SCHRIJFWEDSTRIJD (FLIKKEN MAASTRICHT) VOLTOOID

Opdracht 1 @xsamanthafmx

In dit verhaal heeft Maurice niet in de gevangenis gezeten...
Trouwen
Het is nu alweer zo'n 7 jaar geleden. Onze eerste ontmoeting, ik kan het me nog herinneren als de dag van gister. Ik had een toneelstuk en moest decorstukken vervoeren naar de plek waar we het toneelstuk zouden opvoeren. Niet wetende dat ik daarna in een gijzeling zou belanden. Maar goed. Ik was bezig met de spullen inladen in een busje die we geregeld hadden. En opeens was hij daar samen met Eva. Maurice, mijn grote liefde, al wist ik dat toen nog niet. Ik vond het haast wel schattig om te zien hoe hij reageerde op alles. Maar omdat ik het druk had voor het toneelstuk en alle spullen nog naar de locatie gebracht moesten worden besteedde ik verder niet veel aandacht aan hem.
Maar een paar weken later kwam ik hem weer tegen op straat. We raakten aan de praat, eerst liep het nog een beetje stroef maar later werd het heel gezellig. We lachten veel. We besloten vaker af te spreken en zo ontstond er een hechte vriendschap. Er was nog geen sprake van een relatie. Bovendien had ik toen nog met Luca.
Helaas verwaterde het contact na een tijdje. Ik was heel druk met school, toneelstukken en Luca, waardoor ik eigenlijk geen tijd had om met hem af te spreken. Maar na de dood van Luca ging het een tijdje niet zo goed met mij. Ik raakte erg verslaafd aan heroïne. Mijn vader heeft me naar een afkickkliniek gestuurd. Ik voelde me vreselijk. Maar Maurice had gehoord dat ik daar zat en is me komen opzoeken. Hij heeft er uiteindelijk voor gezorgd dat ik er weer bovenop kwam. We spraken weer vaak af. Maar naast onze hechte vriendschap kreeg ik ook gevoelens voor hem. Ik hield het een tijd voor mij omdat ik onze vriendschap niet wilde verliezen. Maar het bleek wederzijds toen hij mij de verliefde verklaarde, bij jawel, de snackbar. Dat vind ik ook zo leuk aan hem dat hij zichzelf is en anders dan anderen.
Met onze relatie ging het daarna alleen maar beter en we gingen na 2 jaar eindelijk samenwonen. Ik was gelukkig met hem. Hij is altijd lief voor mij. Hij kan soms lomp en klungelig zijn maar dat vind ik juist leuk aan hem. Het is nu bijna een jaar geleden dat we samen een weekje naar de zee gingen. Heerlijk was dat. En op de laatste avond toen we langs de zee stonden hij opeens stil en ging op één knie zitten en pakte een hele mooie ring uit zijn broekzak. Hij vroeg me ten huwelijk.
Ik kan het soms nog steeds niet geloven dat hij me ten huwelijk vroeg en dat ik echt met hem gelukkig mag zijn.
Gister was dan de grote dag. We gingen trouwen. Het was absoluut de mooiste dag van mijn leven. Maurice zag er fantastisch uit en ik vond het geweldig om zo'n mooie witte bruidsjurk te mogen dragen. En toen we elkaar het ja-woord gaven, de ringen omschoven en elkaar mochten kussen. Had ik me nog nooit zó gelukkig gevoeld.
Daarna hadden we een groot feest. Het eten was heerlijk en we dansten veel. En wat misschien nog wel het mooiste van die avond was dat Eva en pap hebben gezegd dat ze een relatie hebben, eindelijk! Zij hebben ook de hele avond samen gedanst, dat was zo schattig. En ik gun het ze zo want ze zijn zo leuk samen. Dus hopelijk hebben we binnenkort weer een bruiloft. En misschien wordt ik dan alsnog een grote zus. Dat zou geweldig zijn.
Nu lig ik in bed na een geweldige huwelijksnacht in een hele mooie bruidssuite. Te wachten tot dat mijn man wakker wordt. Vanavond gaan we op huwelijksreis naar Egypte. En ik weet zeker dat het geweldig wordt! Samen met mijn man. En een baby in mijn buik maar dat vertel ik pas aan Maurice als we in Egypte zijn op een mooi moment. De toekomst gaat geweldig worden dat weet ik zeker.