Sigaraist

Bir Denemek = Bir Çıkış Yolu

Öyle bir çıkmaza batmıştım ki,bir yerden başlamam gerekiyordu. Aklımda olan şeyler vardı,evet. Ama aklıma yatmıyorlardı. Denemekten korkuyordum. Kaybetme korkusu vardı. En azından giden hislerimden biri geri gelmişti,sevinmiştim. Ah şu gökyüzünden gelen ses. Fırsat buldukça konuşmaya çalışıyordu benimle. Susturamıyordum. Bütün düşüncelerimi köpeğimle,gökyüzüne anlattığım için miydi bu sesler. Allah'tan köpeğim dillenip de birşeyler söylemiyordu. Denemekten korktuğumu düşünürken yine o ses...

-Korkunun ecele faydası yok. Belki bugün son günün. Yapmak istediklerini yapamadan mı terk edeceksin dünyayı. Dakikalar,saniseler bile aleyhine işliyor. Deneyerek ne kaybedersin ki. Kaybetsen bile tecrübe olur senin için. Herşeyden ders çıkarmayı seversin. Yine ders çıkarırsın. Sen bir dene,çıkış yolu bulursun.

-Ama yalnızım,kendi doğrularımla hareket ettiğim için kimse yok ki yanımda.

-Bazen bir kişi bile herşeyi değiştirebilir. Biraz istek olması gerek. Sen hep tek başınaydın. Hep yalnızdın. Şimdi bahane olarak başka bir şeyi bulamadın mı? Yapman gereken sadece yola çıkmak. Gerisini akışına bırak.

Aklımı okuyordu sanki. Haklı olduğunu düşünürken,sustu. Bende onu susarken bölmeyeyim,dedim. Sustum. Yola çıkacaktım. Kimsenin olması gerekmiyordu. Ben bana yeterdim. Kendimi kendime ayırdım.