Divergent: Reversal

Hoofdstuk 8.2

VIJFDUIZEND

VIJFDUIZEND FUCKING READS!

Sorry voor mijn prachtige taalgebruik, maar ik ben gewoon zo blij :) Vijfduizend reads was gewoon een soort van mijlpaal.

Voordat ik dit boek begon, had ik een boek, waarbij er misschien veertig reads waren, maar dit is gewoon geweldig. Er zijn ook gewoon mensen met honderdduizenden reads, maar ik ben hier al heel blij mee! (:

En heel erg bedankt. Ik wil echt super-super-super-duper-super graag iets terugdoen voor jullie. Laat alsjeblieft iets achter om te doen in de reacties, want ik wil dat echt heel graag iets doen. Denk aan video's, Q&A's, promotingen, opdragingen, weet ik veel!

Oké, genoeg getypt. Veel leesplezier :) En vergeet geen reactie achter te laten en te stemmen!
- - - - -

'Tris?' klinkt een vage stem op de achtergrond. Het is een mannelijke stem. Ik heb het nog nooit eerder gehoord. Langzaam draai ik mij om, alsof ik uit een trans kom. Alsof ik net ontdooi. Voor me staat een jongen in een sportieve uitrusting. Een bordeaux rode top en een zwarte jogging.

'Hallo?' begroet ik hem, met een vragende ondertoon. Hij steekt meteen zijn hand uit.
'Amar is de naam. En jij bent Tris, toch?' Ik knik haastig en neem zijn hand aan.
'Inderdaad, hoe wist je dat?' vraag ik.
'Dat is me gewoon verteld,' grijnst hij. Ik trek het me er niet teveel van aan. Er valt een korte stilte tussen ons twee. De kijkers van Amar branden op mij.

'Ik kwam dus voor Four,' zeg ik. Amar knikt begrijpend. Hij wiebelt wat heen en weer.
'Ik pak even mijn spullen, loop je mee?'
'Is prima,' antwoord ik. Amar loopt voor me uit de zaak in, met mij in zijn kielzog. Hij loopt een gangetje in en opent een deur. Uit een aparte ruimte pakt hij een soort koffer. Eventjes klopt Amar erop, maar al snel wenkt hij te vertrekken.

Als we de zaak uitlopen, lopen we meteen richting de trainingszaal. Ik denk terug aan wat Four zei. Hij zei dat ik vooral een praatje zou moeten maken met Amar. Geen flauw idee of ik het echt ga doen.

Amar loopt voor mij uit. Hij heeft sportieve contouren. Ik zou hem qua leeftijd in de twintig tot tweeëntwintig schatten.

'Hoe oud ben je eigenlijk, Amar?' vraag ik. Amar stopt met lopen en kijkt me aan.
'Ik ben eenentwintig,' antwoordt hij. Daarna lopen we beiden verder.
'Ik had je dan precies goed ingeschat,' grijns ik.
'Hoor ik wel vaker. Maar Four is een oude kameraad van mij. Four is dan achttien. Ik was zijn inwijdingsdocent. Het is een goede jongen.' Ik knik. Four was dan mijn inwijdingsdocent. Grappig om te zien dat Amar nu in een sportzaal werkt. Four werkt volgens mij bij de technische afdeling.

'Ben je geboren in Onverschrokkenheid?' vraag ik. Uiteindelijk breekt de nieuwsgierigheid echt uit.
'Misschien. Vertel eerst eens over jezelf.' Dit lijkt wel gedrag uit Zelfverloochening. Ik vraag me af waarom hij zo'n antwoord geeft.
'Ik ben geboren in Zelfverloochening. Het paste alleen niet goed bij me. Het is dan ook beter dat ik ben overgestapt.'
'Interessant. Ik vraag me altijd af hoe het is om plotseling over te stappen. Ik ben dan wel inwijdingsdocent geweest, het blijft indrukwekkend.' Ik schiet in de lach. Hij is een pientere man.

