Divergent: Reversal

Hoofdstuk 6.2

Vandaag een soort van verassingsupdate! Ik was eigenlijk van plan om dit pas volgende week te plaatsen, maar ik heb nu twee hoofdstuk voorraad.

Sorry voor de slome updates. Ik vertel ooit nog wel de rede erachter!

- ♥ - ♥ - ♥ - ♥ -

Robert wilde een gesprek met me aanknopen? Waarom? En waarom zou ik met hem willen praten?

Lynn en Marlene staan gelijk op. Ik begin zelf aarzelend van het bankje af te gaan.
'Ik heb twee antwoorden voor je, Robert. Ja, voor het opstaan. En nee, voor een gesprek,' zeg ik stug. Robert rolt met zijn ogen.
'Het is belangrijk. Je luistert maar gewoon.'

Hij gaat snel met de bezem onder het bankje door en neemt al het vuil mee. Enkele secondes later ziet het lelijke bankje er weer helemaal schoon uit. Ik staar hem gapend na. Als ik achter me kijk, zie ik Marlene en Lynn alvast naar een ander bankje lopen.

'Oké, Beatrice. Hoe moet ik nou beginnen?' zegt Robert.
'Ten eerste heet ik Tris. Ten tweede had je dat zelf moeten uitstippelen.' Wederom rolt Robert met zijn ogen. Ik grijns lichtjes.
'Je vertelde mij vroeger altijd, hoe erg je het vond als ik met mijn ogen rolde,' herinner ik hem. Hij had er altijd een hekel aan. Ik denk terug aan de tijd, dat ik nog in Zelfverloochening woonde, met Robert als mijn buurjongen. Alles was toen zo gemakkelijk en vanzelfsprekend. Onverschrokkenheid is veel ingewikkelder.

Hij begint te lachen. Ondertussen woelt hij met zijn vingers door zijn haren.
'Daar heb je gelijk in.'
'Ik bezocht onze ouders. Jouw ouders zijn hartstikke ongerust.'
'Ik moet ze ook maar eens gaan opzoeken, daar in Zelfverloochening,' zucht hij. Ik ga weer zitten  op het bankje. Robert volgt. Waar gaat dit gesprek naartoe? Ik kwam hier niet om gezellig met hem te kletsen over vroeger. Toen hij nog niet gestoord was en messen naar anderen wierp. Ik lijk nu wel minder boos op hem te zijn.

'Waar wilde je het over hebben?' vraag ik hem. Hij haalt even rustig adem. Ik verwacht een ongelofelijk lang en gecompliceerd verhaal. 'Luister, de afgelopen tijd-...'

'Wat moet dat daar?' onderbreekt een stem Robert. Ik draai mijn hoofd om naar de richting van de stem. Het is een andere conciërge, maar deze man heeft een ook andere uitstraling dan Robert. Een dominante, maar ook weer niet te dominant. Ik denk dat het een leider der conciërges is.

'Het spijt me, ik zal weer verder gaan.' De man verdwijnt weer meteen.
'Oké, ik heb nu geen tijd om alles uit te leggen. Spreek alsjeblieft vandaag nog met me af. Het is belangrijk.' Ik aarzel even. Moet ik Robert wel vertrouwen? Of is hij van plan weer een mes te gooien als wraak?

'Elf uur 's avonds. Hier.' Hij gebaart met zijn duimen naar de grond.
'Ik denk er over na,' zeg ik. Daarna verdwijnt Robert weer naar een ander bankstel. Ook ik sta op en loop weg. Als Marlene en Lynn nergens te bekennen zijn, loop ik naar mij appartement.

Met geheven schouders steek ik mijn sleutel in het slot. Daar kom ik een grote stilte tegemoet. Ik sliep in mijn eentje in één kamer. De meesten deelden één kamer. Lynn en Marlene bijvoorbeeld. Zij deelden de kamer om verschillende redenen. Het zou ten eerste veel gezelliger zijn. Ten tweede betaal je dan voor een woninkje veel minder. De rekening splitst zich dan in twee.

Die rekening betalen we dan met de punten die we krijgen. Bij de Inwijding kreeg je al enkele punten. Hoe hoger je in de ranglijst stond, hoe meer punten je kreeg. Maar nu de Inwijding voorbij is, moeten we de punten verdienen met de banen. Die banen worden over enkele dagen gekozen. We hebben al wel verschillende soorten informatie gekregen. Er is natuurlijk ook een mogelijkheid om je kandidaat te stellen als een leider. Ik vraag me nog steeds af of ik het ga doen, of niet. Wat als ik het niet haal? Hoe kom ik dan ooit aan een normale baan?

*bzzz bzzz bzzz*

Het geluid komt van de huistelefoon. De huistelefoon hangt onder andere bij de intercom. Ik loop weer terug naar de voordeur, terwijl ik van het bankstel afstap. Er staat een onbekend nummer op de display van de telefoon. Ik aarzel even of ik moet opnemen, maar doe het dan toch. Niks te verliezen, toch?

'Hallo, met Tris,' zeg ik met een vragende ondertoon. Ik hoor aan de andere kant van de lijn gekraak, maar daarna een mannenstem.

'Hoi Tris, met Max.' Ik denk even terug. Max is onze leider. Hij kondigde de dood van Eric aan.
'Hallo Max. Is er wat?' vraag ik. Het klinkt nogal onbeleefd, maar zo zouden we allebei meteen ter zake kunnen komen.
'Overmorgen kiest iedereen zijn of haar baan. Weet jij al wat je wilt worden?' vraagt hij. Ik denk enkele secondes na.
'Nee, dat weet ik niet.'
'Ook geen enig idee?'
'Misschien inwijdingsdocent. Of iets administratiefs in de Fik.' De Fik is een belangrijk punt in Onverschrokkenheid. Nu ik erover nadenk klonk mijn laatste zin aardig verkeerd.

'En wat dacht je iets meer dan de administratie. Leidster bijvoorbeeld?'
'Wilt u dat ík leidster word?' vraag ik verbaasd.
'Nou, niet heel specifiek. Ik verwacht dat de top vijf van de ranglijst het ver kunnen schoppen. Wat denk je ervan?'
'Ik moet hier nog even over nadenken,' zeg ik, waarna ik uitgebreid gaap.
'Je bent moe, ik hoor het. Je moet er gewoon nog even over nadenken. Slaap er een nachtje over.'

'Dat zal ik doen, bedankt.'

'Geen dank. Maar wees verstandig. Ik vertrouw in jou als leidster. Vrouwelijk bloed zal het immers goed doen,' grijnst hij.

'Oké, ik ga dan maar slapen.' Ik rek mezelf even uit. 'Doei Max.' Daarna verbreek in de lijn. Mijn blik valt nog even op de display. Half negen. Het is een beetje vroeg, maar dan ben ik morgen ook weer vroeg op. Een rondje hardlopen is niet mis.

Ik wandel naar de badkamer, fris me op en duik mijn bed in. Daar val ik al snel in slaap. Vandaag was een grote puinhoop. Het bezoekje bij mijn ouders, de trein, de factielozen, Eric, Robert, de break-up... Teveel voor één dag.

Al snel doezel ik in slaap, terwijl ik de afspraak met Robert vergeet.

- ♥ - ♥ - ♥ - ♥ - ♥ -

Ik heb zowat niets te vertellen. Sorry voor deze saaie update, maar ik hoop dat jullie het nog een beetje leuk vonden.

Als je foutjes hebt gezien, verbeter ze alsjeblieft! Dit hoofdstuk is niet nagekeken.

Willen jullie alsje-alsje-alsjeblieft stemmen? ♥