She is my mate

Ik ben geen stuk vlees

Met mijn poten stap ik over het natte gras. Ik kijk rond me heen, maar ik zie Molla niet! Gehaast kijk ik om me geen, ik begin te janken. Ik richt mijn snuit in de lucht om haar geur te ruiken, zonder resultaat! Bang kijk ik om me heen, de maan komt al op! 'Molla', roep ik zo luid ik kan. Weer kijk ik om me heen. Daar, iets beweegt in de struiken! Ik sprint er naar toe, 'Molla', roep ik.

Maar daar staat niet mijn zusje, nee daar staat een enorm zwarte wolf! Ik deins achteruit. De zwarte wolf komt dichter en ontblote zijn vlijmscherpe tanden. Er spookte één gedachte door mijn hoofd,' Rennen!', dacht Moonlight. En dat deed ik ook! Ik liep rapper dan mijn poten eigenlijk aankonden! Maar de zwarte wolf rende nu achter mij aan! Ik bleef rennen en rennen. Maar één iets, ik was verdwaald! Ik hoorde een zware adem achter me.
Oké, ik moest hem proberen af te schudden maar hoe? Slalommen tussen de bomen? Maar zeker niet in een rechte lijn lopen! Dus sloeg ik maar af naar rechts, kroop ik onder boomstammen, maar hij sprong er over heen! Ik voelde hoe mijn poten moe werden. Ik moest iets anders bedenken! Daar! Twee bomen die dicht bij elkaar stonden! Ik liep er door heen, maar de zwarte wolf trapte daar niet in!

Ik voelde hoe hij me inhaalde. Hij duwde me met zijn kop omver, ik rolde en rolde. Nu wist ik hoe mijn prooi zich voelde! Maar ik mocht niet de prooi worden! Nooit in mijn leven! Dus stond ik weer recht. De zwarte wolf stond nu vlak voor mij, door de volle maan zag ik zijn ogen blinken. Zijn mond ging open, ik deed mijn ogen toe, was dit het laatste? Ik bleef maar zitten met mijn ogen toe, maar er gebeurde niets! Langzaam deed ik mijn ogen open, de zwarte wolf stond er nog! Ik begreep er niets meer van! De zwarte wolf gromde iets zachts en wees met zijn snuit naar benen. Er stond iets in de aarde gegraveerd, het teken van de vijand! Vlug draaide ik me om en spurtte weer verder! Was ik op het terrein van de Hellewolfs? Nee, zo dom was ik niet! Ik liep maar verder en verder, maar de zwarte wolf volgde me niet.

Nou, dat dacht ik toch. Ergen in de verte hoorde ik een geschreeuw, Molla's geschreeuw! Vlug loop ik in de richting van het geschreeuw, daar staat ze! Maar niet alleen! Ze is geketende! 'Nee!', is het enige dat er uit mijn bek komt. Ik zie hoe er een traan over haar snuit loopt, ze kijkt me doordringend aan en zegt dan:'Ga!' Ik kijk haar aan, eerst wil ik het niet doen. Maar het was haar laatste wens! Dus deed ik het! Ik rende een andere kant op.

De verkeerde kant, want daar stond de zwarte wolf weer! Hij kwam traag op me af, ik voelde hoe ik aan de grond genageld was. Zijn kop kwam langzaam dichter bij, hij deed zijn bek open, zette zij tanden in mijn nek. Ik keek naar de grond, daar lagen er al kleine bloeddruppeltjes op. Nu beet hij harder! Ik kon geen huil meer onderdrukken. De zwarte wolf keek me boos aan dit had ik beter niet gedaan, hij beed me nog harder tranen rolden over mijn snuit. Ik had Molla niet alleen mogen laten! Dat was het enige dat ik dacht, toen viel mijn kop naar beneden, nog een pijnscheut. Hij schopte me met zijn poten! Hij behandelde me als een stuk oud vlees! Ik stond op, ik zou die zwarte wolf eens aanpakken. Maar hij smakte me weer tegen de grond, en boog zijn kop over mijn nek. Nu was ik er geweest! Ik woelde weer de tanden in mijn nek, niet alleen in mijn nek! Hij was me aan het verscheuren! 'Help, heeeeelp!', roep ik uit.

Spannend!!! Wat vind je er van?

Gr, Fantasyelves