Hij wachtte af op haar antwoord. Ze staan nu inmiddels zo'n dertig seconden stil, wat voor hem een eeuwigheid duurde. Hij zag dat ze verstarde, dat ze eerst moest verwerken wat hij had gezegd. Misschien moest ze even bijkomen?
Ze opende haar mond en een paar tellen later kwam er geluid uit. 'Ik ken jouw naam niet eens.'
Hij glimlachte. 'Valentin.' Hij schaamde zich voor zijn naam. Zijn naam leek zo vrouwelijk, was een typische Franse naam. En hij die geen woord Frans kon.
Ze begon langzaam te knikken. 'Valentin. Komt het doordat je op 14 februari bent geboren?'
Hij fronste van verbazing. Zij was de eerste die het kon raden. 'Inderdaad ja. Dat is zo.'
Ze lachte en kruiste spottend haar armen. 'Nou zeg.'
'Dus...', begon hij. 'Gaan we anders naar die smoothiebar, daar, om de hoek?' Hij gaf een knikje naar die grote smoothie die als standbeeld werd afgebeeld op het voetpad voor de bar.
Ze glimlachte en knikte, nog licht verbaasd. 'Graag.'
YOU ARE READING
Vliegensvlug. #1
Short StoryHet begint heel simpel. Twee jongeren ontmoeten elkaar in de bibliotheek. Liefde op het eerste gezicht, het is wel duidelijk. Maar aangezien ze elkaar eigenlijk zelden kenden, zelfs na urenlange ondervragingen, wisten ze, ondanks alles, weinig van e...