Haunt # 5

3.1K 147 6
                                    

Haunt # 5

.~*~+~*+~*~.~*~+~*+~*~.

"Mandy—"

"Don't talk to me," agad kong sabi the moment I sat down. I heard him sigh, pero hindi ko pa rin siya tinitingnan.

"Mandy."

This time, I sighed and glanced at him. "What?"

"Hindi ba talaga tayo puwedeng magtulungan para sa Expressionism?"

I bit my lip. Hindi ko alam kung anong meron sa lecheng boses niya at for the first time in my life yata eh nagi-guilty ako.

"Do we really have to?" tanong ko.

He stared at me for a while until he nodded. "Sige, huwag na lang kung hindi ka talaga kumportable," he said.

I narrowed my eyes. "Sigurado ka?"

"Ayaw na kitang pilitin."

I wrinkled my nose. "Sure ka talaga?"

He nodded. We both fell silent. Maaga pa and as usual, maaga pa rin akong pumapasok kahit na alam kong anytime eh gagambalain na ang classroom namin ng mga fan girls niya.

I kept waiting for him to say something, but he stayed silent as he listened to his iPod with his eyes closed. Katulad palagi, nakapamulsa siya at nakasandal sa upuan.

Hindi ko alam kung anong katangahan ang meron sa mundo ngayon at nakatingin ako sa kanya. Ever since naging interesado ako sa mga kababalaghan sa mundo, I've always wondered kung anong feeling ng nasapian.

Ngayon, pakiramdam ko eh masasagot na ang tanong ko dahil mukhang nasapian yata ako. I mean, why else would I stare at him, right?

And it's just my bad luck dahil he suddenly opened his eyes and caught me staring at him. He just stared back until bigla yatang umalis ang multong sumapi sa akin at bumalik ako sa katinuan.

"Fine!" I snapped.

He blinked and continued staring at me. "Huh?"

"I said fine. Let's work together," asar kong sabi.

He smirked. "I told you, I don't want to make you do something you don't want to."

"Puwede bang huwag ka nang umangal diyan at pumapayag na nga ako?"

He shrugged. "Your call."

"So tell me your ideas," sabi ko while crossing my arms.

He shook his head. "I have none."

"Excuse me? Wala kang ideas? Is that why you want us to work together? Kasi wala kang ideas? In that case, I don't want to work together na," I snapped.

He smirked again. "Anong gusto mo?"

"Huh?"

"Anong gusto mong gawin?"

"What do you mean, anong gusto kong gawin?" I asked impatiently.

"Anong gusto mong gawin sa project natin?"

"Ako ang masusunod?" I asked suspiciously.

He nodded. "Uh-oh."

"Why?"

He gave a tiny laugh. "Seriously, you're a weird girl," he muttered.

Lumipad ang kilay ko. "And what does it have to do on our project?"

"Mandy, kaya sinasabi kong ikaw ang na ang masusunod ay dahil kapag nagsabi ako ng kung anong gusto ko, baka ayaw mo. At para walang gulo, ikaw na ang masusunod," he said in his annoyingly patient voice.

Ghost GirlWhere stories live. Discover now