Doe mij maar een cola.

Epiloog

"Daar sta ik dan, te wachten op de man van mijn dromen. De man die ik leerde kennen toen het nog een jongen was, de man waarmee ik nu al een aantal jaar zielsgelukkig ben. Dat hij vroeg of hij mij zijn vriendin mag noemen herinner ik me nog als de dag van gister, en wat is de tijd gevlogen! We zijn twee handen op een buik, af een toe we een meningsverschil maar dat hoort er bij. We delen een droom, trouwen en een gezin stichten. Het eerste deel van onze droom gaat vandaag werkelijkheid worden. Jaren geleden had ik dit niet durven dromen, en dan te bedenken dat dit allemaal komt omdat ik bij de bus ben gevallen.

Aan mijn rechterkant zie ik een bar vol met cola en drankjes gemixt met cola, er staat een bord waarom staat: "Doe mij naar een cola." Een zinnetje wat ons altijd is bijgebleven. Een traan van geluk rolt over mijn wang als mijn vader mijn arm vasthaakt in de zijne. "Niet huilen lieverd, dit is jouw dag."

Het klopt, dit ís mijn dag!"