'En vertel eens over jezelf?' vraag ik hem.
'Ik ben gewoon in Onverschrokkenheid geboren, vandaar mijn interesse. Ik heb gewoon de Inwijding voltooid. Het boeide me zo erg, dat ik drie jaar later inwijdingsdocent werd. Zo ontmoette ik Four. Hij heette toentertijd nog anders.'
'Dat ik wel leuk,' antwoord ik droog. Ik vind het echt wel leuk, maar weet even niet anders te antwoorden. Misschien verwachtte ik iets teveel van zijn verhaal. Ik vraag niet verder over Four. Zoveel interesseert het me ook weer niet.

Als we de gang inlopen, waar de trainingszaal zit, hoor ik geklets vanuit een andere zaal. Met pijn kan ik garanderen dat ik de stem herken. De stem is zelfs heel herkenbaar voor mij. Toch blijf ik maar doorlopen. Uriah deed me pijn. Hij verdient mij niet, wanneer ik achter hem aan blijf lopen.

'Amar!' roept Four als we binnenlopen.
'Ook hallo, Four,' breng ik uit, net alsof ik gekwetst ben.
'Haha, sorry,' grinnikt hij. Hij staat in een ongemakkelijke houding. Daarna herpakt hij zichzelf, door naar de boksbal te lopen.
'Ik heb geen verstand van boksballen repareren. Doe je ding, Amar.' Four blijkt deels te lachen om zijn uitspraak. Uiteindelijk laat hij Amar en mij achter, terwijl hij naar een dummy toeloopt.

Ik staar echter maar naar Amar. Hij repareert het op een of andere manier. Ik zou het niet weten, aangezien ik daar helemaal niets vanaf weet. Het verveelt me eigenlijk ook gewoon.

'Als je je verveelt, kun je ook gewoon weggaan hoor,' zegt Amar. Hij laat totaal geen gekwetste kant zien. Hij toont juist medelijden, alsof hij weet dat ik het oersaai vind. Net zoals ik de meeste dingen de laatste dagen nutteloos vind. Waarom ben ik nu zo pessimistisch en neerslachtend?

'Bedankt,' zeg ik bijna fluisterend. Amar geeft me een knikje. Ik ga van de mat af en loop de trainingszaal uit. Genoeg gehad voor vandaag.

Onderweg naar huis zie ik een lichaam, dat ik goed genoeg herken, zelfs vanaf drieduizend kilometer. Uriah. Zijn naam spookte gisteren en vandaag zoveel door mijn hoofd. Maar ook Robert, die me ineens informeerde over diverse onderwerpen. Hij zou me zelfs kunnen vertellen over Uriah.

Wanneer ik dichterbij kom, zie ik dat Uriah niet alleen is. In zijn gezelschap draagt hij twee vrouwen bij. Ze hangen zowat aan zijn onderlip. De jaloezie borrelt in mij naar boven. Het is één dag nadat hij het uitmaakt en dan is hij al bezig met andere meiden?

Uriah geeft één van de vrouwen een kus op de wang, terwijl hij de andere vrouw nog steeds omhelst. Ik snap niets van zijn gedrag. Waar zou dit in hemelsnaam op slaan?

Misschien overdrijf ik wel. Ik heb niks meer met Uriah te maken. We zijn helemaal niet meer afhankelijk van elkaar. Hij is al bezig met anderen en is helemaal over mijn heen. Ik misschien niet over hem, maar dat komt nog wel. Toch moet ik achter sommige dingen komen.

Wat is de verklaring van het gedrag van Uriah?

Toen besefte ik me één ding.

Er was al iemand die me aanbood meer informatie vrij te geven. Hij wil er alleen iets voor terug. Iets wat mijzelf ook wel redelijk aanstaat. Hij wilt dat ik leider word.

Ik ga samenwerken met Robert.