Marrying my Teacher [COMPLETE/UNEDITED]

°_Chapter 41_°

AUTHOR'S NOTE:  MARAMING WRONG GRAMMAR AT TYPOS. PAGPASENSIYAHAN.

°_Chapter 41_°

Ace's Point of View:

I drived immediately at the airport. Saan ba siya galing? Bakit hindi man lang siya tumawag o kahit text lang na aalis siya? And what's worst? out of the country pa talaga! Damn it.

Pinaharurot ko ang sasakyan ko. Kahit nakaramdam ako ng inis at galit ay hindi ko naman maiwasang hindi mag-alala. Baka napano pa ang asawa ko.

Nagpaalam ako ng maaga sa mga co-professors na mauuna na ako sa kanila. Dapat bukas pa sana ang uwi ko kaso hindi ko naman kayang pasakayin lang ng taxi si Becca. I still cared for her.

Pagkaabot ko sa airport ay agad akong pumasok sa loob. Looking for her.

Tinignan ko ang orasan and it's already 8:57 in the evening. 9:00 ang sinabi niya but I want to know kung saan galing ang flight niya.

Ilang sandali lang ay naglabasan na ang lahat ng pasahero. Napakunot nalang ang noo ko ng mahagip siya ng mata ko. Not Rebecca but Euricka.

Napansin rin ata niya ako kaya agad siyang lumapit sa akin.

"What are you doing here?" bungad niyang tanong. Sasabihin ko ba? Sasabihin ko bang si Rebecca ang sadya ko rito at hindi na siya?

I smiled at her. She's still pretty as always. Walang nagbago. Siya pa rin yung babaeng minahal ko. Teka, minahal?

"Hey." nabalik nalamang ako sa sarili ko ng nagsalita siya uli.

" I am here for you." Pagsisinungaling ko. I'm a liar.

Ngumiti siya saka niyakap ako. I hugged her back. But the feelings were not the same anymore. Hindi na katulad noon.

"Actually, I am expecting my sister to fetch me here. Tinawagan niya kasi ako kaya as a sister naman, agad na pumayag sa hiling niya na umuwi rito sa Pilipinas." paliwanag niya.

That's a clue. Sinet-up niya kami ni Euricka. She want me to fetch her sister. And one more thing, wala siya rito sa Pilipinas... maybe.

"Tinawagan rin niya ako. She asked me to fetch you instead." sabi ko.

"May number siya sa'yo?"

" Yes. I'm her professor." palusot ko.

Nag-uusap kami habang palabas na kami. I do missed her. But not as much as I miss my wife.

Pinagbuksan ko siya ng pinto sa sasakyan ko. I put all her things at the back at bago paman ako makapasok sa kotse ko ay napansin ko ang dalawang napakapamilyar na tao.

Hindi na ako nagdadalawang isip na puntahan sila. Kakauwi lang din nila and I'm damn sure na kasama nila ang asawa ko kung saan man sila nanggaling.

Nang nasa harap ko na sila ay mahahalata ang gulat sa kanilang mga mukha. Sino ba naman ang hindi magugulat? Hindi ako expected na makita nila.

"Where's my wife?" pormal kong tanong. Nakita ko pa kung paano kumapit si Jane sa braso ni Austin. That makes sense. May alam sila.

"We don't know." sagot ni Austin. Napatiim baga ako sa inasal niya.

Bakit pa kasi kailangang magsinungaling kung masyado ng halata?

"Oh, so saan kayo galing?"

"Other country." si Austin na naman ang sumagot.

"What country?"

Kumunot na ang noo ni Jane and smirked. "Bakit po ba kayo masyadong interesadong malaman kung saan kami pumunta? "