Vliegensvlug. #1

[36] 3 december - 00u14

14 minuten na middernacht. Ze slenterden samen door de muisstile straten, met voorzichtige en zekere passen. Hier en daar nog een lichtje in een huis, en af een toe een auto die voorbijreed. Maartje hield Valentins hand vast, wiens nu warm was.

Hij bracht haar naar haar huis. Enigszins was ze erg teleurgsteld, dat de tijd zo snel is gegaan. Ze had nog liever bij hem willen blijven, zijn lippen op de hare voelen, zijn vingers vlechtend met de hare. Ze wilde gewoon meer tijd met hem doorbrengen, maar het zal moeilijk gaan, aangezien ook de examens in aankomst zijn...

'Wat scheelt er?', vroeg hij, kneep in haar hand.

'Ik heb geen zin om weer in mijn bed te kruipen', zei ze. 'Het liefst zou ik bij jou willen blijven.'

'Maartje, zoals je daarnet stuurde, het is morgen school. Je hebt rust nodig', zei hij en gaf haar een kus op haar slaap.

Met tegenzin zuchtte ze. 'Goed dan', mompelde ze. 'Weltrusten', zei ze en gaf Valentin een lange kus op de mond.

'Weltrusten', wenste hij haar terug.

Maartje liet zijn hand los, met tegenzin, en liep haar oprit op. Ze klom op de blauwe container, op het dak van de garage en klom dan nog het één meter hoge muurtje op om zo op het dak, waar het raam van de kamers zijn, te geraken.

Voor ze in haar raam stapte, zwaaide ze nog naar Valentin.

Hij zwaait terug en keek toe hoe zij in haar kamer klom.

***
Vanavond nog een hoofdstukje.

Maar dan brengt het de waarheid aan het licht...

Dus opgelet.