She is my mate

Ik geef het toe

Ik was te weten gekomen hoe ze noemde. Het was een naam dat ik nooit eerder had gehoord, Clovia. Ja Clovia. Ze is een groot meisje met stijl zwart haar dat net niet tot aan het bovenste van haar broek komt, met mooie grijze amandelogen. Ze droeg een grijze bloes die losjes zat met daaronder een skini broek en met daaronder grijze schoenen. Ook ontdekte ik dat Clovia een verlegen meisje was. En zeker er niet mis uit ziet! Soms betrap ik me erop dat ik aan het kwijlen ben. Gelukkig ben ik nog een wolf anders zou dat veel te veel opgevallen zijn! Ook knuffelde ze me graag of aaide me over mijn pels. Weet je eigelijk waarom ze naast mij aan tafel zit? Ze is de dochter van de bèta! Ja, de rechterhand van de alfa! Hopelijk is zei mijn mate. En ja ik heef het toe, ze ziet er echt goed uit. Die prachtige lach met die fonkelende oogje. O help, ik had een verslaving! Ik wist alles wan haar! Zij was 18 geworden op 12 maart. Maar het ging nog een slag erger zijn als ze niet mijn mate was!

Plots hoor ik Brandans stem in mijn hoofd: 'Training!'  Vlug liep ik naar de training's blok, wat zou het nu zijn?

'Ach, daar ben je.', zei Brendan. 'Het word avond en we zullen hier moeten overnachten.' Ik keek hem niet begrijpend aan, moeste we hier heel de nacht zitten? Verveling is al op komst! Maar blijkbaar had Brendan hem erop  voorzien, want wat verderop op een grote mat lagen 2 slaapzakken met spelletjes er omheen. 'Nachtje door?', vroeg ik hem. Hij knikte. We zouden blijkbaar heel de nacht wakker blijven. Terwijl ik nu al zin had om te slapen. En geloof me, buiten zag je al de sterren aan de hemel staan! Ook gaf hij me uitleg over de roedel, weer al. Maar mijn gedachten zaten bij Clovia. En op een moment zonder dat ik het wou viel ik in een diepe slaap.

Ik was nog uitleg aan het geven van onze roedel totdat ik iemand licht hoorde te snurken. Hij was gewoon naast zijn slaapzak in slaap gevallen. De verleiding om hem wakker te maken was heel groot. Maar zo iets deed ik mijn broertje niet aan, hij was trouwens uitgeput. Ik pakte voorzichtig zijn slaapzak en deed hem open zodat het een groot deken werd. Die legde ik dan over hem heen. Ik staarde voor me uit, zo lang wachten was echt saai! De anderen hielden het tenminste wat langer uit. Maar het was mijn keuze geweest, dus mij eigen schuld dat ik me was aan het vervelen. Wacht even, ik had mijn gsm mee! Ik pakte hem vlug uit mijn zak. En mijn oortjes? Hebbes, maar wel weer enorm in de knoop. Daar kon ik me eerst eens mee bezig houden! Na tien minuten was het eindelijk gelukt en kon ik muziek luisteren. Ook ging ik op een ander toestel liggen, de trampoline. Je weet maar nooit wat zijn gave is! Wie weet of het geen gevaarlijk monster is! Nee, dat kan niet het is mijn broer. Weet je wat het raarste is? Ik weet niet wie mijn moeder is, alleen mijn vader. Moonlight heeft me gezegd dat ze een andere man had en dat ik daarbij nog eens een halfzus had, Molla. Een gewoon wolfje, geen weerwolf. Dat er nog het meest raarste aan. Blijkbaar was Moonlight niet de enige geweest die moe was, want ik voelde hoe mijn oogleden langzaam naar beneden zakten. En hoe ik in een mooie droom terecht kwam.

Hadden jullie verwacht dat Moonlicht een tikkeltje verlieft is op Clovia? Haha, niemand heeft het nachtje door volgehouden!