Sabah uyandığımda uykumu almıştım. Dünki babamın yaptıklarını unutmamıştım. Ateşin yüzüne bakmak istemiyordum.
Ben sürekli canımı acıtmasından yakınırken ailem ondan beter olduğunu çok net göstermişti.
Aşağıya doğru inmeye başladım. Ne tepki verecek çok merak ediyordum. Koltukta oturmuş televizyon izliyordu. Yavaşça yanina yaklaştım.
"Ateş bey kahvaltı gecikti kusura bakmayın hemen hazırlarım."
Belki de konu hiç açılmamış gibi davranabilirdik.
"Hemen hazırla. 15 dakikan var"
Tamamdır. Hiçbirşey yokmuş gibi davranıyoruz. Ben kahvaltıyı hazırlamaya başladım. Yaralarım hala acıyordu.
Kahvaltı bittiğinde sessiz bir kahvaltiya başladık. İkimizde konuşmadık.
Tamam ben babamdan utanıyorum ve konuşabilecek hiçbirşey bulamiyordum.
Peki ya o neden konuşmuyordu. Kahvaltimiz bittiğinde kapiya doğru ilerlemeye başladım.
"Sen bugün şirkete gelme. Evin alışverişini yap liste mutfakta."
"Tamam ateş bey"
Hazırlanmak için tekrar odasına çıkmıştı. Gayet soğuk davranmıştı. İnsan dünden sonra nasılsın diye sorar. Ama yüzüme bile bakmadı.
Alışveriş kağıdını alıp markete gitmek için üstüme rahat bir eşofman giydim.
Aklıma gelen bi fikirle kendi kendime gulumsemeye başladım. Ateşle yapsaydik alışverişi hic fena olmazdı aslında.
Aşağı doğru gelen ateşle yanina doğru koştum.
"Ateş bey birşey rica edebilir miyim?"
"Yine ne var"
"Ya ben şimdi diyelim ki marketten makarna alicam. Simdi hangi marka yersiniz filiz makarna mi? ankara makarna mi? Yoksa fe.."
"Ne saçmalıyosun ne diyceksen abartmadan anlat"
"Benimle alışverişe gelir misiniz?"
"Seninle.. Beraber... Alışverişe gitmek sen iyice aptallastin. Ben boşuna mı hizmetçi tuttum seni. Bu ilk gidişinde değil"
"Anladım. Kusura bakmayın. Ben tek giderim"
Kapıdan çıktım. Gelmeyeceği zaten belliydi. Nolurdu beraber alışveriş yapsaydik.
Belki de çok eglenirdik. Onunla zaman geçirmek istiyorum ben.
"Bekle beni baş belası. Yanlış makarna felan alırsın. En iyisi bende geliyim."
Şuan şaşırttı beni. Resmen beraber alışveriş yapıcaz. Çok eğlenir miyiz ya. Dizilerdeki gibi olur mu?
Markete geldiğimizde büyük bir market sepeti aldık. İlk olarak kahvaltı reonundan başladık.
Sürekli ateşin dedikleri oluyordu. O ne isterse tamam diyordum. Biliyordum ki hayır dediğim an sorun çıkarırdı.
Reonlara doğru ilerlerken çikolataların olduğu bölümü görmemle aniden durdum. Ateşe baktığımda hala kahvaltılık alıyordu.
Çikolata aldıktan sonra şimdiki hedefim sepete gizlice atmaktı. Alabilir miyiz diye sorarsam tabikide hayır derdi.
Sepete doğru yaklaşıp içine attım. Ama attigim anda farkedip sinirle bakmaya başladı.
Attigim çikolatayı sepetten alıp yüzüme doğru fırlattı. Yanimizdan gecen birkaç kişide buna şahit olmuştu.
"İyice cocuklaştın al bunları aldığın yere geri koy"
