadı.

Lifi elime alıp köpürttüğümde vücudumda gezdirmeye başladım. Elimden kayıp yere düşmesi ile âni bir hareket ile eğildiğimde kasığıma saplanan ağrı ile iki büklüm kaldım.
Ben o dün geceyi nasıl unutucam. Bedenimin her zerresinde onun izi var. Durulanıp kabinden çıktığım gibi bornozuma sarıldım. Banyodan çıkıp yatağa oturduğumda yerde çalan telefonumu elime aldım.
Açtığımda konuşmama fırsat vermeden o girdi lafa

"Neredesin sen Nefes. Bana dün gece yola çıkacağını söylemiştin."
Gözlerimi yumup boşta kalan elim ile anlımı ovuşturmaya başladım.

"Burada işler biraz uzadı. Bugün çok geç olmadan çıkarım yola."
Der demez telefonu kapadım. Gardolaptan siyah bir elbiseyi alıp üzerime geçirdim.
Ayakkabı olarak siyah sandaletleri giyip saçlarımı başımın üzerinde rastgele topladım. Bavulumu elime alıp yatağın üzerine koydum ve açıp gardolaptaki bütün kıyafetlerimi içine koydum. Telefonumu ve kartımı alıp odadan çıkmak için kapıyı açtığımda Eres karşımdaydı. Gülümseyerek sarılmaya yeltendiğinde bir adım geri çekildim.

"Ne yapıyorsun sen?"
Dediğimde gülümsemesi söndü.

"Anlamadım? Ne- Nefes biz dün."
Şimdi anlaşıldı. Hatırlıyordu herşeyi. Kendimi toparlayıp yüzüme alaycı bir gülümseme ekleyip kollarımı göğsümde birleştirdim.

"Demek ki dünkü rezaletini hatırlıyorsun Eres. Zil zurna geldin. Kaba bir şekilde masada o haldeyken haddin olmayaraktan oturdun. Ve buda yetmiyormuş gibi taşkınlık çıkarıp en iyi yaptığın işi; günümü mahfettin. Sadece benim değil. Tüm iş arkadaşlarımızında."
Dediğimde iki elini sağa sola sallayıp

"Hayır hayır. Onu demiyorum Nefes. Senle ben. Dün gece-"
Lafını hızla kesip söz aldım

"Ne saçmalıyorsun sen. Senin yüzünden dün gece boynumu incittim. Seni taşımak bana kaldı. Personelden biri yardıma gelmeseydi bütün yükün benim üzerimdeydi."
Dememle duruldu. Ne olduğunu anlamaya çalışıyordu.

"Aov! Eres beyimiz herşeyi hatırlamıyor demekki. Fazla zorlama. Şimdiden başının üstünden çıkan dumanları görebiliyorum."
Yanından geçip gideceğim sırada kolumdan tutup beni durdurdu.