She is my mate

bloedmaan 2

Pov. Moonlight

Het lijkt alsof mijn vader al een eeuwigheid weg is. En we vinden dan nog geen spoor van hen. Van die verdomde vampiers! Ik moet en zal ze vinden. Of uitdagen. Ook word ik elke dag sterker en gevaarlijker. Mijn wolf is enorm en niemand kan tegen me winnen! Ja, niemand! Ik trapte zo hard dat de poot van de tafel brak. Mijn bladeren vielen op de grond en dan nog maar te zwijgen over mijn ik inktpot. Ja, de grond was zwart mijn bladeren waren zwart en mijn schoot. F*ck, mijn broek! Waarom die broek! Alzof ik nu tijd had voor een andere broek aan te doen. Ja, ik had wel eigelijk tijd maar geen zin. Dus trok gewoon mijn kleren uit en ging onder de douche. Ik miste haar... Nee, ik moest sterk zijn en en. Ik moest mijn vader redden, mijn geliefde en mijn eigen leven. Ik voelde me kapot vanbinnen. Ik moest er nu iets aan doen. Ik richte mijn hoofd naar boven en liet de waterdruppels over mijn gezicht glijden. Dit was iets waar ik rustig van werd. Ik gromde licht. Mijn wolf wist dat er iets ging gebeuren. Ik moest zo rap iedereen waarschuwen. Vlug verandere ik in mijn wolf en zender een bericht naar de omega. Er zal iets gebeuren waarschuw iedereen!  Niet veel later hoorde ik dat hij iedereen ging waarschuwen. Ik wist wat er op komst was niet prettig zou zijn. Ik stormde mijn kamer uit en liep naar de vergaderzaal. Iets was veranderd. De zaal had meer een rode schijn hoe kwam dat? Ik bekeek  de kamer wat beter. Kwam het van buiten? Langzaam stapte ik naar het raam. Boven aan de hemel stond de bloedmaan. Dit was een slecht teken. Ik liep heen en weer nee... Als ze me nu wouden uitdagen waren zij sterker, veel sterker. Dit was gewoon oneerlijk. Ik moest het aan de andere zeggen... Wat deed die vleugel voor de maan? Vampieren! Stuur ik naar elke weerwolf dat ik kan vinden. Één iets weet ik al zeker er gaan veel slachtoffers vallen. Ik rende naar beneden en zag dat het bloedbad al begonnen was.

Ik maakte me groter dan dat ik was en greep een paar vampieren tussen mijn tanden. En lied het bloed van mijn lippen glijden. Verderop zag ik Brendan vechten, Ik zou er wat later naar toe gaan maar nu had ik andere dingen te doen zoals vampieren afmaken! Ik voelde dat mijn woede verdubbelde en dat mijn ogen roder werden. Mijn krachten verdubbelen en mijn zicht verscherpte.  Elke vampier die nu in mijn weg liep had pech, dikke pech.
ik bleef zo door doen tot er een reusachtige vleermuis op me afkwam. De koningszoon, was hij nu zo dom? Ik grijnsde, hij zou eens zijn lesje leren! Grommend ging ik naar hem toe. Hoe zou ik hem in repen scheuren? Ik grijnsde. Wat wou die sufferd! Ik kwam met grote passen aan die zou me niet kunnen ontwijken. Ik wou hem bijna aanvallen maar... Het was een gewoon mens waar een vleugels waren aan gebonden. Wat had dit te betekenen? En wie was dat? Ik besloot er niet veel aandacht aan te besteden. Ik wou me omdraaien maar voelde plotseling een pijnscheut in mijn nek. Wat was dat? Woest draaide ik je om wie had dit gedaan. Was dat het stom ding met vleugels? Dat verzwakt suf ding? Hij was dus sterker dan ik dacht. Maar ik laat me niet doen door die gast vernederen. Waarom willen ze nooit gewoon mee werken? O, dit haat ik. Blijkbaar was die op gezeten vleermuis veranderd in een echte grote en sterke vleermuis. Maar mijn tanden waren sterker. Wat wou hij proberen? Hij vloog naar me toe en wou me weer raken maar hij was te traag. Met mijn bek had ik al scheuren in zijn vleugels gemaakt zodat hij niet meer zou kunnen vliegen. Maar die zijn vleugels herstelden zich direct! Was dit nu gezichtsbedrog of kon hij gewoon niet gekwetst raken. Ik moest iets bedenken en vlug. Ik miste nog iets anders kunnen... moest ik die dombo bezig houden? Wacht, hoe groter ik was hoe gemakkelijker het was voor mij te raken. Vlug veranderde ik me in mijn gewone vorm. Maar die vampier bleef maar op me vuren. Ik rende toertjes onder hem en zonder dat hij het besefte lijdde ik hem naar een boom. Hij zou daar sowieso in verstrikt raken. Ik bleef hem maar afleiden. Ik moest en zou dat vliegding in de boom krijgen. Ik... plots flitste er en licht voor mijn ogen. Alles werd zwart. Mijn ogen werden zwaar. Wat gebeurde er? Ik moest wakker blijven. Nu zeker. Ik kon die lezer niet laten winnen. Ik probeerde op te slaan maar zonder rezeltaat. Plots voelde ik een hand op mijn schouder was dit het einde?

Sorry voor het lang wachten maar hier is een nieuw hoofdstukje!