Sigaraist

İçimizde Nefret Var

Sustuklarım var, avaz avaz... Söylenmemişlikler. Güldüğüm egomanyak bir sürü insan evladı var. Var anam da var.

Ulan öleceğiz. Ne bu amaçsızlıklar diyorum bazen. Neyi, kime ıspatlamaya çalışıyoruz ki? İçimizde nefret var. Onca çabaya, içimizin almadığı insanlar var. Midemizin kaldıramadığı nefretlik yaratıklar var. Kuşlara nefretimiz var. Özgürlüklerine imrenmelerimiz var. Ve olmamış insanlar var. Kin var. Acı var. Bazı acılar var ki... Görseniz, parmaklarınızı yersiniz.

Bazıları kendine, bazıları ona buna ıspatlamaya çalışıyor,birşeyleri... Bende onlardanım. Birşeyleri kendime ıspatlamam gerekiyordu. İyi biri olmaya çalışıyordum. Çabamın karşılığını aldığımdan emin olmam gerekiyordu. Sahip olduklarımı hakettiğimden emin oldum. Şimdi sıra kendimde. Kendimi kendime ıspatlamam gerekiyor. Şimdi kendime çalışmam gerekiyor. Hayatın 'sıra sende' dediğini duyar gibiyim. Yaşamamın amacı ilk defa 'BEN' oldum bu kez. Biraz bencillikten kime zarar gelir ki?