SCHRIJFWEDSTRIJD (FLIKKEN MAASTRICHT) VOLTOOID

@xdianaxfm

Wolfs pov
De auto achter ons rijd vol op ons in, ik verlies de controle over het stuur en voor ik het weet komt de auto tegen de vangreels tot stilstand. Mijn hoofd doet ongeloofelijk veel pijn, waarschijnlijk ergens tegenaan gekomen bedenk ik me. Ik kijk op zij en zie Eva bewusteloos en met een enorme hoofdwond naast mij zitten. Zo snel ik kan stap ik uit. Als ik een stap zet begint alles te draaien, ik loop door, 'ik moet Eva helpen' spreek ik mezelf toe en loop ondanks de duizeligheid door. Eenmaal bij Eva haar kant maak ik de deur, met een hoop gekraak open en til haar uit de auto en leg haar op de grond. De bestuurder van de andere auto stapt nu ook uit en komt onze kant op gelopen 'Heeft u een telefoon, kunt u haar helpen' vraag ik hopeloos. De man begint te lachen. 'Denk je dat ik jullie ga helpen' zegt de man. Ik herken z'n stem, maar waarvan weet ik niet. 'Je zoekt het maar uit, eerst neem je haar van me af en nu wil je dat ik je help'. 'Neem jij haar van me af' herhaal ik het zacht, dan herken ik z'n stem. 'Bols' zeg ik ongeloof waardig, hij begint te lachen en loopt dan weg. 'Klootzak!' schreeuw ik hem nog na. Ondertussen is er een andere omdstander geweest die 112 heeft gebeld. Ik word bij Eva weg gehaald en het ambulance personeel begint met het verzorgen van Eva haar hoofdwond, ik blijf op een afstand toe kijken. Als ze haar op een brancard hebben gelegd loop ik naar ze toe. 'Kan ik mee?' een van de ambulancebroeders knikt en dan lopen we naar de ambulance. 'Wolfs!' komt Marion naar mij toe gerend, ik blijf staan. 'Wat is er gebeurd?' vraagt ze als ze voor me staat. 'Zoek Bols' zeg ik en loop dan naar de ambulance waar ze al op mij stonden te wachten. 'Wolfs wat bedoel je?' schreeuwt Marion, 'zoek Bols, de rest leg ik later uit' dan worden de deuren dicht gedaan en vertrekken we met volle waard richting het ziekenhuis. Tijdens de rit hou ik Eva's hand vast en blijf ik de zin van Bols maar herhalen. Aangekomen bij het ziekenhuis wordt Eva naar een aparte kamer gebracht, ik mag niet mee en blijf achter in de wachtruimte, wat zou Bols bedoelen met 'eerst pak je haar van me af'? Ik weet het niet, maar erachter komen ga ik zeker. Na een uur te hebben gedacht worden mijn gedachtes verstoord. 'Meneer' een arts staat voor me. 'Hoe gaat het met haar?' vraag ik bezorgd 'Ze is geëlectrocuteerd en door de enorme klap van het ongeluk kan ik u niet vertellen of ze het gaat halen, het spijt me'. Ik blijf voor me uit staren, langzaam dringt tot mij door dat er een kans bestaat dat ik nooit tegen Eva zou kunnen vertellen hoeveel ik van haar hou.